just a boy | boyxboy

29. Jason

P.o.v Jason

Erik word erg pissig. Noah is namelijk nogsteeds aan het spelen. Hij hoort ons natuurlijk niet.
Erik loopt op hem af en geeft hem een knal. Noah valt op de grond en draait zich snel om. Zn ogen schieten van Erik naar ons, mij. "Erik laat hem gewoon gaan dan kunnen we spelen. We willen geen gevecht starten nu." zegt Luca.
"Ik ben eigenlijk heel benieuwd wie dit is."
'Noah. Ehh je kent me wel denk ik. We hebben laatst gevoetbald tegen elkaar.."
Erik geeft een knikje." Jij was aardig goed. Wat doe je hier?"
"Hij is met mij." roept Luca. "Dus laat hem gaan of laat hem mee voetballen. Just leave him alone."
"Oke, doe mee. Ik maak de teams."
Terwijl Erik door praat kijkt Luca kort naar kij. Ik geef hem een bedankt knikje. Luca en ik zitten in het zelfde team net Erik. Noah zit in het andere team helaas. "Hoe wist je dat hij bij mij is?" vraag ik aan Luca fluisterend.
"Vorige keer toen we er waren was je obsessed met hem. En ik zag jullie trouwens ook een beetje in paniek naar elkaar kijken. Wat zijn jullie van elkaar?" fluisterd hij terug. Voor ik iets kan zeggen horen we een fluit. We starten met voetballen. Ik krijg al snel de bal en paas hem door naar Erik. Erik wil hem door pasen, maar Noah heeft hem al snel genoeg afgepakt. Een grijns komt op mn gezicht.
Laat ik nou de bal graag willen.
Voordat hij kan scoren tik ik de bal weg en 1 van mn teamleden pakt de bal door. Ik grijns naar Noah en Noah geeft een oogrol tegen. Ik lach en we rennen beide richting onze plek.

Uitgeput gaan we zitten. "Je bent goed.. Uh.." merkt iemand op.
"Bedankt bedankt. Noahlite trouwens."
"Dus waarom kom je niet naar deze geweldige school?" vraagt Erik nu.
"Nou ja ik wilde gewoon eerst mn oude school afmaken, maar dat kan nu helaas niet door eh prive redenen. Misschien denk ik er wel over na. Mn ouders moeten natuurlijk mee bepalen en goedkeuren helaas."
"Ouder problemen dus?" vraagt Luca nu.
"Yep. Eh ik ga vast terug."
Iedereen zegt doei en hij ook terug. Ik staar hem even na.
"Luca je moet hem echt overhalen om in het team te komen. Dat zou gaaf zijn."
"Ik zal kijken wat hij wil." zegt luca terwijl hij kijkt naar mij.

Ik steek mn sleutel in de deur en loop naar binnen. Noah is nergens te bekennen, totdat ik gelach hoor. 2 stemmen. Zowel een meisjes stem als een jongens stem. Jaloersheid gaat door mijn lichaam heen. Ja Noah is gay, maar wat als hij weer gaat doen alsof?
Ik loop richting het geluid wat uitkomt bij mijn kamer. Ik klop even en er valt een stilte. 'Wie iss daaarr?" vraagt Noah.
"Its me."
"Kom binnen."
Ik doe de deur open en ik voel me zo stom. Hoe kon ik niet door hebben dat het Felicity was.
"Hey. Wat doen jullie op mijn kamer?"
"We zijn aan het game." zegt Felicity terwijl ze naar mijn televisie wijst. Ze spelen een spel van mij op de ps4. Noah begint weer te lachen.
"Felicity is nog slechter dan mij. We zijn beide zoooo slecht het is echt te grappig." Ook Felicity begint weer te lachen. Een lachje vormt op mijn gezicht. "Zo slecht ben ik niet! Ik heb tenminste dat mens gedood."
Nu kijk ik weer naar het scherm. Gta. Natuurlijk.

Ik heb besloten om te gaan koken en hun lekker met rust te laten. Ze mogen van mij best game op mn kamer, maar hij had het kunnen appen. Ik was aardig jaloers.
Ik gooi er nog wat zout bij en vind het dan wel goed.
Spinazie met aardappelen, hele lekkere zoute worst en een ei. Ik hou er persoonlijk van.
Ik pak 3 borden uit de kast en zet ze neer. Ook pak ik 3 glazen, bestek en cola.

"Eten!" schreeuw ik zo hard als ik kan naar Noah en Fel. Meteen komen ze aan gerent.
'Ik heb sowieso gewonnen. Ik heb veel meer doden."
"Maar je bent ook meer dood gegaan dus dat is niet eerlijk!" roep Felicity terug. Ik lach om hun.
"Jullie zijn echt 2 kleuters."
"Dat weten we babe." Zegt Noah. Ik verslik me in mn slok cola. Ik hoest even flink en kijk erna naar Noah. "Wat deed ik iets fout?"
Ik lach zachtjes en besluit niks te zeggen.

Het voelt gewoon zo raar, het feit dat hij me babe noemt. Het geeft me rillingen, goede rillingen. Ik zou ze alleen niet moeten hebbeb. Noah is daar nog zooo niet klaar voor. Tuurlijk we hebben al hier en daar dingen gedaan, maar niet zo heftig.

Na het eten besluiten we nog even een film te kijken, maar al snel valt Felicity in slaap. Ik besluit haar naar bed te brengen en loop erna met Noah naar mijn bed. Ik gooi mijn shirt uit en hoor Noah iets mompelen. Ik draai me om naar hem. "Wat is er?"
"Ik ben jaloers op je lichaam."
"Hmm.."
Ik loop naar Noah toe en plaats een kus in zn nek en laat mn mond erna naar zn oor gaan. "Waarom zou je, je bent perfect." Fluister ik heel zachtjes met een hese stem. Hij huivert. Ik voel de rilling door zijn lichaam gaan.

"Ik ben van plan hier te blijven, bij jou. Op school, hier."
Een glimlach siert zowel om zijn lippen als die van mij.

Hij is zo perfect.

Hij is van mij. Alleen van mij.
En hij zal bij me blijven.

Ik plant een kus op zn lippen en laat mijn ogen dicht vallen.

Van mij.

Just a boy for me.

~~

Hier is het dan. Het einde van het boek.

Al vind ik het moeilijk om te zeggen. Had ik nog door moeten gaan? Mis ik nog dingen?

Ja ik mis dingen. Dat weet ik heeeel goed.

Maar nee hier eindigt het. Ik ben dit boek begonnen op 26-11-2018. Dat is zo enorm lang!

Ik moet zeggen ik ben trots op de read  die ik heb gekregen en de support van mensen, maar het boek voelde niet goed.

Ik vind dat dit boek niet zo goed is. De lijnen hadden veel beter kunnen zijn.

Daarom ben ik blij dat het nu klaar is.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van dit boek. Ik genoot van het schrijven.

Gelukkig blijf ik natuurlijk bezig met schrijven, nu met het boek Who are you?

Ik hou van jullie:)

Luvs

10-05-2020

Boek gestart: 26-11-2018
Beok voltooid: 10-05-2020