Part 4

241 6 0
                                    

POV Harry
Ik wordt wakker en zie dat Louis recht op zit. Ik sluit mijn ogen weer, maar besef me dan dat de kast open staat. Wat als hij iemand gebeld heeft. Ik ga recht op zitten en zie dat hij iets verbergt. Het is een klein rood boekje. "Wat is dat en hoe kom je er aan". Angstig reageert hij en legt hij uit dat het uit de kast komt. Ik storm op de kast af, maar zijn tas ligt er niet in. "Waar is je tas" vraag ik. Hij wilt geen antwoord geven. Ik wordt hier zo boos van. Jezus zeg mij leven kan hierdoor in gevaar lopen. Ik loop in zijn richting stapje voor stapje. "Ond-der het be-d-d" stottert hij.
Ik buk me en gris de tas onder het bed vandaan en gooi hem in de kast. Het boekje moet ik niet vergeten. Ik pak het snel uit zijn hand en gooi het de kast in. Ik kijk nog even om en zie dan twee met tranen gevulde blauwe ogen me aanstaren. Ze zijn bang. Ik zucht doe de kast deur open en gooi het boek weer naar hem toe. Ik moet hem niet meer aan kijken, met die blauwe ogen van hem krijgt hij alles voor elkaar. Ik loop snel zijn kamer uit en blijf nog even voor de deur staan. Het is even stil maar dan hoor ik weer zacht gesnik. Het is duidelijk dat hij probeert stil te zijn en ergens doet het me pijn. Ik weet niet waarom. Dan loop ik stil naar beneden en laat hem achter in zijn kamer.

"Harry daar ben je dan eindelijk" roept Liam. "Lekker laat gemaakt zeker?" zegt Zayn grinnikend. Niall is stil en eet zijn ontbijt. Ik zeg niks terug en loop naar de keuken waar ik mijn ontbijt pak.
"Moet de jongen ook niet ontbijten?" vraagt Niall. "Eten kost geld en dat is nou juist waar wij hem voor nodig hebben, dus nee" antwoord Liam.
Ik kijk om en Niall staat op en loopt naar me toe. "Was hij erg geschrokken?" vraagt hij. Ik blijf naar mijn brood staren en loop van hem weg. Hij volgt me naar de eettafel en gaat weer op zijn plek zitten.
"Hoeveel vragen we voor hem?" hoor ik Zayn vragen. "Half miljoen?" stelt Liam voor.
"Harry, Niall nog enige ideeën?"
"Uhm nee... ik bedoel ja half miljoen is goed" antwoord ik. Niall knikt en ik eet mijn brood op. Zayn en Liam staan op en lopen naar de woonkamer. Niall staat ook op. Hij heeft zijn eten nog niet op en loopt de trap op met zijn bord in zijn hand waar nog een boterham en een ei op ligt. Wat gaat hij nou weer doen vraag ik me af. Als ik mijn eten op heb ruim ik het ontbijt op en ga op weg naar de badkamer om te douchen.

POV Louis
Het is inmiddels al een kwartier later ik ben nog steeds niet bijgekomen van wat er net allemaal is gebeurd. Ik heb het boek nog steeds stevig in mijn handen als ik voetstappen hoor. Ik blijf stil liggen, maar als ik de deurklink hoor draai ik me snel om. De blonde jongen die Niall heet steekt zijn hoofd door de deur. Hij kijkt me aan en loopt dan naar binnen. Hij heeft iets achter zijn rug, maar ik kan niet zien wat. Dan haalt hij het tevoorschijn en legt het voor me neer.
Het is een bord met een boterham en een ei er op. "Eet snel op voordat er iemand anders komt". Ik kijk hem vragend aan niet helemaal de situatie begrijpend. Ik pak het bord en neem het op schoot. Ik heb best honger dus pak de boterham snel op en steek het in mijn mond.

Dan zie ik dat Niall zijn ogen vallen op het boek en voor ik er erg in heb pakt hij het weg van me. Uit schrik gooi ik het bord om en probeer iets uit te brengen. "Ge-ef-f te-terug" komt er uit.
Hij doet het boek open en begint er in te bladeren dan sluit hij het weer en neemt het onder zijn arm. "NIALL" hij kijkt me aan verbaast omdat ik zijn naam wist. "geef dat terug dat is van mij" roep ik hem toe. Hij kijkt me aan en rijkt het boek weer naar me toe. Op dat moment komt Harry binnen. Ik heb het boek nog niet gepakt of hij grist het al weg uit Nialls hand en drukt het in mijn hand. De twee kijken elkaar aan. Harry kijkt boos en Niall kijkt schuldig. Dan kijkt hij naar me toe en ziet het eten. Niall gaat ervoor staan en zegt "Dat is niks". Harry kijkt hem aan en loopt dan de kamer uit. Niall kijkt nog een tijdje naar de deur.

"Eet je eten op" zegt hij zonder enkele emotie in zijn stem. Hij komt naast me zitten en legt zijn handen in zijn haar. Ik zeg niks en eet stilletjes mijn ei op zoals hij me gevraagd had. Niall staat niet op en ik weet niet of ik iets moet doen. Hij lijkt geschrokken van wat er is gebeurd en ik besluit een hand op zijn schouder te leggen. Ik weet niet waarom ik het doe het gaat bijna automatisch. Hij schrikt en kijkt om. Hij kijkt voor een moment aardig, maar dan vertrekt zijn hoofd weer en staat op. Hij duwt mijn hand van zijn schouder en zegt "De volgende keer eet je op tijd je eten op en geen gemaar, je hebt hier geen spullen meer die VAN JOU zijn". Zegt hij en hij loopt mijn kamer uit. Hij laat me verbaast achter, maar ergens ben ik opgelucht. Dit alles moet iets goeds betekenen. Harry gaf me mijn boek terug en Niall wilde me eten geven...


Ik hoop dat jullie het tot nu toe leuk vinden, ik moet zeggen dat dit een van mijn eerste boeken is en ik weet niet of mijn schrijfstijl nou echt zo goed is, but ok.
Volgens mij heb ik gewoon niet zo'n goede woordenkennis haha. Ik ga gewoon verder en ik zie wel.

Larry Stylinson <3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu