ANLA || Texting

*37*

Helö

♡

Flashback*

Berattan,

Akşamın karanlığında yavaş yavaş eve dönüyordum. Meva yine kötü olmuştu ve yanına gitmek zorunda kalmıştım. Adımlarıma baka baka ilerlerken aynı zamanda yeni taşıdığımız ve yeni yerleşim yeri haline geldiğinden dolayı ıssız olan sokağın ne kadar ürkütücü olduğunu düşünüyordum. Adımlarım hızlanırken birkaç kişinin sesleri gelmeye başladı.

Zaten yeni olduğu için etraf tam keşlerin barınabileceği bir yer gibiydi. Sokak lambasının aydınlattığı ama yine de karanlik olan sokakta karşıma üç adam çıkmıştı. Arkaları bana dönüktü ve öndeki birine bağırıyorlardı. Korkmama rağmen dikkatlice baktım. Öndeki kişinin öfkeli sesini duymamla tanımıştım. Bu çocuk bizim okuldandı.

Ne kadar korksam da ergenliğin de vermiş olduğu deli cesareti ile, onlara doğru ilerledim. Zaten her türlü o yoldan geçmek zorundaydım.

"Çıkar lan! Ne varsa!" Adamın kafasının güzel olduğunu ileri derece miyop olan biri bile görebilirdi.

Sen miyop musun aq?

Oha ama, bari adrenalin son demdeyken konuşma, iç ses!

Peki lan, gidiyorum ben!

Bu kadar kolay olacağını tahmin etmemiştim.

"Ne yapıyorsunuz siz?" Hassiktir! Cidden bağırdım mı lan ben?

Adamlar çocuğun yakasını bırakıp bana yaklaşmaya başladılar. İşte sıçtıııımm!

Yeoo! Sıçtık!

İnan hiç sırası değil.

İçlerinden biri bana iyice yaklaşıp bu kez benim yakamdan tuttu. O sırada bizim okuldan olan çocuk da yanıma gelmişti. Diğer iki adam biraz daha geride duruyordular ve kendi kendilerine gülüyordular.

"Sanane lan! Sen mi vereceksin?"

HASSİKTİR LAN BOK!

Ne vermesi lan?

"Ha?" Adam tip tip baktı bana. Sonra bizim okuldan olan çocuk konuştu.