Craven Words

Pagwawakas

"Ma'am, paano po ba natin malalaman kung para tayo sa isang tao?" tanong ng estudyante ni Kristine sa kaniya. Ang topic kasi nila sa araw na iyon ay ang pakikipag-relasyon.

"Depende. Kasi class, minsan ang akala nating para sa atin ay hindi pa pala." sagot niya sa mga ito. Natahimik naman ang mga estudyante niya sa kaniyang sinabi.

"Tulad na lang kung paano ka umasa sa isang taong matagal mo na nagugutushan. Para sa'yo kayo na talaga ang para sa isa't isa. Minahal mo kasi siya ng napakatagal na panahon, kaya naisip mo na hindi ka na makakapagmahal ng ibang tao muli. Na siya lang ang tanging para sa'yo. Pero hindi pala. May darating pa pala ngunit hindi mo nakikita, kasi masyadong sarado ang isip mo sa taong nasa harap mo lang."

Buong buhay ni Issa ay naniwala itong ang bestfriend na ang makakasama sa habang buhay. Nakita niya kung paano nito mahalin ang bestfriend nito, na dumating sa puntong nakalimutan na nito ang sarili. Pati ang mga tao sa paligid nito na nag-nanais makapasok sa buhay ng dalaga. 

"Minsan, may mga taong binibigay sa atin upang pasayahin tayo, tulungan tayong mag-grow sa mga desisyon natin sa buhay. Ito yung mga taong nakasama lang natin para turuan tayo ng leksyon, ngunit hindi mananatali sa buhay natin dahil, hindi pala sila ang para sa atin." dagdag niya pa.

Si Angela ang tipo ng kaibigan niya na wala sa hulog ang mga desisyon sa buhay, madalas go with the flow lang ito, pero nang makilala nito ang taong labis nitong nasaktan, nasaksihan niya rin ang unti unting paglago ng pagkatao ni Angela, pero ang taong nagpamulat dito ng mga bagay na hindi pa alam ng dalaga, ay hindi rin ang tao para sa kaniya. 

"Pwede rin na, may makikilala tayo na sasamahan tayo sa lahat ng bagay na gusto natin. Tuturuan tayo mag-explore ng mga bagay na natatakot tayong gawin. Iisipin natin, baka sila na 'yung para sa atin, kasi through ups and downs ay kasama natin sila. Pero mali pala, sumama lang pala sila sa atin para tulungan tayong magbukas ng mga pinto sa ating buhay, pero hindi rin pala sila para sa atin." paliwanag niyang muli.

Palagi siyang nag-aalala kay Joanna, ito kasi ang pinaka close niya sa lahat. Nandoon si Joanna noong mga araw na muntik na siyang sumuko, sila nila Issa. Pero hindi ito kailanman nagreklamo sa kanila. Hindi nila kailanman nakita si Joanna na nagreklamo, ngunit nakita nila ang kaibigan kung paano unti unting nagbukas ng sarili dahil sa taong tumulong dito. Pero tulad ni Issa at Angela, hindi rin pala ito ang para sa kaibigan. 

Tinignan niya ang mukha ng bawat estudyante niya, taimtim itong nakikinig sa mga sinasabi niya. 

"Meron din naman na, mas pinipili ang pagiging magkaibigan dahil yun ang tingin nila na magpapanatili sa kanilang dalawa. Para sa mga taong iyon, okay na sila sa ideyang magtatagal ang kanilang relasyon dahil magkaibigan sila. Iyon ang mga taong, mas pinipili ang safe zone dahil ayaw nilang i-risk ang walang katiyakan. Tanggap nila na hindi sila ang taong para sa mahal nila, kaya ang lugar ng pagiging kaibigan ang option nila upang manatali nang matagal sa buhay ng mga taong mahal nila."

Sa ilang taon nilang magkasama ni Johann sa eskwelahan, ni kailanman sumagi sa isip niya na maaaring mahulog ito sa kaniya. Lubos siyang nalulungkot para sa pagkakaibigan nilang dalawa, mahal niya si Johann pero hindi katulad ng pagmamahal na kaya nitong ibigay sa kaninya. 

"Class, maaaring ang mga taong kasama niyo ngayon ay hindi niyo na makakasama sa susunod na bukas. Maaaring ang taong mahal mo ngayon ay hindi mo na mahal sa hinaharap. Ang gusto ko lang malaman niyo ay walang katiyakan ang mga bagay. Pati na ang sagot sa kung sino nga ba ang para sa'yo. Ang sabi nila, malalaman mo ang bagay na iyon kapag tinignan mo ang taong mahal mo sa kaniyang mga mata, kapag nakikita mo sa kaniyang mga mata ang hinaharap. Pero posibleng mali rin ako." tumawa siya nang pagak sa harap ng mga estudyante niya.