My senior, Adam (#1)

Chapter Eight

Chapter eight

Slowly

Dumaan ang mga araw na katahimikan ang namayani sa loob ng mansion. The maids went home even the drivers. Sino ba naman ako para pigilan silang umuwi sa mga pamilya nila? Dad didn’t celebrate Christmas here. Lory and tita Aurora aren’t talking to each other.

Nasa patio ako when the girls decided to have video call. Nagtagal muna kaunti ang usapan hanggang sa nagpaalam na si Aliyah habang ako naman ay papaakyat na sa aking silid.

“Kamusta kayo ni Adam, Sendy?” I don’t know, Bless. Si Bless ang pumalit sa screen na na-okupado ni Aliyah. Angel and Sally laughed. Umiling naman ako, nasa tapat ako ng aking pintuan.

“Sino ‘yon?” I’m sorry Adam. I’m not yet ready. I pretended and I could even tell na hindi na ako halos makahinga sa pag-iintriga ni Bless sa akin.

I could hear how Sally and Angel teased Bless by laughing at her curiosity.

“Girl, don’t give me that fucking face!” Wala sa sarili ko siyang inirapan. Wala naman siyang ibedensya so why is she keeps on pushing it? Napailing ako saka kinuha ang earphone na nasa aking bulsa. Baka mamaya marinig pa ni Lory.

“Hindi ko nga kilala ‘yan,” Bagot kong inayos ang earphone saka tinuon ang atensyon sa screen.

“Sendy!” Before I enter my room Lory called.

“I’m not going.” Saka na ako tuluyang pumasok. The other girls are on their bed at halatang wala pang ligo. Sabog ang mga buhok at tamad na tamad.

“Possibleng hindi mo kilala si Adam.” Bless space out by saying it out loud. My relief was replaced by shocked when she excitedly sit up straight from her bed. “Ah! Naalala ko na!”

“Hindi mo ako malulusutan! He liked your DP!” Napangiwi naman ako. Excuses. Sa intsagram lang kami may connection at hindi ko pa siya nafa-follow back.

“Naka-private ang account ko and I don’t accept strangers.” Sally and Angel are trying to stop themselves from laughing kaya halos mapangiti naman na ako. She really is great in pretending pero palya naman palagi.

“That’s weird. I saw him stalking you…sa ig!” Tila ba sa sarilli niya iyon sinasabi. How could Adam stalk me e hindi ko pa nga inaaccept ang follow request niya?

Sally cursed Bless and the story went on.

They were all celebrating the holiday with their family. Parang gusto ko na lang pumunta kila Sally.

Nagpadeliver na lang ako sa isang kilalang fast food sa lugar and busied myself from reading novels na kahapon lang din dumating. Inadjust ko ang aking reading glass ng biglang may kumatok sa aking pintuan.

Slowly it opens. Tita Aura was there peeking again.

“Can I come in?” Tumango naman ako. Binaba ang librong hawak not minding my glasses.

“I—ah...I will give back Lory to his biological father at...makikipaghiwalay na ako sa d-daddy mo,” Nahihirapan niyang hayag. Nahihirapan man ngunit pinilit niyang salubungin ang aking mga mata. She wanted me to know that she is sincere about her decision.

“Are you sure about it, tita?” Tumango siya. Unti unti na ring namumuo ang mga luha sa kanyang mga mata.

“Gaya nga ng sabi ko sayo, I don’t want to cause you more trouble and pain,” Suminghot siya.

“Isa pa, it’s for Lory,” Tumango na lang ako. I don’t have the right to meddle with her decision kahit pa ako ang nagmukhang out cast sa bahay na ‘to.