OKYANUS MAVİSİ

22. bölüm

Belkide hiç ait olmadığımız bir yer bizim evimizdir...

Gözlerimi araladığımda kendimi bir park köşesinde uyuyor sanmıştım. Fakat bu park köşesi fazlasıyla sıcaktı, bir ev sıcaklığı kadar. Sonra bir ses duydum, kılımı kıpırdatacak halim yoktu.

- Uyandın mı?

Tanımadığım bu güzel bayan sesi bana bir soru soruyordu fakat ben algılamakta güçlük çekiyordum.

Gözlerimi hafifçe araladığımda, tanımadığım güzel bir kızla karşılaştım. Yaşlı değildi, hatta benim yaşlarımı andırıyordu.

Kimdi bu kız acaba?

Neden getirmişti beni buraya?

Ağzımdan sadece 2 kelime çıkardım, bu soru bana herşeyi açıklayacak soruydu;

- Sen kimsin?

Kız içten bir gülümsemeyle bana karşılık verdi;

- Benim adım Aslı . Seni parkta çok halsiz bir şekilde bulduk. Dinlenmek istersin  diye düşündük.

- Düşündük?
Dedim anlamamış gibi.
Kim vardı başka?

- Merak etme burada sana kimse birşey yapamaz. Şimdi söyle bana neden oradaydın?

Gecenin bir yarısı neden, bir başına bir park köşesinde kıvrılıp yatıyordun?

Nasıl cevap vermemi bekliyordu?
Hayatı alt üst olmuş bir insandım ben artık.
Evet eskiden normal bir hayatım vardı fakat şimdi, şimdi normalden çok uzak anormale bile uzak bir hayat yaşıyordum.

- B-ben.

Ağzımı açamıyordum, olmuyordu. Konuşma yetimi kaybetmiştim.

- Tamam canım sen dinlen, sadece dinlen olur mu?

Odadan çıktı ve gitti kız.
Bu kız iyi bir kız mıydı?
Yoksa buda Ezginin, ya da ba- Mustafa' nın bir oyunu muydu?

Şuan neredeydim, bilmiyordum.

Ayağa kaplamayı denedim olmadı, gücüm yoktu. Fiziksel olarak birşey hissetmesemde. Piskolojik çöküşüm fiziğimede yansımıştı. 

Kapının gıcırtısına kesildi kulağım,biri girmişti eve. 

Kapım tıklatıldı, artık korkuyordum. Ne zaman biri kapımı tıklatsa beladan belaya koşuyordum.

- Gelebilir miyim?

Bu o kızdı, Aslı.

- Gel tabi.
Dedim içten bir gülümsemeyle.

Anlatmaya başladı sonra;

- Eylül bak biliyorum, herkesten her şeyden korkuyorsun. Ailene mi kızdın?
Ya da biri  sana birşey mi yaptı?
Anlat bana lütfen.

Henüz değil, anlatmayacaktım.

- Eylül ben tecavüze uğradım.
Ne yaşıyorsan ben seni gayet iyi anlarım ne olursun söyle. Biri sana birşey mi yaptı?
Susmamalıyız, susmayacağız anlat bana bebeğim hadi anlat.

- T-tecavüz mü?
Kim ne yaptı sana?
Aslı ne yaptılar sana?

- Bana tecavüz eden adam öldü Eylül. Hayatta değil, benim bir çocuğum var Eylül. Onun için yaşamak zorundayım.

- O-o adamdan mı?

Kelimeler dudaklarımda  yer etmiyordu artık.

- Evet.

- Kardeşim.
Dedim ve hüngür hüngür ağlayarak ona sarıldım.  Nerede çocuğun şimdi?

- Odada uyuyor.