Yeni Bir Başlangıç ( Yaoi )

Kabus

Gece bir kaç ses duyup uyandım ve ne olduğunu anlamak için etrafıma bakmaya başladım.Ama tek gördüğüm yatakta huzursuzca mırıldanan Kou oldu.Geçen gece olduğu gibi yine kabus görüyor olmalıydı.Bu çocuk ne çok kabus görüyor böyle ya?

Yüz ifadesi tekrar normale dönünce uyandırmaktan vazgeçip kalkıp bir bardak su içmek için mutfağa gittim.

+SHIN?!!

Kou'nun bir anda bana bağırmasıyla elimdeki bardağı yere düşürmem bir oldu.Bardağın sesini duyup mutfağa geldi.

-Kahretsin! Az kalsın kalp krizi geçiriyordum Kou.

Orada öylece dikilmiş boş boş bana bakıyordu.Yüzü acaip solgundu ve korkmaya başlamıştım.Cam parçalarını toplamayı bırakıp yanına gittim.

-Hey sen iyi misin? Neden bana seslendin?

+Ben seni göremeyince...yani...gittin sanmıştım.

Bir anda gülmeye başladım.

-Gecenin bu saatinde nereye gidebilirim seni salak?

Hala tepkilerinde bir değişme yoktu ve bakışları bana çok değişik geliyordu.

-İyi olduğuna emin misin Kou?

+Ahh..Evet iyiyim.

-Hiç sanmıyorum.Gidip uyumaya devam et şurayı temizleyip geliyorum.

Başıyla onayladıktan sonra odaya gitti.Son bir kaç gündür çok uysal davranıyordu ve bu çok garipti.Az önceki davranışları uysallıkta level atlamış gibiydi.

Mutfakta yarattığım karışıklığı düzelttikten sonra yanına gittim.Hala uyumamıştı ve yüzündeki o tuhaf ifade de silinmemişti.Yanına yatarken endişelenmeye başlamıştım.Ağzımı açmama fırsat vermeden göğsüme kıvrılıvermişti.

İşte şimdi gerçekten korkmaya başladım.

O bu tarz biri değildi ve gerçekten ne olduğunu anlayamıyordum.

-Kou...İyi olduğunu sanmıyorum.Neler oluyor?

Cevap almak için uzun süre beklememe rağmen karşılık alamadım.Ellerimle saçlarını karıştırmaya başladım.Ne olduğunu anlamamıştım ama onu rahatlatmaya çalıştım.

-Peki..Sorun değil.Sadece dinlenmeye ihtiyacın var tamam mı?

Dakikalar sonra ikimizde tekrar uykuya dalmıştık.

Sabah yüzümün acaip derecede kaşınmasıyla yatakta zıplamam bir olmuştu.Böceklerle acılı bir geçmişim vardı ve yüzümde bir tanesinin gezindiğine yemin edebilirdim.Bir yandan yüzümü kaşırken bir yandan gözlerimi açmaya çalışıyordum ki Kou'nun kahkaha attığını duydum.

-Salak mısın ya? Ahh Tanrım! Az kalsın kalp krizi geçiriyordum.Bu iki oldu Kou gerçekten korkudan öldürecek misin beni?

Yüzümde gezinenin böcek değil de Kou'nun eli olduğunu farketmemle rahat bir nefes almam bir oldu.Ama o salak hala yanımda kahkaha atıyordu.Yastığımı alıp suratına sertçe vurdum.

+Heyy! Bana vurabileceğini kim söyledi?

O da kendi yastığını alıp tam bana vuracaktı ki bir anda üstüne çıkıp yastığı elinden aldım.Pis pis sırıtıyordum.

-Belki de zorba olan benimdir ne dersin? Gördün mü seni yendim salak.

Keyfime diyecek yoktu.İlk kez Kou'yi fiziksel güçte yenmiştim ve salak gibi sırıtıyordum.Ama aniden Kou sırıtmaya başlayınca kafam karıştı.