Luke Hemmings
ik trap hard tegen de tafelpoot aan. “auw, godverdomme!”, schreeuw ik als mijn tenen in contact komen met het harde hout. nog geen vijf seconde later komt Calum naar benden lopen. “jezus, wat ben je aan het doen man?” ik reageer niet. ik zoek nog iets om tegen aan te slaan, maar kan niks vinden. geïrriteerd pak ik een kaars van het koffietafeltje en gooi hem naar de andere kant van de kamer, waar hij tegen de muur aanknalt en in kleine stukjes breekt. Calum kijkt me met groten ogen aan. “wat?”, snauw ik. Calum fronst. “ja geen idee, Luke. ik kan je boven horen schoppen en schreeuwen en wanneer ik beneden kom om te vragen of het wel goed gaat, gooi je een kaars tegen de muur. die je by the way, zelf mag op gaan ruimen”, voegt hij eraan toe als hij naar de kapotte kaars kijkt. ik zucht en zak op de stoel neer. ik begraaf mijn gezicht in mijn handen. Calum gaat tegenover me zitten. “vertel, wat is er aan de hand?” ik kijk op. “het is Charlie. ze gaat achteruit.” Calum maakt een O-vorm van zijn mond. hij slikt duidelijk en kijkt me aan. “hoe erg is het nu met haar?” ik zucht diep. “erg. de overlevingskansen zijn gezakt.” Calum knikt langzaam. “het komt goed. echt. ze is sterk genoeg om dit te overleven, daar geloof ik heilig in.” net als ik mijn mond open doe om te antwoorden, gaat de voordeur open. niet veel later stormt Freddie de woonkamer in. verbaasd kijken Calum en ik elkaar aan. dan komen Ashton en Michael ook binnen. Michael draagt een groten tas. ik kijk hem vragend aan. “Freddie blijft voor een paar nachtjes slapen”, legt Michael uit als hij mijn blik opvangt. Freddie springt naast me op de bank en slaat zijn armen om mijn nek. ik glimlach en trek het kleine jongetje op mijn schoot. “hey, little man, wat heb ik jou gemist”, glimlach ik. “ik jou ook”, antwoord Freddie glimlachend. “ik ben bij mama geweest vandaag”, mompelt hij terwijl hij zijn hoofd tegen mijn borst legt en zijn knieën optrekt. ik knik langzaam. “en? hoe gaat het met haar?”, vraag ik schor. natuurlijk weet ik hoe het gaat, maar ik kan niet tegen Freddie zeggen “je moeder gaat achteruit”, dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. “volgens mij wel goed”, antwoord hij. ik kijk de andere jongens aan, Ashton bijt op zijn onderlip en loopt naar de keuken. ik hoor hem sherp in ademen en tegen iets aan trappen. Freddie kijkt op. “wat was dat?” ik slik hoorbaar. “uhm..” “niks hoor, kleine, ik liet alleen wat vallen”, roept Ashton vanuit de keuken. Michael shud langzaam zijn hoofd.
