GARİP

Umudum kalmadı

*Bitti...*

Gözlerimi açtığımda bedenimi oynatamıyordum. Etrafa bakınmaya başladığımda ise ilk Ayazla göz göze geldim. O elinde sarılı ipi açmaya çalışıyordu.
Hepimizin eli kolu bağlıydı. Diğerleride yeni yeni uyanmaya başlarken bize ilaç verdikleri kesindi. Başımın ağrıma sebebi de bu olmalı. Artık umudum kalmadı burdan çıkamayacağız.
Alıştım artık tam oldu derken olmamasına.

"Ayaz iyi misin?"

"Evet sen"

"Iyi olmaya çalışıyorum. Şu durumda nasıl iyi olabiliyorsun"

"Iyiyim deyince iyi olunmuyor"

"O zaman doğruyu söyle"

"Alışkanlık olmuş"

"Anladım. Açabildin mi ipi?"

"Aaaçtım"

Elindeki küçük çakıyla ipi açmıştı şimdide ayaklarını açıyor. Hadi benide kurtar elime kan gitmiyor.

"Gelirlerse"

"Hızlı olmalıyız"

"Hadi o zaman"

Bendeki ipleri açtıktan sonra bizimkilerininkini de açtık kapıya doğru gittiğimde kitliydi. Çok güzel ya bekliyordum zaten.

"Burayı nasıl açıcaz"

"Kenara geç bi deneyim"

Deneyemeden kapının kilidi açıldı hepimiz geri adım attık. Kapıyı açan bizi bayıltan adamlardandı.

"Ne o çıkmaya mı çalışıyordunuz. Küçük hanım sana en son burdan çıkamayacağınızı söylemiştim arkadaşlarına ve sevgiline söyle boşa çabalamasınlar"

"O benim sevgilim deği-"

Yine sözüm yarıda kesildi.

Ayaz adama bi yumruk attı ama o ne yumruk. Benim bile canım acıdı be. Öyle bi ses çıktı ki Gani bile yüzünü tuttu Kdfkdkdhdjs.

Arkadan birkaç adam gelmeye başladı bizim diğer erkekler de o adamların üstüne gitmeye başladılar. Evet büyük çatışma varken biz de yerdekilere depik atıyoduk ama sadece yerdekilere dfkdsghfhya.