How to Avoid Heartbreaks

5

Mabilis ang paglipas ng araw at hindi ko namalayan na magwe-weekend na pala. Wala pang masyadong ganap dahil first week pa lang naman ngunit masaya ako na nasurvive ko ang unang linggo sa kolehiyo.

Katatapos lang ng last subject namin at sa mall ang tungo ko ngayon. Sasamahan dapat ako ni Euxine sa pagbili ng damit at regalo para sa birthday bukas ni tita Viella ngunit may checkup daw ito ngayon.

Nakasaad sa invitation na "black tie optional" ang dress code kaya kailangan ko talagang bumili ng susuotin. Naglibot-libot ako sa mall ngunit wala pa akong nagustuhan. Gusto ko na sanang umuwi kaso wala talaga akong pwedeng suotin bukas kaya nagpatuloy ako sa paghanap.

Habang naglalakad, may naramdaman akong presensya sa tabi ko. I was about to fasten my pace when I saw using my peripheral vision that it was Orion! Nagulat na naman ako dahil sa kaniya kaya bigla akong napahinto ng lakad at lito siyang tinitigan. Huminto rin siya sa paglalakad at tiningnan ako pabalik.

"So, staring contest?" aniya, sumilay ang maliit na ngiti sa kaniyang labi.

"Ha?" umayos ako ng tayo at nilayo ang tingin sa kaniya. "Nagulat lang ako sayo."

"I was just kidding." Hindi halata na nagbibiro ito pero tinanguan ko na lang. "Why are you here? And why are you alone? Don't you have some friends?" sunod-sunod niyang tanong.

"I'm here to shop for tomorrow's event," I answered, bringing my eyes back to him and raised a brow. "And what's wrong if I'm alone? Paano ba dapat mag-shopping? By group?"

Hindi ko alam kung anong nakakatawa sa sagot ko pero humalakhak ito. Nanliit ang kaniyang mga mata dahil sa kakatawa. Pinagmasdan ko siya at hindi rin mapigilin na mapangiti. It's not because of what I said, but rather at his contagious laugh.

Hay, happy pill niya na siguro ako!

"It's not that, okay?" he said with an amused look, his smile not faltering. "I just thought you made some friends and you'll hang out."

"She's busy," maikli kong sagot at nagpatuloy sa paglakad. I had to turn my back on him because I don't think I could stifle my smile. It was challenging to do so especially when he, himself, is sporting that alluring and contagious smile.

I think I should thank Euxine for not coming here with me. Kung nandito siya, baka hindi pa kami nagkita ng crush—I mean, ni Orion pala.

Hindi ko siya crush! Hindi ko siya crush! Paulit-ulit kong paalala sa sarili. Nadala lang siguro ako sa presensya niya kaya kung ano-ano na naman ang naiisip ko.

Huminto ako sa tapat ng isang boutique at pinagmasdan ang mga desinyo ng mga gown na nakadisplay. Isang tingin pa lang sa mga damit, alam ko na agad na dito ako makakabili.

Bumaling ako kay Orion at nakita siyang nakatitig din sa boutique. Tatanungin ko sana siya ngunit mas nauna pa siyang pumasok kaysa sa akin.

Tumungo siya sa section ng mga suits habang sa mga gowns naman ako dumiretso. Nang may matipuhang gown, sinigurado ko muna na wala iyong kapareho bago iyon dinala sa fitting room.

I stared at my reflection, admiring the gown's quality. It was a floor length gown, with plunging neckline, that perfectly hugged my body. Rhinestones were sprinkled all over it, making its bloody red color pop even more.

Lumabas ako ng fitting room at dumiretso na sa cashier. Natagpuan ko si Orion kasama ang isang babae. They were chatting animatedly and the girl looks really pretty and elegant. Dumako ang tingin ng babae sa akin at bigla itong ngumisi.

Nilagay ko ang gown sa cashier at nilahad ang card ngunit may nagsalita mula sa likuran ko. Napatingin ako sa babae na may malaking ngiti sa mga labi.