How to Avoid Heartbreaks

17

Dalawang araw na ang nakalipas nang nalaman ko na babalik na si Orion. Pero hanggang ngayon, 'yon pa rin ang nasa isipan ko.

He's coming back...

Just the thought of seeing him again excited me. I mean... for four years straight, I really had no idea of what he had been up to.

I'm not sure when he'll exactly arrive, but I'm pretty sure that one of these days, he'd be here.

Naglibot-libot ako sa mall at agad na pumasok sa Sephora nang makita iyon. Tapos ko na ang mga trabaho kaya nag-early out ako.

Kumuha ako ng basket at dumiretso sa skincare section. Kukuha sana ako ng facial cleanser ngunit hindi ko iyon maabot. Mataas naman ako kaya maaabot ko ang shelf ngunit ang mga produkto ay nasa inner part ng shelf kaya hindi na iyon maabot ng mga kamay ko.

Hihingi na sana ako ng tulong ngunit may kumuha niyon para sa akin. Nasa likuran ko ang tao kaya hindi ko alam kung sino iyon pero ba't parang... amoy lalaki?

Haharap na sana ako at magpapasalamat sa tumulong nang may matandaan ako.

Ito ay parang katulad ng mga nangyayari sa mga libro at palabas... kung saan magsisimula ang love story tapos magkakamabutihan sila tapos magmamahalan... ah, basta ganoon 'yon! May nabasa na ako na ganoon ang nangyari sa kanila.

Don't tell me... ka-forever ko na ang tao sa likuran ko?

Pagkaharap na pagkaharap ko, dahil sa gulat, nabunggo ko ang ulo sa shelf. Hindi ko ininda ang sakit at patuloy lang na tinitigan ang lalaking kaharap. Nakangiti ito ngunit napalitan ng nag-aalalang expresyon nang napahawak ako sa ulo at napangiwi sa sakit.

"Hey, are you okay?" For the first times in years, I finally heard his voice again. It was still the same but a bit deeper and huskier.

Am I hallucinating or is Orion really the one in front of me?

"London," he called, my heart hammering inside my chest at the mention of my name. "Are you alright?"

"Is the squid really back?" Tanong ko nang nakangisi ngunit kinakabahan din dahil baka guni-guni ko lang ito at mapagkamalan pa akong baliw na kinakausap ang hangin.

"Still not over the calamares joke, mahal?" Aniya, natatawa.

Ngumisi ako, sinusubukang pigilan ang kilig na nararamdaman na hindi ko naman alam kung saan nanggaling. Mukhang siya mismo, natatandaan pa rin ang pag-uusap naming ilang taon na ang nakalipas.

"Well... welcome back, Orion." I smiled, then examining his looks.

He looked more dashing, I must say. His body and facial features matured but he still looked young... and hot!

"I'll take what you said as an "I missed you"," he chuckled.

"Oo na nga! Na-miss kita," sabi ko sa napipilitang tono kahit totoo naman talaga ang sinabi ko.

"I missed you too," he said with a smile but his voice was serious.

Gusto kong magpagulong-gulong sa kilig ngunit nakakahiya naman iyon. Pero teka, ba't ako... kinikilig?

Nanlaki ang mga mata ko sa napagtanto. Napansin iyon ni Orion kaya napatanong siya.

"What's wrong? Is your head aching? I mean... you bumped it a while ago," aniya sa nag-aalalang tono ngunit umiling-iling lang ako.

Binayaran ko na ang mga pinamili at inaya niya akong mag-dinner. Siyempre, pumayag ako!

"So... how's Dubai?"