🌹31🥀

8K 486 459
                                    

🐚Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 🐚

Uzun süre sonra geldim umarım okunmada azalma olmaz.

İlk defa sınır filan olmadan 67 beğeni geldi bir bölüme çok mutluyum.

Veeeee 20K olduk.🎉🎊✨ 23tü sanırım bu gün. Ama hızla artıyor bunu çok iyi biliyorum. Teşekkür ederim sizlere.

O zaman uzun süredir beklettiğim bölüme geçelim.

Be bölüm şarkısı {Lauv/Jungkook/ Jimin-Who}

İyi okumalar 💜



















Hızla oynatılan bedenimle zorla gözlerimi açtım. Burnuma dolan o güzel çiçek kokusuyla hala oğlumun yanında olduğumu idrak edebilmiştim. Aynı Jungkook'tu. Bu güzel kokusundan tut burnunun yapısına kadar herşeyi Jungkook'tu ya da ben öyle görüyordum. Bilmiyorum ama onun kadar güzel bir varlık sadece babası yani Jungkook vardı.

"Kalk artık! Neden burada uyudun ki?!" diye bilincimin iyicene açıldığında duyduğum sesle hızla gözlerim açıldı. Yüzüme vuran ışıkla hemen elimi yüzüme koydum ve güneşi kapadım. Jungkook ne tepki verecekti şimdi. Kızacak mıydı? Yoksa sadece gitmemi mi söyleyecek?

Gözlerimi o güzel gözleriyle birleştirdim. "Sonunda! Kalk git artık! Ben sana gitmeni söylemiştim!" diye çıkıştı. Neydi bu halleri? Sadece He Ran'a kıyamam dediğim için miydi?

"Tamam Jungkook şimdi giderim sadece Yeonjun'u görmeye geldim."

"Bencede sadece onun için gel! Çünkü ben seni istemiyorum. Şimdi defol odadan! Bir daha da oğlumu seveceğim ayağıyla yanımda yatma!" diye çıkıştı. Ama ben gerçekten Yeonjun'u sevmek için gelmiştim. "Tamam abartma Jungkook. Sadece görüp gidecektim uyumuşum."

"Uyuma! Daha dikkatli ol!" demişti. Neydi bu hiddeti. Ne dediğini biliyor muydu acaba? "Jungkook neden bu kadar abartıyorsun ki?" dediğimde az ileride duran bedeni üstüme doğru gelmeye başladı. "Abartıyor muyum? Aaah tabi ya Kim Taehyung için bunlar sadece bir saçmalık ve abartı değil mi?! Bu yüzden bu haldeyiz ya zaten! Senin inatçılığın, dik kafalılığın ve inanmayışın yüzünden bu haldeyiz!"

"Ne alakası var Jungkook? Ya neden böyle yapıyorsun?" dedim ama beni duymuyor gibi bağırmaya devam ediyordu. Beni dinliyor mu?

"Tabii kim sevdiğini öldürten kişiye inanır ki! Doğru He Ranı benim yüzümden öldürmüştün değil mi? Ben yap demesem yapmazdın! Pardon ya! Aranıza girdim Taehyung bey! O güzel mükemmel ilişkinizin bitmesine sebep oldum değil mi?! Hatta sana öldürttüm!" üstüme gelirken söyledikleri siniri çıkartıyordu. Hala görmüyor muydu onu nasıl sevdiğimi?! Aniden üstüne yürüyünce susarak geri gitti.

"Görmüyor musun?! Lanet olsun hala görmüyor musun seni çok sevdiğimi?! Acı çektiğimin farkında değil misin ya sen!?" diye bağırarak bu sefer ben üstüne doğru yürümüştüm. Onu korkuttuğumun farkındayım çünkü gözlerime korkuyla bakarak geri gidiyordu.

"Tabi nerden anlıyacaksın beni hissedemiyorsun ki! Hissetsen seni ne kadar sevdiğimi anlıyacaksın! Seni nasıl özlediğimi! Kokunu nasıl özlediğimi anlıyacaksın ama lanet bir büyü yüzünden beni hissedip anlamıyorsun!" diye sesimi daha fazla yükselterek bağırdığımda arkamızda ki yataktan gelen ağlama sesiyle kendimi sakinleştirmek için gözlerimi kapadım ve ellerimle yüzümü ovdum. Jungkook göğsümden iterek yatağa koştu.

"Babacığım korkma ben buradayım." diyerek sakinleştirmeye ve susturmaya çalışıyordu. Başımı onlara çevirdiğimde Jungkook bana ters ters bakıyordu ve kucağına aldığı oğlumuzun sırtını ovuyordu. Çaresizlikle başımı eğerek odadan çıktım. Ne yapabilirim ki?

  미안해/ SORRY ~~TaeKook ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin