Larry Stylinson <3

Part 6

POV Louis
"Regel ik al" hoor ik iemand zeggen. Ik hoor de deur van de woonkamer opengaan en er komt iemand rustig naar boven. Er wordt geklopt aan mijn deur.
Ik schiet in de stres straks is het Liam. Ik bereid me voor op het ergste en ik verstop mezelf helemaal onder het bed tussen twee kisten en kruip ertussen. Vanaf hier kan ik alles in mijn kamer wel zien, maar zal het lastig worden om mij te zien.
Er wordt nog een keer geklopt.

POV Harry
Voordat iemand zich opgeeft om naar Louis te gaan roep ik snel "Regel ik al" en ik loop snel de gang op zodat niemand mij voor is. Als ik bij Louis zijn deur aankom klop ik eerst 3x. Ik krijg geen antwoord. Zou hij weg zijn? Ik besluit niet in de stres te raken. Louis reageert wel vaker niet. Toch klop ik nog een keer voor ik naar binnen loop. Mijn hart klopt snel. Ik weet niet waarom, maar ik wil gewoon niet dat de jongen weg is.
Ik adem in en uit en open dan de deur. De kamer is leeg het raam staat open. Stond het raam al open? Ik ren richting het raam en zie niemand. Mijn hart lijkt te stoppen met kloppen alles om me heen begint te draaien. Hij is weg. Hij is... Waarom... Woorden spoken door mijn hoofd.
Wat dacht ik dan ook dat hij hier nog zou zijn? Ik plof op het bed neer en leg mijn hoofd in mijn handen. Ik merk dat er een traan over mijn wang rolt. Waarom moet ik huilen? Ik laat het er op dat ik denk dat Liam vast boos op me zal worden en dat dat deze emoties wel moet verklaren. Achter me hoor ik gestommel. Het boeit me niet als het Liam is scheld hij me maar lekker uit, maar dan kijk ik op en Louis staat voor me. Ik spring op van het bed en sla mij armen sterk om hem heen, maar al snel neem ik mijn armen net zo snel weer weg. Ik krab achter mijn oor en kijk weg.

Ik weet niet wat er in me op kwam. Ik kuch even en zeg dan koel "je bent er nog zo te zien?"
Ik krijg een vragende "ja?" terug en hij kijkt me aan. Ik zeg niks pak het touw dat naast het bed ligt en maak het vast aan zijn enkel. Hij spartelt niet tegen, hij weet waarschijnlijk wel wat er gebeurd al hij dat wel doet. Ik loop uit zijn kamer.

POV Louis
Ik merk dat het Harry is die mijn kamer inkomt. Hij kijkt verbaast om zich heen en zie dan dat hij naar het raam toe loopt. Die staat open en hij kijk uit het raam. Hij denkt dat ik weg ben. Heel even laat ik het hem denken. Hij gaat op zijn bed zitten, maar dan gebeurd er iets wat ik niet had verwacht. Ik kan zijn hoofd vanaf hier niet meer zien, maar ik hoor zachte snikken. Langzaam schuif ik de kist naast me opzij en kom zachtjes onder het bed vandaan. Ik ga voor hem staan en voor ik iets kan zeggen kijkt hij op en geeft hij me een knuffel van zeker 1 seconde. Daarna laat hij me snel weer los.
Vind hij me aardig? Wat was dat? Ik snap het niet, maar hij pakt zonder iets te zeggen weer het touw en bind me weer vast aan het bed en loopt mijn kamer uit.
Mijn maag rammelt. Ik schat dat het rond 6 uur nu moet zijn. Het zou me niks verbazen als er geen eten naar boven komt. Niall bracht me vanochtend nog wat, maar nadat hij bijna betrapt was zal hij dat niet nog een keer doen.
Ik pak mijn boek dat ik achter een paar kussens heb verstopt en begin er in te schrijven;

Ik ben hier nu 2 nachten. De eerste nacht is er niks gebeurd, maar deze nacht helaas wel. Harry kwam bij me liggen en hij gebruikte me. Ik vond het vreselijk, maar ik weet gewoon niet wat ik van hem moet denken. Vanmiddag dacht hij dat ik weg was en begon hij te huilen. Ik weet alleen niet of dit was omdat hij niet wilde dat ik weg zou gaan om mij, of dat hij niet wilde dat ik weg was omdat hij dan op zijn kop kreeg.
Wat ik me ook voorhoud het is sowieso de tweede optie. Ik weet ook niet wat ik van de eerste zou moeten vinden. Harry blijft mijn ontvoerder, maar het zou gewoon fijn zijn als iemand mij tenminste zou mogen. Het gaat misschien ook raar klinken, maar ik ben liever hier dan thuis. Ik ben liever bij geen van beiden, maar ja. Mijn vader is veel ruwer als hij me gebruikt en deze jongens zijn meer van mijn leeftijd waardoor ik me minder vies voel. Ik wordt hier ook niet geslagen. Zolang ik me aan de regels houd. Ik wil alleen niet zeggen dat ik het hier leuk vind dat absoluut niet.
Vastgebonden aan een bed zitten met 4 verschillende jongens die je met lust aankijken is niet heel fijn.

Ik houd het boek in mijn hand en val ermee in slaap. Ik wordt wakker en het is al donker. Waar werd ik wakker van? Die vraag werd al gauw beantwoord want ik hoor wat gestommel op de gang en ik houd mijn adem in.

Cliff hangerrr
Als ik verhalen maak bedenk ik eigenlijk nog niet het einde ik begin gewoon met schrijven en heb een aantal ideeën die ik wil uitwerken, maar tijdens het schrijven maak ik de verhalen aan elkaar vast.

Vandaar dat als je misschien een verzoek hebt je het altijd kunt inbrengen want het verhaal staat nog niet vast.