hoofdstuk 5

51 6 14
                                    

Ilse pov.

Ik word wakker om negen uur s'ochtends wakker en zie dat Bart nog slaapt. Ik druk een kus op zijn wang en stap het bed uit. Ik pak een setje kleding en loop naar de badkamer en neem een douche. Ik maak me helemaal klaar en loop naar beneden en hoor gepraat. Ik loop de woonkamer in en zie ze alle vier weer gewoon op de bank zitten. 'Goedemorgen tante Ilse.' 'Goedemorgen Lizzy.' 'Goedemorgen mama.' 'Goedemorgen lieverd.' Ik geef ze allemaal een knuffel. 'Goedemorgen tante.' 'Goedemorgen Yannieck en Quinten. Waar is Kena?' 'Op de wc.' 'Oké.' Ik loop naar de keuken om alvast het ontbijt te maken. 'Goedemorgen mama.' Ik draai me om en zie Makena staan. 'Goedemorgen lieverd.' Ik druk een kus op haar hoofd. 'Wat ben je aan het doen?' 'Ik ben ontbijt aan het maken.' 'Oké.' Ze loopt de woonkamer weer in en gaat bij de andere op de bank zitten. Ik zet de oven aan en begin met tafel te dekken. Dan komt Yori de kamer in. 'Hey goedemorgen.' 'Goedemorgen Ilse.' Ik geef haar een knuffel. 'Kan ik je helpen.' 'Met de radio aan te zetten.' 'Dat kan ik.' 'Helemaal mooi.' We beginnen te lachen en ik loop terug naar de keuken. 'Goedemorgen iedereen.' Hoor ik Yori tegen de ze zeggen. 'Goedemorgen Yori.' 'Ilse, OK.' 'Wat?' Wat is er ok? Ik snap hem niet en hoor haar zuchten. 'Je nummer is op de radio.' 'Ooh, zeg dat dan ook in een keer.' 'Dat zei ik.' We beginnen te lachen. 

Ik loop de woonkamer in en begin mee te zingen. 'Mama!' 'Ja?' 'Laat maar.' Yori doet ook mee. 'Dit is een goed begin van de morgen.' Ik kijk op en zie Bart staan. 'Ja hé vond ik ook. Goedemorgen.' 'Goedemorgen schat.' Ik geef hem een kus en geeft Yori een knuffel. 'Papa mama is raar.' 'Echt niet!' 'Want?' 'Ze staat te zingen.' 'Je kent haar.' Ik kijk Bart verontwaardigd aan maar moet moeite doen om mijn mond spieren in bedwang te houden. 'Ilse lukt het?' Ik kijk Yori aan die mij lachend aan kijkt en dat is de druppel en begin te lachen. 'Nee.' 'Dat je het overleefd met ze.' 'Ja dat vind ik nog steeds heel knap.' Ik hoor gerommel achter me en niet veel later springt iemand op mijn rug en begint me te kietelen. 'Niet doen. Alsjeblieft.', zeg ik lachend en beweeg raar. Dan pak ik Laika van mijn rug af en begin haar te kietelen. 'Neee!', hoor ik lachend. 'Dat heet terugpakken.' 'Dat mag ik dan nog heel vaak doen.' 'Valt reuze mee toch?' 'Nee.' 'Succes dan met mij terug te pakken, ik ga verder.' 

Ik ga verder de tafel dekken. 'Ilse!' Hoor ik lachend. 'Ja? Mijn keuken staat toch niet in brand hé?' 'Nee ik kan wel wat.' 'Gelukkig.'  Ik loop de keuken in en zie Yori lachend onder het meel zitten en ik begin keihard te lachen. 'Wat heb je gedaan?' 'Ik wou het pak meel openen.' 'Tuurlijk als ik een pak meel open zit ik ook altijd onder het meel.' Bart komt de keuken en begint ook te lachen als hij Yori ziet. 'Wat is er mam?' 'Kom maar kijken lieverd.' Malaika en Makena komen de keuken in en ze beginnen te lachen. Ik help Yori met afkloppen van haar kleding. 'Ik was net aangekleed.' 'Jammer joh.' 'Ja heel jammer.' 'Ik vind het nog steeds een hele prestatie hoe je het voor elkaar krijgt.' 'Ik ook.' 'Mij is het nog nooit gelukt.' 'Raar.' Ik kijk haar lachend aan. 'Ik pak even de stofzuiger.' 'Dankje Bart. Lukt het verder met je pannenkoeken?' 'Ja, dat gaat vaak goed.' Bart begint te stofzuigen. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Maar ik kom je wel helpen is ook gezellig.' 'Ja tuurlijk.' Als we aan het bakken zijn hoor ik steeds meer mensen naar beneden komen. 'Goedemorgen Ils en Yori.' Ik kijk op en zie mijn moeder staan. 'Mam.' Ik geef haar een knuffel. 'Hoi Carla.' Yori geeft haar ook een knuffel. 'Yori je pannenkoek.' 'Oh ja.' Ze draait hem net op tijd om. 'Laat mij.' 'Ik zeg niks.' 'Dankje.' Ik schud lachend mijn hoofd en draai mijn pannenkoek om. 

