Larry Stylinson <3

Part 18

POV Louis
Ik zie nu wat het is. Blauwe zwaailichten komen de straat in. Ze zijn nog redelijk ver weg omdat we ver het park in zijn gegaan. Mijn hart klopt in mijn keel, wat gaan ze met me doen? Wat gaan ze met Harry en Niall doen? Wat als de politie hun pijn gaat doen? Wat als ik weer terug moet naar mijn vader?
Ik schud alle vragen weg want Harry slaat snel een arm om me heen en trekt me van het bankje af.
"Harry ik ben bang" zeg ik snel tegen Harry waarna hij me optilt en zijn armen beschermend over me heen laat. "NIALL WE MOETEN RENNEN!" Roept Harry tegen Niall.

Ik sla mijn armen om Harry heen en tranen rollen over mijn wangen. Nooit verwacht dat als ik eindelijk weg zou kunnen komen ik dit absoluut niet zou willen. Ik wil bij Harry blijven en te zien aan de paniek in Harry's ogen wil hij ook bij mij zijn.
We zetten allemaal onze capuchon op en Harry en Niall rennen een kant op. "BUKKEN" Roept Niall wanneer ik schoten hoor. "He-b-ben ze pistol-len bij zich?" vraag ik. Harry kijkt me bezorgd aan en rent dan verder.

POV Harry
Ik heb nog nooit zo hard gerend. Deze politie mensen kunnen Louis van me afnemen en dat is het laatste wat me vandaag gaat overkomen. Als ze ons hebben zal mijn leven ook niet al te lang meer duren. In de verte zie ik een auto stoppen. Het is geen politie auto, maar een zwart busje dat me bekend voorkomt. Liam en Zayn komen er uit rennen.
Ik kijk naar Louis er staan tranen in zijn ogen en hij houd me stevig vast. Ik laat hem niet zelf rennen, want zijn enkel zal nog steeds wel gevoelig zijn.
"HARRY EN NIALL ZET DIE JONGEN NEER WE HALEN HET NIET" Roept Liam van in de verte. Louis heeft het gehoord want hij klemt zijn armen stevig vast aan mijn nek. "Harry... Ik wil niet... ik ik ga met je mee" zegt hij snikkend. Niall kijkt me verwachtingsvol aan. Louis begint al wat zwaarder te worden waardoor Niall inderdaad een stuk verderop loopt. Mijn aandacht is gevestigd op Louis en ik merk niet dat Liam ondertussen vlak naast me rent. "HARRY LAAT DIE JONGEN LOS EN REN ZO HARD ALS JE KAN NAAR DE BUS!" Hij duwt zo wat Louis uit mijn armen en zet hem neer. Ik sta stil en kijk hem aan, maar Liam duwt me naar voren. "RENNEN!" De politie komt steeds dichter bij. Tranen vormen in mijn ogen Louis staat daar hulpeloos en over zijn wangen lopen tranen.
Hij perst zijn lippen op en elkaar en ik moet wel rennen. De politie zal anders in een schot ons neer hebben. Ik ren alles is vaag door de tranen in mijn ogen. Liam duwt me zo wat het busje in waar Niall al in zit. Ik kom binnen zonder Louis en Niall kijkt me met open mond aan.
"RIJDEN" schreeuwt Liam tegen Zayn. Niall kijkt naar beneden. "Waar is... waar is Louis..." zegt hij zachtjes. Ik zak op de grond en leg mijn hoofd in mijn handen. "Hij is weg..." er komt een brok in mijn keel en ik voel hoe het busje met vaart weg rijd. Weg van Louis.

POV Louis
Ik zie hoe Harry met tranen in zijn ogen weg rent. Vooruitgeduwd door Liam. "HARRRYYYY" schreeuw ik, maar hij lijkt me al niet te horen. Mijn benen trillen en ik val op de grond. "Harry..." snik ik nog voordat er een politie me van achter ruw oppakt. Door mijn verdriet wordt alles wazig en ik sluit mijn ogen.

"LOUIS LOUIS" Ik hoor geschreeuw. Als ik mijn ogen open zie ik dat ik omringd ben door politie auto's.
"Hij is er weer, hij was maar voor een kwartier weg dus het gaat wel goed met hem" hoor ik een man voor me zeggen die voorovergebogen naar me neer kijkt. Mijn ogen trillen nog en ik probeer alle tranen binnen te houden, maar het lukt niet. Mijn gedachten blijven naar Harry gaan die ik net nog zag weg rennen. Ik zal hem nooit meer zien. "Hallo? Kan je ons je naam vertellen en je leeftijd?".
Ik kijk de agent aan. Ik zit op een stoel in een busje waarvan de deuren wagenwijd open staan. Op straat staan nog meer agenten in druk overleg. "L-Louis, 17 jaar..." zeg ik zachtjes, maar de agent lijkt het gehoord te hebben. Hij noteert wat op een papiertje en zegt dan "weet je de namen van je ontvoerders?". Natuurlijk weet ik dat, maar wat gaan ze met hun doen. Wat gaan ze Harry aandoen als ik het vertel. Moet ik niet Liam en Zayn zeggen en Niall en Harry uit het verhaal halen.
Dat kan niet ze zullen dan al gauw op zoek gaan naar Liam en Zayn en komen dan ook achter Harry en Niall aan.

