She's The Billionaire's Obsession Book 1

Fall Chapter 6

dedicated para sa mga taong curious cat hindi lahat ng sekreto eh kailang mong malaman minsan mas magandang manatiling sekreto na lang its either ikakapahamak mo o makakasakit

***********

Kinabukasan ay alas-kuwatro pa lang nang madaling araw ay gising na ako. Nasa loob ako ngayon ng kuwarto ko sa sala side ng kuwarto ko sa kaharap ang television. Madilim pa sa labas at sarado pa ang gate sa labas, maging ang ilaw sa buong mansiyon ay sarado pa.

Kagabi ko pa sinusubukan I-contact si Cyrene but still her phone is cannot be reach. Hindi ako mapakali, hindi ko alam kung bakit. Nakaligo at nakabihis na ako, I'm ready to go pero I want to make sure kung nasaaan si Cyrene dahil baka mamaya ay wala ito sa bahay, nasayang lang punta ko.

Nakagat ko ang kuko ko habang nagpapabalik-balik sa paglalakad. Kailangan umalis na ako ngayon pero hindi pa gising sila Manang. Baka akalain na naman nila na tumakas ako. Baka this time ay maparusahan na ako. Isa pa ay walang tutulong sa akin na tumakas dahil kagabi ay sinubukan ko rin I-contact si Kuya Justine at Joshua pero parehas kay Cyrene ay cannot be reach din sila. Ano ba ang nangyayari sa tatlong yun? Pakiramdam ko ay pinagtataguan ako ng tatlo. Hindi nga kaya?

Inis na kinuha ko ang cellphone ko sa lamesa. I dialed Cyrene's number again, but it is just keep on ringing. Nilagay ko iyon sa conference and I tried to dial Cyrene's, Kuya Justine's and Joshua's phone number. Pero wala pa rin. Naiinis na ako sa totoo lang, ngayon maiitindihan ko na baka tulog pa sila pero ang hindi nila pagsagot sa tawag ko kagabi ay hindi. Masama ang kutob ko rito.

Kinuha ko ang car key ko at nagmamadaling lumabas ng kuwarto. Hindi ko na kaya. Kailangan ko na silang makita. Sasabog na ang utak ko sa maraming tanong na gumugulo sa utak ko. Dumiretso ako sa maid's room kung saan natutulog ang mga kasama ko. Nasa first floor iyon sa tabi ng kitchen area pero sa labas ang pinto, kaya kailangan dumaan sa dining araw at dumaan sa pool side bago makapunta sa maid's room. Kaunting estorbo lang naman.

Nang makarating ako sa tapat ng pintuan ay huminga muna ako nang malamin bago kumatok. Walang sumagot sa unang katok ko kaya kumatok ulit, this time ay tinatawag ko na si Manang. Ilang minuto pa ang hinintay ko bago bumakas ang pinto. Bumungad sa akin ang inaantok na si Manang habang inaayos ang pagtali sa buhok. Nang matapos ito sa ginagawa ay takang tinignan ako nito mula ulo hanggang paa.

"Saan ang lakad mo, Heaven? Alas-kuwatro pa lang ng madaling araw may lakad ka na?"

"Ahm, bibisitahin ko po ang kaibigan ko. Kagabi ko pa po kasi tinatawagan pero hindi po sumasagot. Nag-aalala lang ako. Puwede na po ba akong lumabas?"

"Ang aga pa, hindi ba puwede na mamaya na lamang. Mga ala-singko ay bubuksan ko na ang gate, saka ka na lamang umalis." Kunot-noong sagot nito.

Napatango habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi. Hindi na ako nagpaalam at basta na lamang umalis. Ilang minuto na lang din naman hihintayin ko na lang. Pinili kong sa sala na lamang mag-antay habang pinipilit na kontakin ulit nang tatlo. Padapa akong humiga ako sa sofa habang nakatutuko sa cellphone ko.

Problema noon, problema ngayon. Wala na bang katapusan. May pag-asa pa bang umayos ang buhay ko pati ang nag-I-isang business ko sa bantangas ay napapabayaan ko na.. Ilang buwan ko ng hindi nadadalaw ang resort ko sa batangas. Bawal kasi ako lumayo sabi ni Manang when I told her na pupunta ako ng resort. Alam niya pati ang tungkol doon.

BUMUKAS ang ilaw sa buong mansiyon na ikinabigla ko. Napabalikwas ako ng bangon. Hindi kasi ako nag-abala na buksan iyon kanina dahil hindi ko alam kung saan ang switch. Tumingin ako sa paligid at nakita ko si Manang na palabas ng dining area. Agad naman akong tumayo. Sa wakas makakaalis na rin. Lumapit si Manang sa gawi ko.