FULL OF HOPELESSNESS

CHAPTER 18

The stone turns into soft.

" If my life it's was wave i want to float on  middle of ocean for the rest  peace of mind."

" Ganon ang takbo ng buhay hindi mawawala sa parte tao ng pagiging sobrang lunod sa lungkot."  ....

" All what you feel right now it's just temporary."

"But some scar are there."

" You know girl i'm always here for you hindi lang pagiging boyfriend ko sayo, kundi bestfriend mo parin noon para pagaanin ang loob. Alam mo yung sa tuwing nakikita kitang malungkot nalulungkot rin ako, kung ano man yun nararamdaman mo, nararamdaman ko rin."

"I tell to you it before, sabi ko nga kung nakaramdam ka ng pag-kapagod sumandal kalang sa balikat ko hangang sa maging maayos na ang lahat." ...

" What ever you feel it right now  i hope until the sunset is down in ocean you"ll be okay later or tomorrow, sooner o  whatever."

Aniya nito kahit na nanatiling tahimik parin ako tuloy parin siya kausapin ako. Naandito pala kami sa manila bywalk ayoko sana umalis pa, dahil nga gusto ko tumulong sa lamay ni papa pero ang sabi niya. Kailangan ko daw ng preskong hangin.  Dahil hindi nadaw healthy ang skin ko masyado na daw dry at maputla ako, sinabi niya rin na nangayayat ako, medyo nainis siya noong nalaman niyang hindi ako nag-kakain, sinabi niya rin na hindi daw iyon nakakabuti sa baby namin ang ginagawa ko. Kahit papaano nakaramdam ako ng saya mula sa puso ko. Habang ganon ang sirkumstansiya namin niyakap ko nalang siya at pumikit, dahil nakaramdam ako ng pag-kaantok, pero di naman ako pumikit gusto ko lang na yakapin siya dahil feeling ko comfortable ako sakanya.

Sana hindi mag-bago ang hangin hangang sa lumipas ang taon sana si gabriel na talaga ang para sa'kin, tanging si gabriel lang ang gusto kong kasama sa habang buhay, para mag-plano at bumuo nang pamilya hangang sa lumaki ito at maging matatag. Pero alam ko ang buhay sadyang mapag predikta nakataya sa tadhana kaya hindi mo malalaman ang mangyayari sa hinaharap , para kang nakikipag laro sa tagu-taguan. Hindi mo kayang makita ang mangyayari sa hinaharap, dahil nanatili parin akong nangangamba habang nakasingit naman ang takot.

Minsan ayaw ko nalang sumaya sa mga araw na ito dahil alam kong may kapalit na lungkot ito. Sa mga gabing iiyak ka tinatanong mo kung bakit? Kung bakit ka naging masaya, na sana h'wag nalang maging masaya para walang nasisilayang lungkot at pag-kabahala sa buhay.

Hindi ko namalayan na tumutulo nanaman ang aking luha dahil sa mga iniisip kong nag-papakagulo sa'kin.  Naramdaman kong kumilos si gabriel at isinubsob niya ako sa dibdib.

"Release it that pain until you didn't felt a heavy heart" Alo niya sakin, naramdaman korin na tumulo ang sipon ko kaya naman diko mapigilan sumimpleng pumunas sa damit niya sa sobrang linis mahihiya kang madikitan ng balat mo. Natawa ako noong nung ginawa ko yun, naman nabigla siya. " Nakakaimbey ka talagang girlash ka! " Aniya " Siningahan mo damit ko dugyot mo talaga." Aniya kaya naman natawa nalang ako bigla at napatingin sakanya sabay nguso.

Tinignan naman niya ako, hinagilap ko ang pisnge niya kaya naman hindi ito nakapalag para nakawan ko ng isang mabalis na halik mula sa labi niya, ngumiti ako sakanya sabay yakap muli dito.

I was thank to gabriel dahil nakilala ko siya, at kung hindi wala na siguro akong ideya na  kung ano man mangyayari sa buhay ko kung ganito ang sitwasyon ko. Maybe i wished  to die, i do suicidal attemps what i did before sa mga panahong sobra akong blangko kinakain ng kalungkutan. Pero noong dumating si gabriel sa sa buhay ko lumiwanag ang buong mundo ko, hindi ko maipaliwanag kung anong saya ang naramdaman ko sakanya.

My flashbacks was pop into my mind.

" Aalis din naman kayo." I said bitterly on him before

" Kung iyan pananaw mo edi rerespetuhin ko , pero panghahawakan ko yung sinabi ko sayo."  Tinulak ko siya  papalayo, lahat ng taong malalapit sa'kin noon, pero si gabriel hindi ito inisip na sumuko para kulit-kulitin ako araw-araw kahit na nag-liliyab nako sa galit.

" Hindi mo kailangan ayaw ko sumbatan mo ako pag-dating ng panahon.

"Gusto ko nalang mapag-isa."  Sinabi ko ito dahil gusto ko makapag-isip, pero diko din pala kinaya na wala sa tabi ko lalo na sila issabela na mismong matatalik na kaibigan ko.

" BOBA KA SAMANTHA! ANG BALUGA NG MINDSET MO!"   I'm to selfish pinakita ko sakanilang lahat na kaya ko mag-isa.

I end up that flashback at wala sa sariling natawa habang inaalala ang huli niyang sinabi.

" Paano kung, pati hangang ngayon baluga parin ang mindset ko?" Anya ko sakanya, kaya naman napanguso ito.

" Edi malamang sa malamang isinusumpa na kita sa maraming santo ni santanas." Anya nito sabay irap kaya naman diko napigilan kurutin si gabriel sa tagiliran, bigla ko tuloy namiss ang ganitong moment naming dalawa.

Habang ganon ang sitwasyon namin, bigla naman kumulo ang tyan ako may kung anong hinahanap nanaman ang pang-lasa ko gusto ko ng durian!

" Gusto ng anak mo nang durian. " Anya ko sabay kuha sa kamay niya at inilagay sa tyan ko para pakiramdaman niya, kahit na hindi pa gaanong halata niya iyon e hinimas-himas niya.

" Sumisipa na ba be?" Aniya ko may halong pag-bibiro.

" Tanga ka fetus palang naman ang junakis ko."aniya na baklang-bakla talaga ang tono ng pananalita, bigla tuloy ako napaisip kung babae ba o lalaki ang magiging anak namin.

" Gusto ko lalaki pag-labas niya " Anya ko " Para i have a straight boy version look like on you. " Aniya ko sabay tawa.

" Ako gusto ko girlash tapos kamukha ko, para makita ko ang mukha ko kung gaano ba ako kaganda kapag naging tunay na babae ako." Anito habang lumubog ang araw sa dagat.

" Wow ha." Aniya ko " Parang libido mo lang naman ang mismong gumawa nito." Aniya ko kaya naman halos mapangiwi naman ang itsura nito.

"  Pero kahit anong gender preferences pa nang anak natin tatangapin ko siya at mamahalin katulad ng pag-mamahal ko sayo walang labis at walang kulang." Anya ko, natawa naman ako ng biglang nag-flip hair si bakla.

" Enebe nekekeleg ako ha."