"Ik weet het niet" zeg ik twijfelend. "Je weet hun namen dus niet?" vraagt de agent rustig. "Jawel!" ik weet niet waarom ik dat zei, maar ik ben boos. Ze hadden me niet moeten weg halen bij Harry en Niall vandaan. "Vertel de namen dan" zegt hij. Ik merk dat hij iets geïrriteerd is maar nog steeds aardig blijft. "Ik zeg niks" Ik merk dat ik dat behoorlijk boos zei en kijk naar mijn voeten.
"Kan je dan omschrijven hoe ze er uit zagen?" vraagt de agent. "Nee" antwoord ik kort en zacht.
"Hij wilt niks zeggen, misschien hebben ze het hem verboden" zegt de agent tegen een vrouw die achter hem staat. Ze pakt het notitieboekje aan en komt dan naast me zitten. Ze slaat een arm om me heen die ik snel terug sla. "Rustig, je kan het ons echt vertellen ze komen niet nog een keer terug". Was het maar zo. Kwamen ze maar terug. Ik kijk haar niet aan.
"Wie riep je voordat wij kwamen? We hoorden dat je iemand riep, maar we verstonden het niet". Ik riep Harry, maar dat ga ik ze nooit vertellen. Ze gaan hem niks aandoen zo lang ik nog leef.

"Ik riep niemand" "Je wilt ons niks vertellen, oke misschien later wel. We brengen je nu even naar huis goed?" ik knik. Ik wil niet naar huis. Ik wil naar Harry en Niall. Ik wil weer terug in het parkje zijn, waar Harry me tegen zich aan drukt en Niall hard moet lachen om iets compleets willekeurig. Dan schrik ik op. Wat is er gebeurd met Harry en Niall! Ik kijk naar de agente. "Wat-t is er gebeur-rd met... met uhmm de jongens die mij ontvoerd hadden" komt er hakkelig uit. De agente negeert het en loopt weg. Ze komt terug met een andere agent. "We hebben geschoten wat we konden, maar we kunnen niet vast stellen of ze geraakt zijn" zegt de agente. Ik wil op staan hem schoppen en zeggen dat hij zijn smerige pistool weg moet gooien. Ik bijt op mijn lip om mijn woede in te houden.

1 uur later

Ik zit in een politie auto. Het verhoor is net op het politie bureau verder gegaan, maar ik heb ze niks gezegd. Meerdere keren twijfelde ik of ik iets over Liam en Zayn moest zeggen, maar ik deed dit niet. Ik hield mijn mond en heb het hele verhoor niks gezegd behalve het feit dat ze me ontvoerd hebben. Ze lijken het voor nu te laten en willen me naar huis brengen.
"We konden je vader niet bereiken... Is dat normaal?" vraagt de politieagent die de auto rijd. "Uhm ja dat kan. Hij heeft misschien zijn telefoon niet aan" lieg ik. De agent knikt maar en rijd verder. Ik heb hem een verkeerd adres opgegeven. Ik heb hem gezegd dat hij niet mee naar binnen hoefde omdat ik graag even wat tijd alleen zou willen met mijn vader. Hoe gek dan ook begreep hij het. Ik dacht er nog aan om gewoon het huis van Harry, Niall, Liam en Zayn op te geven als adres, maar ze wisten al in welke stad ik woonde en daar brachten ze me ook naar toe. Het was twee uur rijden.
Ik probeer mij gedachten telkens op iets anders te richten dan Harry. Ik wil zo graag weer terug. In zijn armen liggen en de wereld vergeten. Dan grijp ik naar mijn hals. Ik voel het kettinkje. Ik zucht van opluchting.

Met mijn hand houd ik het kettinkje goed vast. Ik krijg weer tranen in mijn ogen en de auto stopt waarna ik uit stap. Ik knik vriendelijk naar de agent die gelukkig weg rijd. Het is nog 10 minuten lopen naar mijn oude huis. Ik wil niet terug, maar ik kan nergens anders heen. Ik kan niet de rest van mijn leven buiten slapen zonder eten dus ik loop maar richting mijn huis.


Heftig hoofdstukje. Geloof mij dit is dus pas het begin van mijn verhaal. Eigenlijk moet je het zien als het stukje dat voor het tweede deel komt.

Ik weet dat het wat raar is dat de politie zomaar weg rijd, maar dat maakte het voor het boek even makkelijker. Oh ja ik weet ook dat Louis ouder is dan Harry en dat Harry hier in juist ouder is, maar daar letten we gewoon niet op haha. Heel erg bedankt trouwens voor alle reads. Ik ben echt blij want ik zie nu dat per hoofdstuk het boek gemiddeld 5 a 6 keer wordt gelezen!

THANK YOU ALL!!