OD | Textingimsi |

17

Siz: Nabersin ya sen.

Enis: Yine şu cümle

Siz: Cevap vermeliydin ve beni sormalıydın.

Enis: iyiyim sen.

Siz: Vay vay. Ne oldu da sen hemen böyle cevap verdin.

Siz: Bir avuç emojisi falan beklerdim.

Enis: Dışarı çıkıyorum geliyor musun?

Siz: Sen de iyi alıştın seni takip etmeme.

Enis: Takip et demiyorum. Benimle geliyor musun diyorum.

İçimden bir his Enis'in üzgün olduğunu bana düşündürtürken yatakta doğruldum.

Siz: Geliyorum.

Enis: Okulun arka sokağında olacağım.

Görüldü atıp pantalon ve bir kazak giyindim. Acele etmeliydim. Tedirgin olmuştum ve heyecanlanmıştım.

Annem ve babam işte olduğu için anahtarlarımı ufak sırt çantama koyup telefonumu elime aldım.

Kulaklıklarımı taktıktan sonra aykkabılarımı da giyinip evden çıktım.

Hızlı adımlarla okula doğru yürüyordum. İyi olmasını umuyordum.

Yanına gittiğimde ona nasıl yardım edebilirdim bilmiyordum ama gitmek istiyordum.

Okulun arka sokağına gelmiştim. Hafta içi daha kalabalık olsa da şuan bomboştu.

Etrafta gezdirdiğim bakışlarla Enis'i ararken omzumda birisinin kolunu hissetmiştim.

Şaşkınlıkla açtığım gözlerimle geri çekildim. Karşımdakinin Enis olduğunu fark ettiğimde rahatlamıştım.

Sinirle kulaklığımı çıkarttım.

"Korktum farkındaysan."

"Benden mi korktun?"

"Hayır. Başkası olduğunu düşünerek neyse ya. Zaten niye arka sokak olduğunu sormak istemiyorum?"

"Sakin olsun diye." Taşlara basarak duvara dogru zıpladı ve yere oturdu.

Evet. Onun gibi iki taşa basarak yukarı zıplayacabileceğimi sanmıyordum.

"Elini uzat." Boyumla dalga geçme firsatı varken uğraşmamayı seçmişti.

"Bekle."

Yanımdaki bankı duvara yaklaştırıp üzerine bastım ve oradan duvarın üzerine atladım.

"Başardım."diye zaferle gülümserken yanına oturup bağdaş kurdum.

Bir süre sessiz kaldığımızda söze girdim.

"Ne oldu Enis. Özel değilse anlatmak ister misin?" Ona baksam da o bana bakmıyor ağaçları izliyordu.

"En yakın arkadaşımla kavga ettim. Çocukluktan beri beraberiz onunla, o yüzden kafaya taktım. Biraz çıkıp dolaşmak istedim. Senin mesajını gördüm." Gülümseyerek ellerimi geriye koyup onlardan destek aldım. Aynı zamanda bağdaş da kuruyordum. 

"En yakın arkadaşla kavga... Evet. Tuna, ani parlamaları olan bir çocuk ama muhtemelen bu kez sen de parladın. Evine uğrarsan barışırsınız diye sanıyorum."diye cevap verip ona baktım.

"Tanıyor musun?" diyerek bana döndü.

"Yüzyüze konuşmuşluğumuz yok ama futbol kaptanı ve başarılarından haberdarız. Bu arada Melis ona aşık o yüzden senden daha iyi tanıdığımdan emin ol. Ayrıca bundan Tuna'ya bahsetmezsen iyi olur. Melis ile benim kavga etmemi istemeyeceğini düşünüyorum."