Çalışma masamın üstünden notlarımı toplayıp düzenli bir şekilde çantama koydum. Zaman gerçekten su gibi akıyordu. Daha dün mezun olmuştum sanki. Ve şimdi şirket ime gidiyorum.
Evet. Bu sefer her şeyim vardı. Çok iyi bir şirketim, işim ve kariyerim vardı. Hayallerimdeki gibi.
Banyoya gidip kısa bir duş aldım ve makyaj yapıp üzemi giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu zamanıma kadar pek iş kadını olarak hareket etmemiştim. Gerçi şuan iş kadını değilim, tasarımcıyım fakat şirketimde de iş kadını oluyordum. Daha fazla kapıda beni bekleyen şoförü bekletmeden aşağıya indim. Arabanın oraya gittiğimde kapımı açan şoföre teşekkür ettim ve arabaya bindim.
Çalan telefonunu elime alıp kulağıma götürdüm. Arayan Jungkook'tu.
"Alo?"
"Naber sevgilim?"
"İyiyim. Şimdi şirkete gidiyorum. Senin işler nasıl?"
"Benim işler de iyi.Ben sana bir şey soracaktım.Müsait misin güzelim?"
Arabadan inmemi bekleyen şoförü görünce hemen Arabadan indim ve telefonu kulağımdan çekip teşekkür ettim.
"Jungkook. Ben şimdi şirkete geçiyorum. Ofisinde arasam olur mu?"
"Tamam güzelim sorun yok.Ben de zaten senin şirketteyim, bekliyorum."
'Tamam' dedim ve telefonu kapatıp asansöre bindim.
Yakında da koleksiyonumu bitirecektim. Zaten tasarım dalında popüler bir öğrenciydim. Şimdi de Hyun Joong'la olan arkadaşlığım sonucunda iyice tanınmaya başlamıştım. Daha ilk koleksiyonumu halka sunmadan saygılarını kazanmıştım. Benim için de bu çok önemli. Manevi şeylere daha değer veriyorum.
