İyi okumalar💋
-Başlamadan önce oy atın lütfen❤️
"Şimdi daha iyi misiniz?"
Son kez ıslak elimi yüzüme götürdüm ve öksürdüm.
"Ah, daha iyiyim. Teşekkür ederim, böyle olsun istememiştim."
"Önemli değil. Sizi evinize kadar götürebiliriz isterseniz. Bu halde araba kullanmak sizin için tehlikeli olabilir."
"Yok, bana bir şey olmaz. Kendim gidebilirim teşekkürler."
Kafasını onaylar şekilde salladı ve tuvaletten çıktı.
Dışarıda krize girmiştim. Beni zor sakinleştirdiler. Ağlamaktan nefes alamıyordum. Bu hayatta en korktuğum şey sevdiklerimi kaybetmek. Ve Jungkook bu listenin en başlarında. Resmen ilişkiye ara vermedi. Şaka gibi. En başından dürüst olsaydım iş buralara kadar gelmezdi. Birde yalandan nefret ettiğimi söylemiştim zamanında Jungkook'a, peki şimdi naptım? Kendimi öldürmek istiyorum. O an neyime geldi bilmiyorum ama o kırılmasın diye yalan söylemek zorunda kalmıştım. Teklifini geri çevirip yakışıklı bir erkekle görüşmek istediğimi söylersem daha çok üzülürdü. Buraya geliceğini bilsem hayatta yapmazdım.
Musluğu kapatıp yüzümü kuruladım. Ellerim hala titriyordu ve bugün çalışmaktan doğru düzgün yemek yiyemedim. Aynaya baktığımda gözlerimin kıpkırmızı olduğunu gördüm.
Korkunç gözüküyorum.
Tuvaletten hemen çıkıp arabama doğru adımla aya başladım. Dengede bir türlü duramıyorum, sürekli düşüp duruyordum. Gözüm kararmaya başladı. Hemen elimi sokak lambasına dayadım ve beklemeye başladım.
Biran önce eve gitsem çok iyi olucak.
"Of Hana, kendine gel."sessizce kendimi teselli ettim ve tekrar arabaya doğru yürümeye başladım.
Sonunda bindim ve arabayı çalıştırdım.
Arabayı dengesizce kullanıyordum ve direksiyon iu istemeden de olsa elimden kaçırıyordum. Trafiğe takıldığımda kemerini çözdüm. Nefes alamıyorum.
Arabadaki tüm camları açıp yolun akmasını bekledim.
Yeşil ışık yanınca gaza bastım ve hızlıca trafiğin olduğu yoldan kaçtım. Dümsidüz yolda ilerlerken daha da kötü olmaya başladım. Artık ellerimi sabit tutmak çok zordu. Açlıktan olsa gerek, gözüm kararıyordu ve ben 120 km ile gidiyordum boş yolda.
Sıcak iyice basınca elimle yüzümü ovuşturdum ve başımı arkaya yasladım. Bir yandan da telefonum çalıyordu.
Daha fazla dayanamayıp arabamı sağ çekmek için arabamı hemen sola kırdım. Fakat kırmamla korno sesini duymam bir oldu. Aldığım ağır darbeyle önce sarıldım ve sonrasında da arabayla birlikte takla atmaya başladım. Kasıklarımda bir ağrı hissettim. Ağrı hızla karnıma gelmeye başlıyordu. Ve ben hala arabada son sürat takla atıyordum. Bilincim yavaş yavaş kapanmaya başlıyordu. Canım öyle acıyordu ki, sesimi gram çıkartmadan arabanın bana işkence yapmasına seyirci kalıyordum.
Benim istediğim de bu değil miydi. Yaralanmak...
Gözümü kapatmadan önce son gördüğüm şey yüzümden şelale gibi akan kanlardı...
_______________
Yazardan
Jungkook hızlıca eşyalarını odasının bir kenarına attı ve sakin kalmak için soyunma odasına girdi. Sırayla kıyafetlerini yere fırlatıyordu. Jungkook'ta Hana'dan bir süreliğine ayrılmak istememişti. Hemde hiç. Fakat ona be kadar kırgın olduğunu ve kendisinin de kafasını toparlaması için iyi olucak diye düşünüyordu.