Freddie kijkt op. “Luke?” “ja?” “vind jij mama ook zo mooi? iedereen zegt altijd dat mama zo mooi is, maar ze zeggen ook dat ik op haar lijk.. ben ik dan ook mooi?” ik schiet in de lach. “ja, jij bent ook mooi, little man. en je moeder is inderdaad een prachtige vrouw.” “een prachtige getrouwde vrouw”, grijnst Michael. ik rol lachend met mijn ogen. “fuck you, ik bedoelde er niks mee.” Calum kijkt me grijnzend aan en trekt een wenkbrauw op. wanner Freddie niet kijkt steek ik mijn middelvinger naar hem op. Ashton komt met limonade voor Freddie de kamer weer in. “ten eerste, Freddie je bent inderdaad mooi en later ga je de meiden van je af moeten slaan.” allemaal schieten we in de lach. “ten tweede, Charlie is prachtig, en ten derde, let op je taalgebruik, Luke.” ik grijns. “ja mama.”ʼs avonds heeft Michael warme chocolademelk met slagroom en mini marshmallows gemaakt, waar Freddie zichtbaar van geniet. “oma kan ook zulke lekkere chocomelk maken”, mompelt hij. zijn hele neus zit onder de slagroom maar het maakt niemand wat uit. hij wend zich tot Ashton. “Ash?” Ashton kijkt op. “ja?” “in de woonkamer hangt een foto van jou en mama op de bruiloft. heb jij die foto ook?” Ashton zet zijn beker op de salontafel en staat op. niet veel later komt hij terug met een fotolijstje waarin inderdaad een foto van hem en Charlie inzit toen ze samen op de bruiloft aan het dansen waren. Freddie pakt hem aan en bekijkt hem goed. “mama had echt een mooie jurk aan.” ik knik instemmend. Freddie zucht diep. “ik mis mama.” ik bijt op mijn onderlip en sla mijn arm om hem heen. “snap ik. wij allemaal. maar ze word wakker, en dan is alles weer zoals het was.” klootzak!, vervloek ik mezelf. je liegt tegen dat arme kind. maar ik kan het hem gewoon niet vertellen. dat zou dat arme jochie helemaal kapot maken.
“we kunnen een puppy voor hem kopen?”
“of een poppenhuis.”
“het is een joch, rot op met je poppenhuis.”
“een auto dan?”
“hij is fucking vier!”
“disney shit?”
“heb jij ook goede ideeën, Michael?”
“nee jij dan met je poppenhuis, Ashton.”
“hou alle drie eens jullie bek.”
“disney spullen is niet eens zo slecht bedacht, hij kijkt altijd disney films met Charlie.”
“ja, goed idee, Calum. laten we hem eraan herinneren aan zijn moeder, die in een coma ligt.”
“houd je bek man, jij komt ook niet met ideeën.”
“hou alle drie eens jullie bek.”
“ik stem voor disney.”
“rot op, Calum, we doen niet aan stemmen.”
“dan geef je dat arme kind toch een poppenhuis!”
“misschien doe ik dat wel!”
“sinds wanneer speelt Freddie met poppen?”
“hou alle drie eens jullie bek!”
ik zit al zo'n kwartier naar de jongens te luisteren die aan het discussiëren zijn hoe ze Freddie het beste kunnen opvrolijken. Freddie is een uur geleden naar bed gegaan, nadat ik hem uit een disney boek heb voorgelezen.
de jongens kijken me aan. “nou, Luke, kom jij eens met een idee.” ik steek mijn middelvinger op naar Michael. “luister, ten eerste wilt dat kind geen puppy, poppenhuis, of een auto.” ik kijk Ashton scherp aan. “en ten tweede geven jullie me hoofdpijn, dus houd jullie bek.” de jongens kijken me even aan, dan kijken ze elkaar aan.“ik vind dat we hem een puppy moeten geven.”
“nee, een auto.”
“houd je bek, Ash!”
“wilt hij echt geen poppenhu-”
“NEE!”
ik laat kreunend mijn gezicht in mijn handen vallen. dit gaat nog zo lang duren.
hey allemaal!
ik ben net terug van vakantie (twee weken Frankrijk) en heb heel wat hoofdstukken geschreven. dus vanaf nu kan ik weer wat meer uploaden. (vandaag twee en morgen nog eentje, voorderest kijk ik wel). bedankt voor alle lieve reacties !! 💓
JE LEEST
𝐈ʼ𝐌 𝐍𝐄𝐕𝐄𝐑 𝐄𝐕𝐄𝐑 𝐆𝐎𝐍𝐍𝐀 𝐋𝐄𝐓 𝐘𝐎𝐔 𝐆𝐎 , one direction
Fanfiction- dit is deel twee van '"I'm Not Your Fan, I'm Never Ever Gonna Be" Ik raad je aan eerst dat boek te lezen, want anders snap je niks van de storyline. Na het auto ongeluk van Charlie en Louis, ligt Charlie nog altijd in een coma. Louis vreest voor h...