Kabanata 2

352 34 26
                                    

Kabanata 2

Confess

"Salvador, Eunice," my adviser called my name.

"Best in English, best in Math, best in Science, best in Social Studies, best in Values Education and best in Filipino. Two certificates and two medals for winning the two quiz bees held last month—math and spelling quiz bee. One special medal for being the champion of the school year's Declamation contest held last August. One special medal for being the most active from their batch. Lastly, one special medal for being a representative and for bringing the school's pride in every contest," tuloy-tuloy na sabi ni Ma'am.

"With an average of ninety seven for the whole school year, with high honors."

Everyone clapped their hands as I stand up from my sit. I saw Manang smiles at me as she started to get nearer to me. I held her hand and we both came to the stage.

"Congrats, Eunice! Will miss you," sabi sa akin ni Ma'am nang iaabot niya isa-isa ang medal ko kay Manang.

"I can still see you pa po next school year!"

Ngumiti sa akin si Ma'am at tinulungan si Manang na magtanggal ng mga medal ko sa kahon.

I've got eleven medals for this school year! I am excited to put all of these in my room and take some pictures. I didn't expect these awards. My hard works for this school year were now paid off.

Sobrang nakakatuwa!

"Ang galing mo, Eunice! Congratulations, hija!" masayang wika ni Manang sa akin.

I smiled at her. "Thank you po, Manang!"

After the ceremony, Bela immediately pulled me with her for some pictures. Nagpahila na lamang ako dahil gusto rin naman at wala na akong magagawa kung tatanggi pa ako. Ang hilig-hilig niya lamang kasing manghila.

"'Di mo ba talaga crush si Kuya?" Bela asked. "Crush ka niya, e."

Umiling ako at tumingin sa Kuya niya na kinukuhanan kami ngayon ng litrato. He looked at me when he noticed that I've been staring at him. Pumeke pa ito ng ubo at nag-iwas ng tingin.

He looks handsome. Unang tingin pa lang sa kaniya, alam mo nang kapatid siya ni Bela. Though, may pagkakaiba pa rin talaga sa itsura since lalaki siya. He is school's heartthrob, most intelligent on their batch. He's kind and very sociable.

Kaya hindi na rin ako nagulat nang malaman ko na halos lahat ng estudyante sa school ay alam ang pagkagusto niya sa akin.

"One more," he said.

Bela and I smiled at him. Marami siyang kinuhang litrato. Kung hindi pa sana ako tatanggi ay hindi siya titigil sa pagkuha ng litrato sa amin.

"Mabait naman si Kuya, bakit ayaw mo sa kaniya? Hindi ka ba talaga nagkakaroon ng crush?" pangungulit pa rin sa akin ni Bela.

"Mabait naman ang Kuya Alejandro mo," sagot ko.

I should think what I'll say to Bela. Konting mali lang, kung ano-ano na ang iisipin niya. Mas mabuti kasing itago muna ang ganitong mga bagay.

Hindi ko na itatanggi na may gusto ako kay Alejandro. He's so kind and ideal. Noong una nga ay akala ko kaibigan lang at kuya lang rin ang tingin ko sa kaniya ngunit nang mas maging malapit ako sa kaniya, iba na iyong nararamdaman ko.

I maybe too focused in my study but that doesn't mean that I cannot be attracted to someone. Kagaya ng mga kaklase ko, may crush rin ako, no.

Noong unang makilala ko ang pamilya ni Bela, sa isang Kuya niya talaga ako unang nagkagusto. He's five years ahead kaya siguro ay biglang nawala rin ang pagkagusto ko. Tapos ayon nga, bigla na lamang kay Alejandro na ako nagkagusto.

Silhouette of the Past (Lost In Love Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon