Everything Has Changed: (COMPLETED)

Everything has changed

Reminder:

This is a work of fiction Names, Characters, Business, Places, Events, and Incidents are either the products of the author's imaginations or used in a fictitious manners. Any resemblance to actual person, living, or dead, or actual event is purely coincindent.

All Right Reserved. No PART of this story may be distributed or transmitted in any forms without the permission of the author.

"Plagiarism Is A Crime"

This story is a product of my own imagination, I hope you will like it guys.

This may contain some grammatical and technical errors so please bear with my writings!

Ps: This is a Sandro Marcos fan fiction.
Thank you in advance guys.

❤️❤️❤️

Elisse

"Ang sabi mo hindi mo ako iiwan diba? Pero bakit ka aalis?" Malungkot na wika ng batang babae sa kaibigan.

"Kasi kailangan, babalik naman ako cassie eh, huwag kang mag alala." Masiglang wika ng batang lalaki sa kaibigan at sinubukan niya itong pasiyahin.

"Basta pangako mo hindi mo ako kakalimutan ah." Dismayadong wika nang batang babae na tila ba anumang oras ay tutulo na ang kaniyang mga luha.

"Promise ko yan sa'yo, 'di kita kakalimutan at babalik ako para sa'yo. Huwag ka nang umiyak, may bibigay ako sa'yo." Wika ng batang lalaki na may ngiti sakniyang labi.

Ipinakita niya ang isang kuwintas sa batang babae at isunuot niya iyon sakaniya.

"Ayan, para hindi ka na malungkot at para lagi mo kong naaalala at mararamdaman mo na nandito lang akonsa tabi mo palagi." Masayang wika nang batang lalaki at tuluyan nang umalis, malungkot na tinignan ito ng batang babae.

*****

"Pst! Elisse! Okay ka lang ba? Kanina ka pa nakatulala diyan eh, kanina pa 'ko tawag ng tawag sayo ano bang iniisip mo parang ang lalim naman yata niyan ah." Sambit nito na tila nang aasar.

At kung tatanungin niyo kung sino itong madaldal at chismoso kong kaibigan na panira ng moment siya lang naman si Vincent Marcos, classmate at isa sa mga kaibigan ko dito sa school.

"Eh bakit ka kasi tawag ng tawag diyan panira ka ng moment eh, magyaya ka lang naman sa canteen." Inis kong wika sakaniya at pagkatapos ay tinataasan ko lang siya ng kilay at hinintay kung ano yung sasabihin niya.

"Hoy! You are so mean to me, I was just about to say na kanina ka pa talaga hinahanap ni binibining serno." Paawa effect niyang sagot eh totoo namang lagi siyang nag aaya sa canteen eh tss.

"Oh talaga? Bakit naman daw? May klase naman tayo mamaya sakaniya ah." Pagsusungit ko pa kay Vincent pero hindi natinig yung ngiti niyang abot hanggang canteen.

"Oo nga pero may i-uutos yata siya sa'yo kasi daw marami pang 'di nag papasa sa malikhaing pagsulat nung tula na pinapapasa ni binibini." Wika niya pa habang naka ngisi saakin na para bang nang aasar.

"Hoy Vinny! Teka nga, diba IKAW ANG SUBJECT REPRESENTATIVE, ABA VINCENT NAG KAKALIMUTAN TAYO, REMEMBER!?!. - Nakataas kilay kong wika sakaniya.

"Oo nga pero diba ikaw yung inuutasan ni binibini diba? Kasalanan ko ba 'yon?" Pang assar pa niya.

Jusko tong lalaking 'to, kundi ko lang 'to kaibigan eh yawa. Hindi naman mapinta yung mukha niya nung pumayag ako parang ngiting tagumpay ang loko eh.