Larry Stylinson <3

Part 12

POV Harry
Zelf moet ik doen alsof ik slaap. Nog geen seconde later beweegt hij zijn hoofd een beetje. Dan opent hij zijn ogen en kijkt naar mij. Ik doe snel mijn ogen helemaal dicht. Hij kijkt weer van me weg dus ik open mijn ogen weer een beetje. Net genoeg om te kunnen zien wat hij doet.
Hij beweegt zijn been. Dan is het stil voor een tijdje. Ik zie dat hij zijn enkel ziet die nu niet meer aan het bed vast zit. Hij kijkt ernaar. Hij stopt zijn voet weer onder de deken.
Dan kijkt hij naar het raam dat iets open staat. Hij kijkt naar Niall en dan naar mij en haalt mijn arm voorzichtig van hem af. Dan kruipt hij voorzichtig van me weg.
Even stop ik met ademen, misschien was dit nu echt de laatste keer dat ik hem aanraakte. Hij staat op en kruipt heel voorzichtig over me heen. Als hij opstaat zie ik hem even wennen aan de donkere kamer. Ik hoor hem een keer diep inademen en zoals verwacht loopt hij naar het raam. Dan doe ik mijn ogen dicht. Als hij ontsnapt moet ik hem niet achterna gaan en ik sluit mijn ogen.

POV Louis
Ik sta op uit het bed. Ik vraag me af waarom ik niet meer vast zit. Het is erg koud in de kamer en het raam staat wagenwijd open. Ik zou kunnen ontsnappen maar zoals ik al zei heb ik daar gewoon totaal geen behoefte aan. Ik ben liever hier bij Harry en Niall en de rest dan dat ik thuis ben bij mijn vader.
Ik loop richting het raam en heel zachtjes sluit ik hem. Komt het toch nog mooi uit dat ik niet meer vast zit. Ik kijk naar mijn armen. Ze staan vol met kippenvel, ik heb het dan ook heel koud. Wie bedenkt nou om het raam open te doen. Ik kruip weer voorzichtig het bed in vanaf het voeteneinde en ga heel voorzichtig terug liggen. Ik kijk naar Harry. Hij heeft zijn ogen dicht, maar er loopt een traan over zijn wang. Ik heb het heel koud en kruip zo dicht mogelijk tegen hem aan. Ik kijk hem weer aan en zijn ogen gaan heel snel open. Hij kijkt erg verbaast en slaat dan zijn arm zo snel als hij kan om me heen. Ik ril van de kou en hij wrijft over mijn rug heen. Ik snap het niet. Er lopen tranen over zijn wangen en hij drukt een kus op mijn voorhoofd.

Ik kijk hem verward aan en hij merkt mijn blik op. "Lou-is het r-r-aam stond open je k-kon weg gaan" zegt hij totaal verward. Ik druk mijn hoofd tegen zijn bovenlichaam "waarheen?" vraag ik hem.
"naar iemand die van je houd" zegt hij dan. "bestemming bereikt" zeg ik half vermengd door een gaap. Hij weet duidelijk niet wat te zeggen en drukt me weer stevig tegen zich aan.

POV Harry
Ik word weer wakker, Louis zijn haar zit alle kanten op. De woorden : bestemming bereikt blijven in mijn hoofd. Het is nog steeds koud in de kamer en als ik naar de andere kant van het bed kijk zie ik Niall me grijnzend aankijken. Waarom grijnst hij nou? Hij probeerde Louis gister nog van me af te pakken. "Het is gelukt zo te zien" zegt hij. Ik snap het niet. "Wat is gelukt?" vraag ik hem.
"Niks, alleen maar mijn plan" lacht hij zachtjes. Het begint tot me door te dringen en ik kan er niet boos om worden.
Niall en ik kijken allebei op als we iemand de trap op horen lopen en voordat ik het weet staat Liam in de kamer. Hij kijkt me vragend aan als hij zijn blik op mij en Louis laat vallen.
"Jullie moeten alle drie mee naar beneden komen" zegt hij op een serieuze toon. Hij kijkt nog een keer van mij naar Louis die nog steeds in mijn armen ligt. Niall staat al gauw op en Louis en ik staan ook snel op. Dan valt Nialls oog op Louis zijn enkel. Hij is nog los. Ik besef me dat als ik dit niet vreemd vind ik verdacht wordt en ik kijk ook verbaast naar Louis.
"Hoe kom je los" vraag Niall. "Uhm ik-k weet het-t nie-t-t" zegt hij duidelijk bang voor wat wij ermee zouden doen. Nialls blik wordt bozer. Shit natuurlijk krijgt Louis hier nu problemen mee. Ik kijk naar Niall en wijs met mijn vinger mezelf aan. Hij kijkt me met een onbegrijpelijke blik aan en loopt dan de kamer uit. Louis staat stil. "Je kan je beter gaan omkleden" zeg ik tegen hem. Ik loop naar hem toe om hem zijn t-shirt aan te geven, maar als hij omkijkt naar me zie ik dat hij bang wordt en bij elke stap die ik die dichter bij hem zet, zet hij een stap naar achteren. Ik besef me dat hij bang voor me is.

Natuurlijk is hij bang voor me. Of nou ja hij lag net nog lief tegen me aan en daar koos hij zelf voor. Sterker nog hij had de kans te ontsnappen. Ik stop met lopen en kijk hem aan. Hij kijkt bang terug. "Louis ik wilde je je shirt geven" zeg ik hem dan. Hij loopt langzaam naar me toe en pakt zijn shirt van me aan. Hij draait zich om en kleed zich snel om. Ik doe hetzelfde en ik pak zijn pols om hem mee naar beneden te nemen. Ik moet me gewoon aan de regels houden dus de jongens mogen niet merken dat we... bevriend zijn? Wat is het eigenlijk? ach ja in ieder geval er moet geen enkele relatie tussen ons zijn in wat voor vorm dan ook. Ook al is dat al gefaald, want Liam zag ons al liggen, maar hij weet ook dat ik Louis in de eerste nacht heb gebruikt en dat vinden we hier erg normaal dus als hij er naar vraagt geef ik hem dat antwoord.
Eenmaal beneden gaat Louis op een stoel zitten en Zayn wijst mij de stoel naast hem aan.

"Dus we moeten wat overleggen" begint Liam.

Ik heb niet echt wat te melden, maar ik hoop ergens dat dit boek ooit nog eens gelezen wordt. Ik weet dat ik niet vaste upload tijden heb maar ik probeer echt gewoon delen uit te brengen.