CHAPTER 14

48 5 1
                                    

Sabi niya dapat maaga ako ngayon papasok? Pero bakit ang tagal-tagal niya? Halos mawalan narin ang ibang studyante na pumapasok mula sa gate at pagala-gala mula sa field.


Talkshit naman! Napagdesisyunan ko nalang na umakyat mag-isa building at pumasok sa classroom...wala pa naman teacher pero wala rin siya...kaya naman napakamot ako sa ulo.

Pero maya-maya pa e pumasok na ang adviser namin para mag-checking daw...napatingin naman ako sa labas ng pinto pati narin ang silag na bintana kita ang katapat na classroom pati ang studyante doon na abala rin sa pag-chechecking...

Napakamot naman ako sa ulo.

"Tig-dadalawa kayo ng ichecheck." Sambit nito ...tapos binigay saakin ng aking prof ang dalawang paper pero natigil ito saglit.

"Si Gonzales?"  Tanong nito...

"Wala pa po." Sagot ko..."kapag pumasok si gonzales ibigay mo ito." Punyetang bakla yun naduga ako...napanguso naman ako ng umalis ang prof namin...bale apat na papel ang hawak-hawak ko.

Nakakainis ka gabriel!....

"Let's start." Sambit nito na mas lalo kong kinainis dahil mag-chechecking....

My ghad gabriel! Ang sarap mo kalbuhin!

" Number 1. Letter A " Bangit ng aming professor...bale apat ang chineckan ko ang papel kaya naman nahirapan ako.

"Number 2-8 letter C " Sambit nito kaya mas lalo akong natagalan.

"Next" Bigla naman bumukas ang pinto kaya naman napitgil ang prof namin....pati ang mga kaklase ko....tinignan ko kung sino dahil di panaman ito pumapasok.

" You are late come in." Mahinahon sambit ng aming prof....noong bumukas naman ang pinto e hinintay ko pa kung sino pumasok...pero sa halip na kung sino man iyon e may biglang pumasok na CAT.....at may ibinigay na test questioners na checheckan....pero agad din naman ito lumabas.

Biglang lumakas ang tibok ng puso ko...hindi ko alam kung anong piling ito...pero nangingibabaw parin ang inis ko dahil pinaasa niya akong papasok siya maaga kanina.

"Faster." Iyon ang huling sabi ng professor namin kay gabriel....noong makarating siya sa upuan na katabi ko e saka naman niya inilagay ang bag niya...yung itsura niya sobrang maaliwalas...para bang yung araw niya e may dalang good vibes at may nangyaring maganda sakanya ngayong araw.

Ano siya sinuswerte? ...napatingin naman ako sa apat na papel....at padabog na inilagay sa desk niya ni hindi ko manlang ito kinibo o kinausap basta bahala siya dyan!

"Bakit tig-dadalawa? "...." Huy gagu! Isa lang dapat saakin e!" Reklamo niya...kaya naman napalingon ako sakanya at sinamaan ito ng tingin...habang siya e nag-papatay malisya lang...akma sana niyang ibibigay ang isang papel...pero pinigilan ko ito.

"Ano ka pinag-pala?!" Singhal ko sakanya sabay tabig sa kamay niya...ha! Mamaya tayo mag-tutuos gabriel! ...imbis na sagutin niya ako e tinawanan lang ako ng loko.

Hindi ko siya pinansin hangang sa matapos ang checking...nag-break time narin kami...hindi ko naman siya pinapansin pero panay kwento parin.

Bumili nalang ako sa canteen ng makakain at umupo sa isang sulok...akala ko nga matatahimik ako, pero hindi kasama ko parin ang bakla.

"Hoy!" Biglang singhal niya saaken na para bang nilaspatangan ko siya...ako naman e binigyan siya ng samang tingin at inirapan ito at itinuloy ang pag-kain. " Kanina ka pa ganyan ha! " Akusa niya saaken kaya naman tinasaan ko siya ng kilay.

" And so?" Pag-tataray ko.

" Ay award ang ate mo." Alam niya nang galit ako sakanya pero nakuha parin niyang mag-biro...kaya naman nag-walk out na ako ng tuluyan at tumambay sa Sunflower field mag-isa...at umupo sa hagdan.

"Parang gago" Bulong ko pa habang kunot na kunot ang noo...sabay halumbaba akala ko tuluyan na akong matatahimik...at bigla naman may bumatok saakin galing likuran....panahon na siguro para pumatay ng tao!  Kaya naman dali-dali kong nilingon na dapat ay uungusan.

Ang wierd nanaman ng nararamdaman ko nang makita ko si gabriel....hindi! Hindi pwede to! Inis ako sakanya! Baka inis lang ito...alam kong mababaw pero bakit ba bigla-bigla nalang akong nag-susungit kung tutuusin mabilis ko lang naman siya papatawarin kanina e.

"Ang lalim ng iniisip." Sambit nito sabay upo sa tabi ko pero diko parin ito iniimikan. " Meron ka ba? Bat ang sungit mo ha?" Usisa niya saaken habang pilit na tinitignan ang mukha ko...mas lalong napakunot ang noo ko yung, labi ko e napipilitan mapangiti..pero pigil..kaya naman itinulak ko ang mukha ni gabriel gamit ang palad ko.

"Ewan ko sayo gabriel..." Pag-papakipot ko...noong sinabi ko iyon e bigla naman napingiwi ang mukha niya.

" Putanginamo" Kaya naman mas lalong nangunot ang noo ko kaya naman hinampas ko siya...dahil bigla-bigla itong nag-mumura..

" Ang tagal ko nag-hintay." Noong sinabi ko iyon e bigla naman siyang humalakhak.

" Wala naman ako sinabing hintayin mo ako ate girl!" Medyo cool siya nung sinabi iyon kaya hinampas ko siya sa braso. " Award ka te."  Inirapan ko lang ito...aakma sana akong tatayo na para iwan siya...bigla naman ako pinigilan nito at pilit na pinaupo sabay pitik sa noo ko.

"Yung mga tuta ko kasi duhhh!" Dahilan niya kaya naman nangunot ulit ang noo ko. " Nag-lambing saaken."..." Tapos alam mo ba ang sabi nila..." Pasuspense nanaman ito sa pagkukwento...

"Ano?" Walang gana kong tanong sakanya...

" Gusto nila ng daddy kaya naman nalate ako."  Halos maraming mura ang natanggap niya mula saaken...at may kasamang batok at hampas. " HAHAHA ARAY!" ..." Anong masama sa pag-hahanap ng daddy?" Tanong nito sabay halakhak...sinamaan ko siya ng tingin dahil sa kalandian nanaman ang umiiral sakanya.

" Hindi mo ba ako inisip kanina ha?!" Asar ko sakanya kaya naman napahalakhak ito.

" Bakit kita iisipin so?" Para akong napahiya sa sagot nito kaya naman napatahimik ako...oo nga bakit ako iisipin niya? Tanong iyon bigla sa isipan ko...para akong nasupalpal mula sa sagot niya.

Tumayo nalang ako at walang sabi-sabing iniwan siya sa Sunflower field basta nalang ay dumeretso ako sa room...at hangang sa mag-uwian at hindi ko na ito kinibo pa...kinakausap naman niya ako pero iniwasan kuna...para kasing bigla naapakan ang ego kong noong sinabi niya iyon.

"Sorry." Sabi niya iyon saaken noong bago paman kami mag-kahiwalay ng direksyon.








FULL OF HOPELESSNESSWhere stories live. Discover now