Yeni Bir Başlangıç ( Yaoi )

Zorba

Ertesi gün okula geldiğimde herkes bana tuhaf tuhaf bakıyordu.

Ve emin olun bu her gün başıma gelen bir şey değildir.Hayır ne olduğunu anlamıyorum ki.Dün olan kavga meselesi mi duyuldu acaba? Yine de bana böyle şaşkın şaşkın bakmaları çok saçma.Her neyse günün yarısını bu bakışlarla geçirdim.Kavga meselesi gerçekten duyulmuş mudur ki? Ama duyulmuş olamaz orada bizden başka kimse yoktu.Zaten dün Kou denen çocukla da tanıştıktan sonra okuldan ayrıldık.

Duyulması çok mantıksız.

+Hey Shin! Neler oluyor?

Hana'nın olabildiğince heyecanlı bir şekilde gelip konuşmasıyla kulaklığımı çıkarıp ona döndüm.

-Bende bunu merak ediyordum.Neler döndüğünden haberin var mı? Herkes bana aptal aptal bakıp duruyor.

+Bakarlar tabi.Kou sınıfa gelip seni sormuş?

Beni mi sormuş?

Ne oluyoruz ya?

-Beni mi sormuş? Her neyse sorsa bile bunda bu kadar büyütecek ne var da öküz gibi bakıyorlar?

+Gerçekten arada sırada şu kulaklıkları çıkarmalısın Shin.O çocuk dengesizin teki.Seni neden sormuş bir fikrin var mı? Tanrım.Başını belaya mı soktun?

-Ne dengesizi Hana neden bahsediyorsun?

+Pisliğin teki diyorum sana.Gelip seni sorunca herkes korkmuş sanırım.O yüzden sana böyle bakıyorlar.

İşte şimdi bittim.

Dün okulun belalısına mı bağırdım ben?

Kulaklıklarımı hiç çıkarmamalıyım bence.

-Endişelenmene gerek yok Hana.Büyütülecek bir şey değil.

+Kou seni sormak için sınıfına kadar geliyorsa büyütülecek bir şey var demektir Shin.Neyse kendine dikkat et.Ben gidip bir şeyler yiyeceğim sonra görüşürüz.

Hana gider gitmez yine kulaklığımı takıp sırama gömüldüm.

Kou beni neden soruyordu acaba?

Ahh! Bu olanlar gerçekten çok saçma.

Ben bunları düşünürken bir anda birinin kulaklığımı çekip masama oturmasıyla neye uğradığımı şaşırdım.

+Hey! Naber Shin? Yaraların nasıl oldu?

Kou denen çocuk birkaç arkadaşıyla beraber karşımda duruyordu.Sanki her zaman görüşüyormuşuz gibi acaip bir samimiyetle masama oturmuş bana bakıyordu.

-Gördüğün gibi aynı.Bugün okulda beni sormuşsun? Bir şey mi var?

Olabildiğince soğuk konuşmaya çalışıyordum.Çünkü dediğim gibi yalnızlık benim seçimim ve arkadaş edinmeye gerçekten niyetim yok.Okulda bilinen bir serseri olması ondan korkacağım anlamına gelmez.

Tamam biraz korkuyorum.

Ama sonuçta dün ona bağırmıştım ve dayak yiyeceksem her türlü yerdim.En azından gururlu davranmayı tercih ettim.

Herkes öylece durmuş bize bakıyordu.Bütün gözler bizim üzerimizdeydi ve ben bundan çok rahatsız olmaya başlamıştım.Arkadaşları Kou'yla konuşma tarzıma şaşırmış olacaklar ki kalakalmışlardı.İçlerinden biri üzerime doğru hızla yürüdü ve bir anda yakamdan tutup beni ayağa kaldırdı.Dayak yiyeceğim kesindi zaten.Büyük ihtimalle Kou'nun bugün beni aramasının nedeni dün ona bağırdığım için beni bir güzel dövmekti.Çünkü Hana'nın söylediği gibi biriyse ona yardım etmem filan hiç umrunda olmaz.