We zetten alles op tafel en ik loop naar de kamer. 'We kunnen ontbijten.' 'We komen.' 'Gezellig.' 'Ja hé Ils vinden wij ook.' 'Nou Martijn, waarom weer zo flauw.' 'Hoor wie het zegt.' Ik loop lachend terug en word besprongen. 'Laika, waarom nou weer.', zeg ik lachend en probeer mijn evenwicht te vinden. 'Hoe weet je überhaupt dat ik het ben?' 'Omdat jij dat als enige doet.' 'Oh ja.' We beginnen te lachen. We nemen plaats aan tafel en gaan beginnen met eten. 'Tante Ilse mag ik de chocopasta?' 'Ja komt eraan.' Ik wil hem net pakken maar Martijn pakt hem snel weg. 'Nou Martijn. Van je broer moet je het hebben.' 'Papa!' We beginnen te lachen. 'Yori de pannenkoeken zijn lekker geworden.' Ik moet moeite doen om mijn gezicht in de plooi te houden 'Dankjewel. Ilse je waagt het!' 'Wat?' 'Dat weet je heel goed.' Ik begin te lachen. 'Yori dit moet je wel vertellen.' 'Nee.' 'Wat is er?' 'Yori...' 'Ils nee!' We beginnen te lachen. 'We zijn benieuwd.' 'Dankje Ilse.' 'Graag gedaan doe het graag.' Ze schud lachend haar hoofd. 'Nou kijk ik ging pannenkoeken bakken dus ik trok een pak mee open maar het ging niet helemaal goed en toen was ik wit van het meel.' Iedereen begint te lachen. 'Dat doet me denken Kena die ene keer dat wij pannenkoeken gingen bakken.' 'Oh ja toen was de hele keuken wit.' 'Wat hebben mensen met pannenkoeken en een witte keuken?' 'Weet ik niet.' Yori en kijkt me lachend aan en staat opeens op en loopt naar de keuken en komt terug met een pak meel. 'Nee Yori niet doen, nee echt niet.' Ik kom niet meer bij. Ik spring van mijn stoel af en trap mijn hakken uit zodat ik kan ga rennen, wat iedereen doet lachen en ik ren weg. 'Hier komen jij.' Ik ren door de woonkamer en ik sta nu lachend achter een stoel met een lachende Yori voor me. 'En nu.' 'Bart mag ik mijn ontbijt.' 'Nee niet doen Bart.' 'Ja lekker is dat betrekken jullie mij erbij.' Wat ons nog harder doet lachen. En kijk ik even de andere kant op en dat was het slechtste plan ooit want Yori houdt het pak meel op zijn kop boven mijn hoofd. 'Yori, nee.' Ik trek haar er snel in mee en nu zijn we allebei wit. 'Ilse dat was niet de bedoeling. Ik was namelijk al wit geworden.' 'Nee dit ook niet dat ik wit zou worden.' We beginnen te lachen. 'Oh help ik dacht dat we deze fase toch echt voorbij waren Ils.' 'Jammer mam. Ik had net gedoucht.' 'Jammer Ilse.' Ik schud lachend het meel uit mijn haar. 'Goede droog shampoo?' 'Denk het niet Yori.' En klop mijn kleding af. Mijn zwarte broek en blouse zijn nu grijs en Yori's jurk is ook grijs. 'We verbannen de pakken meel uit dit huis.' 'Je laat het papa.' Uiteindelijk hebben we alles weer opgezogen en schoon gemaakt onze kleding is ook weer zwart in plaats van grijs en we gaan zitten en verder eten. 

MiracleWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu