Bir günde bir insan nasıl 5197301 kez 'Hana' diyebilir ki.
"Off. Efendim Minho! Yine ne var!"dedim ve Minho'nun odasına girdim.
" Benim deri pantolonumu gördün mü?"
" Minho en az 5 tane deri pantolonun var hangisinden bahsediyorsun? Giy işte bir tanesini."
"Ya öyle değil Eun Su bana onu lisade almıştı. Onu giymek istiyorum. Herhangi bir pantolon değil o."
"Ya Minho! Ben senin 7 yıl önceki pantolonunu nereden biliyim çoktan gitmiştir o."
"Hayır olamaz çünkü ben knu heo sakladım. Dolabımda olması gerek ama yok."
Oflayıp dolabına ilerledim. Yaş olmuş 25 hala kayıp kıyafetlerini kız, kardeşinden istiyor. Utan be!
8 dakikalık bir uğraştan sonra panyolonu buldum.
"Hah! İşte bu mu Minho?" dedim pantolonu Minho'ya uzatarak.
"Evet bu! Aferin sana kızım."
"İyi de Minho bu sana küçük gelmez mi?"
"Gelmez gelmez. Hadi sen çıkta üstimü giyeyim sonra da çıkalım."
Minho'nun dediğini onayladım ve odadan çıktım. Son kontrollerimi yaparken Minho'nun bana 5197302. kez' Hana'diyişini işittim.
Şimdi gelip pantolonumu da sen giydir der.
Odanın kapısını açtım ve gözüm kocaman açıldı. Bu koca bebek cidden de pantolonunu giydirmek istiyordu.
"Yardım et. Fermuarı sıkıştı."dedi acıyla.
" Bekle."
Pantolonun bel kısmını elime aldım ve fermuarının olduğu yere dopru çömeldim.
" Uf Minho ben sana demedim mi küçük gelir diye. Sıkışmış!"
Elimin kopmasına az kaldı. Tam sert hareket yapiyim derken fermuar Minho'nun münasip olmahan yerini çekmişti.
" Aahhhh!"
"Afedersin."
Minho acı dolu inlemelerini tüm odaya yayıyordu. Bense fermuarıyla savaş veriyordum. Emin biri görse yanlış şeyler anlardı. Çünkü şuanki pozisyonumuz korkunç.
