"Ay amang ama ko! kung magunam-gunam-
madla ang pag-irog at pagpapalayaw,
ipinapalaso ng kapighatian-
luha niring sa pusong sa mata'y nunukal"
Aralin 10 p.45 , 95
"Mag-ingat pa rin po kau lolo. Wala akong tiwala sa itsura niya," pang-aasar na sabi ni Ashley.
"Sino po ba ang babaeng ito?" tanong ni Erik.
"Ay siya si Ashley, kapitbahay ko. Tuwing Sabado nagjojogging kami sa plaza," sabi ni Gerry.
"Bakit may angal ka!" sabi ni Ashley kay Erik.
"Oo! ugali mo! maganda ka pa naman kaso...," huminto si Erik.
"Kaso ano?" tanong ni Ashley.
"Away kayo ng away, baka sa huli magkatuluyan pa kayo," biro ni Gerry.
"Sige ho lolo, aalis na muna ako," sabi ni Ashley.
Naghanda ng umagahan si Erik.
"Lolo Geronimo---," sabi ni Erik.
"Just call me Gerry apo," sagot ng lolo niya.
"Lo, asan po si Lola?
"ah siya, nasa langit na. Gusto mong sumunod?" biro ni Gerry.
"Lolo naman kumakain po tayo.
Nang matapos kumain, nag-usap pa rin ang dalawa.
"By the way apo, bakit ka naparito?" tanong ni Gerry.
"Gusto ko pong malaman ang aking nakaraan, mga magulang ko," wika ni Erik.
"Simulan natin noong bata ka pa. noong pinanganak ka, namatay ang iyong ina. Namatay dahil hindi kinaya ang sakit na kanyang naidulot. Lumaki ka nang walang ina. Pumunta ang iyong ama sa Japan kasama ka para sa isang business. Pinasunod kami ng iyong ama doon sa Hiroshima(countryside in Japan) upang alagaan at bantayan ka. Laging busy ang iyong ama. Wala na siyang oras para sa kanyang pamilya. Madalas siyang umuuwi ng hatingggabi," salaysay ni Gerry. Buti na lang hindi ka naging malungkot doon dahil may kalaro kang nag ngangalang Ian at Hana sa aking palagay," salaysay ni Gerry.
"Paano namatay si Papa?" malungkot na tanong ni Erik.
"Namatay ang asawa ko at ang ama mo sa isang aksidente. Balak natin umuwi sa Pilipinas ng nawalan ng kontrol ang eroplanong sinasakyan natin. Lumading sa maling direksyon ang eroplano at sumabog. Suwerte lang tayong dalawa dahil tayo lang ang nailigtas ng mga saglit na iyon," wika ni Gerry.
"Salamat po lolo. Ngayon alam ko na," Sabi ni Erik
