After 1 and a half year . . .
" Love? Andito nako sa waiting area. I missed you so much. I'm so excited to see you. " sabi ni Brent sa kabilang linya.
Yes, boyfriend kona si Brent. Andaming nangyari sa isang taon. Bago ako umalis ay niligawan nya ko at sinagot ko sya. Tudo effort sya araw-araw.
So ayun nga. I just arrived here at NAIA Terminal 1. I taked the opportunity of having an On the Job Training sa UK , more better experience and opportunity.
Si Brent naman ayun. Sobrang supportive. Kahit ayaw nyang umalis ako di nya parin ako pinigilan. Maybe, that's the reason why I loved him more.
Sa nakalipas na mahigit isang taon. Ni wala akong natanggap na balita kay mama at Kieno. Si papa naman ayun palagi paring nangangamusta.
Andaming nagbago pero ako? Diko alam kung anong nagbago sakin. Siguro yun ay ang mas naging malakas pako. Okay nako ngayon. Si mama? Ewan ko. Ayoko na rin makialam kase wala rin naman akong makukuha eh.
I waited for my luggages and as soon as I pick them up ay nilagay ko iyon sa cart at tinulak na palabas. Sinundo ako ni Brent at dun kami dideretso sa kanila.
Nong nakita akong palapit ni Brent ay agad itong tumakbo sakin at niyakap ako ng mahigpit. He then kissed me on my forehead.
" Love, ohmaghad. I missed you so damn much" ay niyakap nya ko ulit kay tumawa lang ako.
" you always see me on video calls love , don't be so overacting. " pagtataray ko sakanya pero halata ang panunudyo sa aking boses.
" aww so you didn't missed me huh? " kunwari ding pagtatampo niya kaya tumawa ako at niyakap siya ulit.
" of course, I did missed you so much loveyy doveyy " at ginulo ko ang buhok niya. Buti nlang mataas ang heels ko at medyo mapapantayan ko siya.
Kinuha ni brent ang mga dala ko at nilagay nya iyon sa cart. Hinawakan nya ko gamit ang kanang kamay at ang kaliwa nya naman ang gamit sya pantulak sa cart.
" mum's excited to see you Angel." Nakangiting sabi ni Brent.
" love, I'm nervous. Would it be okay? " sabi ko ng nag aalinlangan. Tumango lamang ito.
Pagkatapos ikarga ni Brent ang mga gamit ko ay binuksan nya ang frontseat para sakin.
" Love, daan tayo sa Blue Sky's pastries. I've researched about it and luckily they had a branch here in Manila. Malapit sa Ayala. I'm sure tita would love their cakes and pastries. They made it with love. " nakangiting sabi ko kay Brent.
Tumango lamang ito. Ilang minuto pa ay nakarating narin kami sa Blue Sky. Bumili ako chocolate moist cake and one basket of assorted desserts. Meron kasing naka bundle na. Pagkatapos ko iyong bayaraan ay bumalik ako sa sasakyan.
" sya nga pala. Love, the hotel I'm working with sa UK got me absorbed. They wanted me to go back as soon as possible of it would be okay with me. They really wanted me to come back" masayang pagbabalita ko sakany. Bigla naman nag iba ang itsura neto.
" Let's go home. Let's not talk about it okay? " yun lamang ang naisagot nya kaya tumahimik nako.
" love, can I sleep? I'm really tired from the flight. Please wake me up when we're getting nearer okay? I'll make it up to you later." I smiled at him and he just smiled nodding at me.
A few moment later . . .
" Love, we're here " gising ni Brent sakin.
" Bat ngayon mo lang ako ginising Brent? I need to retouch love. Please wait for me" nagmamali kong sabi.
" No need to do that. You already looked wonderful " sabi ni Brent tsaka kiniss ako sa forehead.
" you sure? " tanong ko ulit and he just nodded.
Kinuha ni Brent sa backseat and dala kong cake and other pastries.
Saktong pagkasara ni Brent ng pinto ay may lumabas na isang babaeng sobrang gana. Sa mukha nito ay para palang itong 33 years old.
" Oh hì. Kanina pa ba kayo nandito? You must be Anesha Diline? " nakangiting sabi ni tita at nagbeso sakin. Sinuklan ko din ito nga beso't yakap .
" yes tita. Andi nalang po itawag nyu sakin " magalang na sagot.
" I think you should start practice calling me mommy or mama. Whatever you like. " sabi ni tita then she giggles like a teenager. Natawa na lamang ako.
Nagtatawanan kami ni tita and she is really insisting me to call her mommy or mama. Dumeretso kami sa living room. Sobrang laki at lawak ng mansion nila ni Brent. Yung sala nila eh tatlong bahay na ni ninang sa subdivision. Puno ito nga malalaking litrato at painting but mostly ay picture ni brent ang nandoon.
* uhmm uhmmm *
" ayan ba ang pinagmamalaki mo Brent? "
Nabalot ng takot at pangamba ang aking puso sa aking narinig.
YOU ARE READING
Lost Star
General Fiction" Mrs. Willis, we're very sorry about what happened to your husband. Kahit kami po ay nabigla sa nangyari " Sabi ni Engr. Edward. Isa sa mga kasamahan at matalik na kaibigan nga aking asawa. Kasabay ng pagguho ng aking mundo ay ang pagkawalan ko ng...
