𝐈ʼ𝐌 𝐍𝐄𝐕𝐄𝐑 𝐄𝐕𝐄𝐑 𝐆𝐎𝐍𝐍𝐀 𝐋𝐄𝐓 𝐘𝐎𝐔 𝐆𝐎 , one direction

5. Leugens

Fenne Bakker
“nou?! begin maar met praten”, bijt ik Floor toe. ze word bleek en bijt op haar onderlip. “ik..” ik trek mijn wenkbrauwen op. “wat?” Floor zucht diep. “wil je misschien wat drinken?” mijn ogen worden groot van verbazing. “wat drinken? wat drinken?! ben je verdomme helemaal gek geworden?! nee ik wil niks drinken! ik wil dat jij je bek open trekt en vertelt wat ik zojuist heb gehoord, nu!”, schreeuw ik. Floor deinst achteruit. “Fenne, lieverd. je hebt het helemaal verkeerd begrepen. het is niet wat je denkt.” weer trek ik mijn wenkbrauwen op. “niet wat ik denk? wat denk jij dat ik denk, Floor?” ze bijt nog wat harder op haar onderlip. “Fenne..” “heb je tegen ons gelogen? tegen mij, Isa en Charlie? en tegen de jongens?” langzaam, heel langzaam, knikt ze. woedend kijk ik haar aan. “heb je gelogen tegen Charlie?! het meisje dat jou altijd, maar ook echt altijd hielp en er altijd voor je was? ze kwam zelfs nog achter je aan nadat je was weggelopen. weet je nog? net na het concert, toen alles begon. toen je naar de hotelkamer van de jongens was gekomen en boos vertrok.” ik zak bijna in elkaar. dit is te veel. veel te veel. ik kan niet geloven dat alles een leugen was. maar... wat hiervan was een leugen? “wat is er allemaal gelogen? en wees voor één keer in je leven eens eerlijk”, bijt ik haar toe. Floor zucht en loopt naar de woonkamer. ik loop achter haar aan. ze gaat op de bank zitten en veegt haar lange bruine haar op haar rug. ik ga tegenover haar zitten op één van de grote stoelen en kijk haar verwachtingsvol aan. even kijkt ze me aan alsof ze alles wil vertellen, maar dan zie ik iets veranderen in haar ogen. “niks. er is niks gelogen. je hebt het verkeerd begrepen”, verzekerd ze me. ik rol mijn ogen. “hou nou eens op! alsjeblieft zeg. hier ben je een beetje te laat mee.” nogmaals zucht ze. alsof ze uperhaubt maar het recht heeft om te zuchten. alsof zij het zwaar heeft. “waarom was je nooit bij Charlie? of in iedergeval heel erg weinig. en je was binnen vijf minuten al weg.” “sinds wanneer gaat het over Charlie? wat heeft dat hiermee te maken? ik had het gewoon druk”, antwoord ze. ze ontwijkt mijn blik maar kijkt me dan toch aan. “ik ben niet het zusje van Liam.” ik knipper meerdere keren en adem diep in en uit. ik snap het niet. ik snap het echt niet. hoe kan ze dit gelogen hebben? en hoe heeft ze dit in godsnaam voor ons verborgen hebben gehouden? “ik wou de clout. dus toen jullie me belde, een paar jaar geleden, en me vroegen of ik langs wou komen bij het hotel, wist ik al dat jullie bij die band waren. het was overal op het nieuws. iedereen wist dat One Direction daar verbleef. en ik wist ook dat jullie naar een concert waren gegaan die dag. het was alsof een fanfictie waarheid werd: twee meiden worden uitgenodigd door One Direction om mee te gaan naar hun hotel kamer. dus onderweg bedacht ik iets waardoor ik genoeg clout zou krijgen om bekend te worden en zo een actrice te kunnen worden. na een paar research kwam ik erachter dat Liam's moeder een dood kindje had gekregen; een meisje. er was nergens een reactie van Liam te zien, dus ging ik ervan uit dat hij het niet wist. ik bedacht me dat ik me kon voordoen als zijn zusje. als hij aan zijn moeder zou vragen “heb ik een zusje?” zou ze ja zeggen. en Liam trapte er met open ogen in.” “net als wij...”, fluister ik met tranen in mijn ogen. “wij waren net zo stom. nooit heb ik gedacht aan de optie dat dit niet waar zou zijn. nooit. niet eens voor een seconde. en weet je waarom niet? omdat ik je vertrouwde.” ik schud ongelovig mijn hoofd. “ga verder.”
“toen Liam het navroeg aan zijn moeder, gaf ze toe dat hij een zusje had gehad. maar hij gaf haar niet de kans om het uit te leggen, dus kwam mijn verbaal niet in gevaar. niet veel later vroeg Liam om een DNA test te doen. daar ging ik niet van uit.. maar ik heb mezelf gered door wat van een van zijn zussen te pakken te krijgen. daaruit kwam dus inderdaad dat we broer en zus waren. en zo is het gebeurd... en ik heb alles wat ik wou. laats heb ik meerdere audities gedaan, en ik heb nu een rol in een film. ik was van plan-” “een brief achter te laten, ja dat hoorde ik”, snauw ik. “niet te geloven... en dan was je gewoon weg gegaan? zonder uperhaubt maar iets tegen ons te zeggen? Floor... we kennen elkaar al zo ontzettend lang... hoe kun je zoiets doen?! wat is er mis met jou?!” Floor kijkt naar haar handen, die op haar schoot liggen. “ik was van plan contact met jullie te houden. ik wou jullie niet kwijt.” ik schud mijn hoofd. “je bent ons al kwijt.” Floor kijkt huilend op. smekend schud ze haar hoofd. ook ik ben aan het huilen. “ik word misselijk van je”, fluister ik. ik dacht echt dat ik je kende... ik knijp mijn ogen dicht om de tranen te stoppen. ik sta op en Floor volgt mijn voorbeeld. we staan recht voor elkaar en ik kijk haar aan vol walging. “ik wil je nooit meer zien. en ik wil ook niet dat je in de buurt komt van de rest. en al helemaal niet bij Charlie. besef je wel dat ik haar moet uitleggen wat er is gebeurd als ze wakker word?” “als ze wakker word, ja.” dat is de druppel. ik haal hard uit en sla haar hard op haar wang. haar ogen worden groot en ze drukt haar hand tegen de rode plek op haar wang. “bitch”, mompel ik voor ik me omdraai en naar de deur loop. “Fenne!”, roept Floor smekend. “Fenne, alsjeblieft! het spijt me zo!” maar ik reageer niet en loop stug door.

there we go, weer een nieuw hoofdstuk. ik ben eigenlijk best trots op mezelf omdat ik zo actief ben lol.
anyway hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden. 🤍

vote & comment ?