Tiningnan ko ang mga mata ko. Sobrang magang-maga ito. Mukha na akong panda sa itim ng bags sa ilalim ng mga mata ko.
Nakakalungkot kasi ang napanood ko kagabi na movie. Buong magdamag ko itong iniyakan at hanggang ngayon ay naninikip pa din ang dibdib ko.
Sinuklay ko ang buhok ko at inayos ang kurbata ng uniporme ko. Napangiti ako nang makita ko ang ID ko. Nakita ko kasi na nasa likod nito ang picture ni Nate noong bata pa siya.
Nakuha ko ang picture na ito sa isang photo studio. Doon kasi kami nagpapagawa ng mga ID pictures at aksidenteng nakita ko ang picture niya na nakalagay sa isang mesa. Ang sabi sa akin ng may-ari sumobra daw ang pagprint ng picture ni Nate kaya nandoon pa ang picture na iyon at naiwan kaya hiningi ko na ito.
Pakiramdam ko talaga umaayon sa amin ang tadhana. Pakiramdam ko talaga kami ni Nate ang dapat sa isa't isa.
Isinuot ko na ang ID tapos ay tumingin ako ulit sa salamin.
"What do you plan to do? Talk to Nate? Good! Kaya mo iyan!" sabi ko habang kinakausap ang sarili ko sa salamin.
Ganito ang ginagawa ko araw-araw kapag kinakabahan ako o 'di kaya ay kailangan ko ng encouragement. Effective siya sa akin kaya inaraw-araw ko na.
Lumabas ako ng kwarto ko sukbit ang backpack ko at nagpaalam na kay mama.
"Ma! Alis na po ako!" sabi ko at pumunta ako papalapit sakaniya at humalik sa pisngi tapos ay naglakad na ako papunta sa may pinto.
"Mag-iingat ka anak!" Lumingon ako at ngumiti kay mama bago lumabas ng pinto.
Pumara ako ng jeep saka sumakay. Pakiramdam ko talaga maganda ang kalalabasan ng araw na ito. Kailangan ko lang ay maging matatag at magkaroon ng lakas ng loob.
Pagkarating ko sa eskwelahan, tumungo ako sa entrance gate at bumati kay manong guard.
"Kuya, good morning po!" bati ko tapos ngumiti ako sakaniya habang tinitingnan ang ID ko upang i-check.
"Nandito pa pala ang picture na ito? Ang tagal na nito na nilalagay mo sa ID mo ah?" tanong ni kuya tapos ay tumawa ng mahina.
Matagal ko na kasing inaattach ang picture ni Nate sa ID ko since elementary tapos matagal na din manong guard sa eskwelahang ito. Ang eskwelahan na ito ay ang eskwelahan ko din since elementary at plano ko pa nga na kapag nagcollege na ako ay dito pa din ako tutuloy.
"Bumalik na siya kuya," sabi ko at humagikhik ako sa tawa.
Natawa din sa akin si kuya bago ako tinapik sa balikat at binitawan na ang ID ko.
Tiningnan ko ang relo ko at nakitang mag aalas-siyete pa lamang. Pumunta na ako sa building namin at umakyat ulit sa walang hanggang hagdanan namin.
"Ang aga ko pa nga talaga!"sabi ko sa sarili at binilisan ang pag-akyat sa hagdan.
Palagi kasi akong nalalate since elementary pa kaya parang isang milagro ang naganap nang dumating ako sa eskwelahan ng about 30 minutes before class hours.
Napahawak ako sa may hawakan sa gilid dahil sobra na akong napapagod kakaakyat.
Bakit ba kasi sa lahat ng floor sa building, sa 4th floor pa nakalagay ang classroom namin! Pero kung iisipin, exercise ko na din ito.
Nagulat ako nang may marinig akong mga yabag na papaakyat sa may likuran ko at nang tingnan ko ito, halos mabitawan ko na ang kapit ko sa hawakan nang malamang si Nate ito.
"Nate!" wika ko at huminto sa pag-akyat upang makisabay sakaniya.
Ngumiti ito sa akin ng sandali bago umiwas ng tingin at bumilis ang paglalakad niya.

YOU ARE READING
Chasing The Hero
Ficção AdolescentePaige Ava Sandoval, an 18 year old girl who is madly, deeply in love with a boy she met from 8 years ago. She considers him as her hero. For eight years, she waited for him to come back and never loved anyone else besides him. And when he returned...