Secretly Married With My Bestfriend Boyfriend

Chapter 6: Deal?

TITAÑIA POV

Katahimikan, 'yan yung bumabalot sa aming dalawa ngayon. Awkwardness......'to na naman ang nararamdaman ko ngayon.

we were sitting in indian style in the grassy field, kung saan kami bumagsak nung natapilok ako.

hindi ako mapakali sa kinalalagyan ko lalo na't ramdam ko ang matiim na pagtitig sa akin ni Devis. panay din ang tingin ko sa paligid, naghahanap ng excuse para hindi masalubong ang tingin ng lalaking kaharap ko.

ilang munto din kaming tahimik hanggang sa hindi na siya nakatiis at binasag ang nakakakabang atmospera sa pagitan namin.

"why...." panimula niya. "why did you run away from me?" tanong niya.

'di ko siya kinibo. wala akong mahanap na rason para sumagot sa tanong niya, lalo na't hindi ako makapag-isip ng maayos, kaya wala ni isang salita ang lumabas sa bibig ko.

"pinagtataguan mo ba ako kaya ka tumakbo palayo?" gulat akong napatingin sa kaniya at mabilis na itinanggi ang hinala niya sa akin, 'kahit na yun naman talaga ang katotohanan.'

"w-what are you talking about? m-me? hiding from you? hindi ah." natataranta kong sagot.

kumunot ang noo niya sa sagot ko, pansin ko din ang pagtalim bigla ng tingin niya sa akin, "eh bakit tumakbo ka papalayo sa akin?" tanong niya ulit, halatang hindi naniniwala sa sinabi ko.

"na-nagulat ako eh! bigla ka na lang kasing sumulpot. akala ko ikaw yung humahabol sa akin kanina." ani ko.

it was true na nagulat ako nang sumulpot siya bigla kaya tumakbo ako palayo at the same time a lie, wala naman talagang humahabol sa akin kanina, talagang siya ang tinakbuhan ko dahil siya naman talaga ang pinagtataguan ko.

napalunok ako ng marahas ng makitang titig na titig siya sa mukha ko. seryosong-seryoso din ang expression ng kan'yang mukha.

"b-ba't ganyan ka kung makatingin?" nauutal kong tanong.

"ano naman?"

'shit lang ah. ang cold kuya, inaano kita? nagtatanong lang naman ako ah!' kumibot ang labi ko dahil sa inis.

I supressed my urge to roll my eyes on him.

"why are you getting pissed at me?" mataray kong tanong sa kanya. lumalabas ang pagiging maldita ko, na kanina ko pa pinipigilan.

"because I know for a fact that you're lying. sabi mo kanina habang tinatakbuhan mo ko, 'idiot! don't you get the hint!?'...." he said mimicking the word I shouted earlier. "so it only means na ako nga yung PINAGTATAGUAN mo." may diin niya pang dagdag.

ibubuka ko sana ulit ang bibig ko para mag-dahilan, pero nang makita kong lalong tumalim ang pagtitig niya sa akin ay napatikom na lang ako at nag iwas ng tingin.

I don't even know why am I folding against his intense gaze, samantalang lagi akong lumalaban ng tingin sa iba.

"admit it. ako talaga yung iniiwasan mong makita. i'm not dense to not notice your weird behavior around me." aniya, pero nanatiling tikom ang bibig ko.

"dahil ba 'yon sa nangyari sa bar three days ago?" automatic na napalingon ako sa kanya.

"huh?" wala sa sarili kong usal.

he chuckled, "I see.....so yun nga yung dahilan ng pagtatago mo sa akin." nanunudyo niyang ani. "kaya pala kahit anong hanap ko sayo dito n'ong mga nakaraang araw ay hindi kita mahanap, ni anino mo 'di ko nakita." I just blinked at him, still in disbelief on how fast he could pick up.