Evde boş boş oturmuş telefonda geziniyordum ve asla mesaj atmasını istemediğim birinden mesaj geldi.
CeMal: Mina
Mina: nevar Cem
CeMal: acil konuşmamız gerekiyor
Mina: seninle konuşucak bir şeyim yok Cem rahat bırak beni
CeMal: Mina lütfen önemli diyorum sana
Mina: off tamam nerde buluşmak istiyorsun?
CeMal: adresi yollayacağım, teşekkür ederim bu arada.
Konuşmadan çıkıp özensiz bir şekilde hazırlanmaya başladım nedense içimde kötü bir his vardı.
Cem'in mesaj attığı yere vardığımda iki çift göz beni radarına almıştı.
Cem: Gelmene çok sevindim.
" Ne istiyorsun? Cem çok vaktim yok"
Cem: Mina biliyorsun ben seni seviyorum,ilk zamanlar iyi anlaşıyorduk ama son zamanlar da tamamen koptuk ben böyle olsun istemiyorum,Mina en azından tekrar arkadaş olarak kalsak seni rahatsız edicek bir şey yapmam.
" Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Bunun için mi çağırdın cidden beni"
" Bak Cem ilk zamanlar arkadaştık evet ama sen bunu berbat ettin hala karşıma geçip hiç bir şey olmamış gibi davranıyorsun."
Cem: Seni üzmek istemedim hiç bir zaman,benim derdim sadece Poyraz ileydi.
" Poyraz ile derdinin olması benimle de derdinin olduğunu gösterir,Cem ben Poyraz'ı seviyorum hemde senin tahmin edemiyeceğin kadar bunu anla artık uzak dur bizden".
Cem: özür dilerim.
"Ne için? bu özürün"
Cem: yapıcağım şey için
Anlamaz bakışlar ile Ceme bakarken belime ellerini getirerek beni kendine çekti o sırada dudaklarımın üzerindeki baskıyı yeni farkediyordum şoktan yerime çivilenmiştim resmen,tam geri çekilmek için hareket ediyordumki kulaklarımın aşina olduğu o güzel sesi duymam ile Cemi itip o tarafa döndüm.
Poyraz: Mina
İsmimi o kadar kısık söylemiştiki buna rağmen ses tonundaki kırgınlık,üzüntü,öfke yerini belli ediyordu.
Cem: Poyraz biraz daha geç gelseydin keşke en güzel yerinde böldün.
Poyraz bana bakmıyordu bile öne doğru bir adım atınca Poyraz eli ile durmamı işaret etti.
"Poyraz dinle beni bi"
Poyraz: itmedin öylece durdun öptü seni.
Benden çok kendi ile konuşur gibiydi o sırada gözümden bir damla yaşın akmasına izin verdim.
Poyraz Ceme doğru yaklaşarak yüzüne bir tane yumruk attı.
Poyraz: Benim öpmeye bile kıyamadığım dudaklara nasıl dokunursun sen aklım almıyor lan.
Öfkeden kendini kaybetmişti Cem hareket bile edemiyordu umrumda değil gerçi sadece Poyraza bakıyordum,Poyraz ayağa kalkarak gitmeye yelteniyorduki kolunu tuttum.
" Poyraz beni dinlemeden yargılıyorsun,yapma."
Poyraz: Mina asıl sen yapma zaman ver bana o anı aklımdan silmeme izin ver,lütfen.
Kolunu çekip gitti.Evet gitti beni orda bırakıp arkasına bile bakmadan çekip gitti o an kalbimin hiç acımadığı kadar acıdığını hissettim,o an bunların rüya olmasını diledim,o an Poyraz'ın beni dinlemeden gittiğini unutmak istedim, Poyraz ile biz bittik mi şimdi? Bir hiç uğruna bittik mi? Babam ile konuşmaları aklıma geldi bana ilk sarıldığı an Poyraz ile anılarımız aklıma geldi ne yani ben şimdi Poyraz'ı kaybettim öyle mi? bizim hikayemiz mutsuz sonla mı biticekti? Her masal mutlu sonla bitmezmiş demekki bizim masalımız buraya kadarmış...
Duygusal bir bölüm bırakıyorum buraya,Ceme sövmek serbest yorumlarınızı bekliyorum ve hikayeyi oylamayı unutmayın💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müzik Kutusu
Teen Fiction"Açmayacak'mısın?" Diye sordu daha fazla dayanamayıp elimdeki kutuyu açtım içinde bir müzik kutusu vardı,müzik kutusunu elime alıp incelemeye başladım,baş kısmında bir çıkıntı olduğunu farkettim oraya dokunduğumda ikimizin fotoğrafları çıkıp müzik k...
