GARİP

Ceset

*Karanlıktan çıkar beni*

Geldiğimizde olanları Ertan,Serhat ve Ganiye de anlattık hepsi çok şaşırır haldeydi. Hiç beklemiyorlardı çünkü.

Ayaz konuştu.
"Tekrar gidip bakmalıyız. İşimize yarayan birşeyler çıkabilir"

"Ne zaman gidiyoruz?"

"Dinlediğiniz yettiyse şimdi"

Yürümeye başladık ben önde Fatmayla giderken arkadan diğerleri de geliyordu.
O odanın önüne geldiğimizde ister istemez irkildik.
Ayaz içeri ilk giren oldu sonrada biz girdik.
Hepimiz etrafı karıştırıyorduk.

Ertan
"Herhangi birşey bulan varmı?"

"Ben yiyecek ve içecek buldum"
Bulduğuma sevinmiştim.

Gani bizi çağırdı birşey bulmuş olmalıydı.
"Bunlar evrak gibi bakın buraya"

"Üstünde Ece Yılmaz yazıyor"

Fatma çığlık attığında koşarak onun yanına gittik bizden önce Tarık geldi.
Karşıda gördüklerimizin karşılığında ağzımız açık kaldı.
Gördüğümüz şey buzdolap gibi birşeyin içinde duran cesetti.

"B-bu bunun burda ne işi var."

"Bilmiyorum Fatma bilmiyorum. Sakin ol."

Hepimiz şok içinde cesede bakarken herkes ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. ben Gani nin bulduğu kağıtları tekrar elime alıp yanlarına geldim.

"Galiba kızın adı Ece Yılmaz.
Bu kâğıtlar ona ait olabilir. Onu uyandırabilcekmiyiz.

"Hayır ölmüş. Yüzünde kan kalmamış bembeyaz."

"Şimdi Napıcaz."

"Bilmiyorum aramaya devam edin."

Herkes aramaya devam ederken ben ve Tarık Fatmayı sakinleştiriyorduk Tarığın Fatmaya karşı bi ilgisi vardı sanki.

"Kuzum hadi kendine gel çıkacağız burdan"

"T-tamam. İyim b-ben devam edelim."

"İstersen sen otur burda Tamam mı"

"Iyiyim Defne toparlanmam lazım burdan çıkabilmek için"