She's The Billionaire's Obsession Book 1

Fall Chapter 2

this chapter is dedicated sa mga ghinost chour haha buti pa yung ghost dito nagpaparamdam pero yung inyo ayun nakisakabilang convo. na pinagpalit na nga di pa sinabihan awiiee haha nagsalita yung hindi ghinost:(

********

Mag-i-isang buwan na rin ang lumipas simula nang lumipat ako sa bahay na 'to. Wala namang nagbago sa kalayaan ko, iyon ang importante sa akin. Nagagawa ko pa rin ang mga gusto ko, nakakapunta pa rin ako sa kahit saan at walang pumipigil sa akin. Isa lang ang problema ko, talagang nakabuntot sa akin ang labin-limang body guard kahit saan ako magpunta, and one more thing ramdam ko palagi na may laging nakatingin sa akin, para bang bawat kilos ko ay pinabantayan at pinagmamasdan nang kung sino.

Noong una ay akala ko guni-guni ko lang, baka kakapanuod ko lang nang horror at paranormal house. Baka dahil na rin siguro sa laki ng bahay kaya napapamahayan na ito ng multo kagaya ng mga napapanuod ko sa movie na haunted house pero mali ako. Gusto kong isipin na ganoon na lang nga pero alam kong hindi. Hindi guni-guni ang nararamdaman kong may nakatingin sa akin, hindi nga lang ako sigurado kung tao ba iyon o multo.

This day I decided to get away from my boredom kaya naman pumunta ako ng swimming pool suot ang croptop sando at swim short. Dala-dala ko ang laptop ko para sa gagawin kong bagong novel. Naupo ako sa sun lounger na nakapuwesto sa paharap ng bahay. Sisimulan ko na sana ang pagsusulat nang mapansin ko ang isang lalaki na nakasilip sa balkonahe ng veranda sa second flor. Kung hindi ako nagkakamali, ito ang kwarto kung saan hindi ako pinapapunta ni manang.

Simula nang araw na nakita ko ang lalaking pigura sa balcony ay may nagbago sa mga kilos ni Manang. Naging maingat siya sa mga bawat kilos niya maging sa mga salita niya. Wala akong nabanggit tungkol sa nangyari nang araw na iyon kaya sigurado ako na si Flor ang nagkuwento kay Manang sa nakita ko dahil nang araw din na iyon ay pinagsabihan ako ni Manang na huwag lumabas ng gabi kuwarto ko. Idinahilan ko pa noon na iinom ako ng tubig kaya naman bumili si Manang ng maliit na refrigerator. Para masiguro na hindi na ako lalabas pa.

May kasama pa kaming ibang tao sa bahay? Baka namamalikmata lang ako. Dapat masiguro ko muna. Pagkahalong kaba at takot ang naramdaman ko. I don't really believe in ghost or any super natural being kaya imposibling multo iyon. Napalunok ako sa kaba. Habang palihim na sinisilip ang lalaki sa balkonahe. Nagpanggap akong busy sa pagtatype kahit puro letra na walang nabubuong salita ang nagagawa ko. Napangiwi ako nang makita ko ang bastos na salita na nabuo. Hindi ko sinasadya iyon ang kamay ko ang may kasalanan. Sandaling nawala ang focus ko sa lalaki na nasa veranda.

Pasimpling sinilip ko ang veranda pero wala na ang lalaki. Naiinis na lumingon ako nang tuluyan sa gawi ng veranda at pilit na hinanap ang lalaki. Wala na nga talaga. Baka namamalik-mata nga lang ako. Ang bilis naman niyang mawala. Kung tama ako ng nakita ay nakaputing t-shirt ito at mukang kulay gray ang short niya, medyo malabo sa paningin ko ang suot niya lalo na ang muka niya. Hindi ko pa nga nakikita ang buong muka niya nang malinaw. Napabuntong-hininga ako sa inis. Hindi na ako matahimik dahil sa kakaibang pakiramdam ko. Naiinis na sumandal ako sa sun louger bago sinimulan ang gagawin na novel.

Lumipas ang oras at naramdaman ko na naman ang mga tingin na 'yon. Pinilit kong mag-focus sa ginagawa ko. Naguguluhan ako sa mga nangyayari. I tried to contact my mother but she still cannot be reach. May pakiramdam ako na pinalitan na ni mama ang number niya sa phone. Halatang ayaw ako kausapin at ayaw niyang magpaliwanag sa akin, but I know at least I deserve an explanation.

Hanggang ngayon pala isipan sa akin kung bakit itinapon ako ni mama sa bahay na ito at kung bakit may body guard ako. Hindi ako naniniwala na dahil iyon sa kaligtasan ko. May pakiramdam ako na binabantayan nila ang kilos ko at para pigilan ako kung sakaling tumakas ako.