WARNING!
Mature Content.
Chapter 7: TAKE ME
Sapo-sapo ko ang aking ulo as I carefully went down the stairs. I seem to have been beaten repeatedly with a hammer because of my severe headache. I tightly closed my eyes and tried to remember what happened last night ngunit wala akong matandaan except that I drank too much alcohol in a nightclub with Carina and Sasha last night.
“Good morning,” Mana Senya greeted me while she was brewing my coffee.
“Good morning din, po.” Dumeritso ako ng upo sa usual seat ko sa dining table. I set my elbow on the table and rested my forehead on my hands.
“Oh, kape mo, hija.” Mana placed the coffee in front of me before gently stroking my head. “Inutusan ko na si Susan na kuhanan ka ng gamot para hindi na gaanong sumakit ang ulo mo,” she softly said.
Pinanood ko ang paggalaw ng usok sa ibabaw ng puting tasa to prevent myself from thinking about how much my head hurt so it wouldn't get worse.
“Bakit ka naman kasi nagpakalasing kagabi, e, alam mo namang may klase ka ngayon?”
“Nasaan po si Bàba?” pag-iiba ko sa usapan. I don't want to remember the reason why I got drunk last night.
“Hindi pa siya umuuwi mula kahapon, hija. Pero huwag kang mag-alala dahil tumawag naman siya kanina at sinabing babalik siya mamayang gabi.” Mana Senya lightly stroked my hair again before she finally took a step away from me. “Punta lang akong kusina at maghahanda na ako ng almusal natin.”
“Sige po.” I forced a smile.
I deeply sighed. Sinasabi ko na nga ba'ng negosyo lang ang dahilan kaya napaaga ang kanyang pag-uwi. Why does he even have to lie to me at sabihing na-miss niya ako kaya siya umuwi? As if namang hindi pa ako sanay doon.
“Ito na ang gamot mo, Prinsesang lasenggera!” May pagbibiro sa tuno ni ate Susan kaya natawa ako sa kabila ng pamimitig ng mga ugat sa ulo ko.
“Salamat, ate Susan.” I quickly took the medicine and the warm water before closing my eyes. I'm still sleepy.
“How did I get home last night, Ate? Sina Carina ba ang naghatid sa akin dito?” I asked because I don't really remember what happened last night.
I also had doubts that Carina was the one who took me home because I know naman na likaw ang mga intestine nila pagdating sa akin. They don't really care about me that they'll just leave me inside the club or parking lot or let someone just rape me when I'm already drunk. Hay, bakit nga ba naman kasi ako nagpakalasing ng sila ang kasama? Kainis talaga!
“Wala kang matandaan, ano?” Ngumisi sa akin si Ate. “Alam mo bang para kang lantang gulay kagabi? Hindi ka nga makatayo at halos gawin mo ng pamunas ang sarili mo dahil nagpagulong-gulong ka pa sa sahig. Nakakahiya ka.”
I pouted. “So, I went home alone?”
“Malamang, hindi! Hindi ka nga halos makalakad, ‘di ba?” Natatawang umirap siya sa akin. “Pasalamat ka talaga at hinatid ka ni Pogi kagabi.” At humagikgik pa siya.
I frowned.
“P-pogi?” I nervously asked when I suddenly remembered my dream earlier.
No!
“Oo. ‘Yong bisita ni Mr. Liu noong isang araw. ‘Yong lalaking matangkad na may magandang mga mata,” kinikilig na pagi-imahe pa niya. “Nakakatawa ka nga kagabi, e, akalain mo ba namang lumambitin ka pa sa leeg ni Pogi tapos pinipilit mo pang halikan ka niya. Ayaw mo pa ngang pumayag na umalis siya ng ihatid ka dito. Tinulak-tulak mo pa nga ako ng aalalayan na kita dahil ang gusto mo'y siya ang maghahatid sa 'yo sa kuwarto mo. Attitude ka, ghurl, ha! Akala mo ba ‘di mashakit?” She rolled her eyes on me and then, she laughed carelessly as she pointed her index finger at me. “Sinabi mo pa ngang isusumbong mo siya kay Mr. Liu kapag hindi niya ginawa. Ta's isipin mo na lang kung gaano ako nagulat pagkababa niya kasi puro suka mo na siya. Nakakahiya kay Pogi!”
