İyi okumalar💋
İyi bayramlarr💗🌹
-Başlamadan önce oy atın lütfen❤️
Saatlerdir bugün olan olayları düşünüyordum. Gerçekten de bir kalp kırmak bu kadar basit miydi? Bir insanı büyük uğraşlar sonucunda kalbinin kapılarını açmak bu jadar, zorken, nasıl kalbindeki kapıyı açıp tekme vurarak göndermek bu kadar, kolay oluyor ki?
Ne kadar ağladım bilmiyorum. Fakat gözlerimde artık göz yaşı kalmamıştı. Ben gerçekten de aşık olmuştum. Ve ben imkansızın üstüne bir tuğla daha koymuştum.
Bugün olanlar tamamen benim suçumdu. Kimsenin kalbini kuramayan ben, en değer verdiğim Jungkook'un kalbini bir hiç uğruna kırmıştım.
Camıma yapan hafif yağmur damlalarının aşağıya akmasını izliyor, parmağımla yollarını takip ediyordum.
O benim için evinden kalkıp yanıma gelmişti. Ben ise ona sinirimi kusmuştum.
Onun sevgisini kesinlikle haketmiyorum. Benden çok daha iyilerini hakediyor. Muffin yerde bana masumca bakıyordu. Onu kucağıma alıp başını okşadım.
"Ben bu kadar duygusuz muyum Muffin? Bencil biri miyim, ha?"
Bana sadece havlamakla yetindi. Derin bir nefes verdim. Naptımı ben bile bilmiyorum. Köpek nasıl bilsin.
Saat gece 1'e kadar kafayı bozmuştum. Yarın okulum var, mezuniyet yaklaşıyor. Kendimi hazır hissetmem lazım. Mental açıdan bir sorunum olmamalı.
Hızlıca pijamalarımı giydim, Muffin'i yorganımın içine aldım ve ilerideki sokak lambasının o loş havasına bakarak uykuya daldım...
_______________
Okulda konsantrasyonumu derslere verememiştim. Aklım hala Jungkook'taydı. Bırakın onun sevgisini, onun arkadaşlığını bile haketmiyorum. Mi cha'nın yanına bile uğramadan arabama binip evin yolunu tuttum.
Aklıma o kareler gelince gözlerim doluyor, ellerim titriyordu. Trafikte bangır bangır korna sesleri kulağımda öyle bir çınlıyor ki.
Sinir krizi geçirmeme az kaldı. Son hız arabayı eve sürdüm ve arabayı garaja park edip eve doğru ilerledim.
"Kızım"
"Babacığım" dedim durumumu toparlamaya çalışırken.
"Neyin var bu ne hal?" dedi yamıma hızla gelerek.
"Biraz uykusuzumda baba. O yüzden."
"Yok kızım onu demiyorum-yani o durumun da kötü ama ben senin gibi moda ikonu olan bir kızın farklı renk çoraplar giymesine anlam veremedim. Hemde biri pembe biri kahverengi. Sen iyi misin?"
Ne niçim babasın sen be! Görmüyor musun halimi. Birde gelmiş 'Modo ukonu olon kozon forklu ronk çorop goymosuno onlom voromodum.'
" Ha onlar mı?"dedim ayaklarıma bakarak. Yeni fark ediyoeum cidden. Hayır ben pembe ve kahverengi uyumunu hiç sevmem. Dua ediuim ki naşka şeyler yapmamışım.
Aklım o kadar karışık ki.
" Desim ya uykusuzum diye. O yüzdendir boşver."
"Tamam. Ben de şirkete gidiyorum."
"Zaten şirkete gitmemiş miydin?"
"Gittim ve tekrar gidiyorum."
"Haa. Tamam, görüşürüz."dedim ve uzaktan öpücük attım.
Kimseyle muhatap olmadan hemen odama çıktım. Çok yorgunum, planımda pijamalarımı giyip duygusal bir film açıp hüngür hüngür ağlamak var.
