Part 17

215 6 1
                                    

POV Harry
Eenmaal beneden duw ik de deur open. Ik hoor gerommel in de keuken en neem aan dat Niall dus in de keuken is. Louis gaat zitten op één van de stoelen en ik loop naar de keuken.
"Oh hallo" zegt Niall. "Hallo" zeg ik terug. Niall heeft een telefoon vast.
"Harry Liam belde me net" ik schrik op wat zou Liam te zeggen hebben. "Schrik niet het is niet erg, maar hij vraagt of jij nog even zijn fiets op kan halen die hij gister heeft laten liggen, je weet wel daar in de buurt van het pompstation. Hij vroeg of we die terug konden halen met de auto, maar ik dacht misschien is het handig dat jij gaat en dan ga ik broodjes smeren voor zo meteen" gaat Niall verder.
"Ja hoor is goed" Niall draait zich weer om en richt zich weer op het aanrecht.

In de woonkamer zie ik Louis nog steeds zitten hij kijkt me aan als ik binnen kom. "Lou ik moet even met de auto Liams fiets ophalen ik ben zo terug" Louis staat op en loopt achter me aan.
"Ik wil mee" zegt hij zeurderig. "Louis dat kan niet we moeten niet opvallen" zeg ik tegen hem.
"Nou dan buk ik wel" zegt hij en loopt stug achter me aan. Ik zucht, maar ik ben eigenlijk wel blij dat Louis mee gaat. Ik gooi hem een trui toe "doe de capuchon op dan ben je minder herkenbaar."
Louis trekt de trui aan die veel te groot is en trekt de capuchon over zijn hoofd. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht het ziet er heel lief uit. Ik trek mijn jas aan en doe ook de capuchon over mijn jas.
Ik pak de sleutels van het rek dat naast de deur hangt en stap naar buiten en Louis loopt achter me aan. Misschien moet ik hem vast houden, maar als hij weg loopt dan is dat zijn keuze.
Hij stapt gewoon de auto in en ik start de auto.

Ik besef me nu pas dat Louis helemaal niet weet waar we zijn. Ik kijk naar hem en hij kijkt goed om zich heen. "Pas wel een beetje op dat je niet zomaar in de ogen van een politieagent kijkt" zeg ik hem, maar Louis richt zijn ogen al op mij. Ik rijd rustig door en kom op een iets drukkere weg. Ik zie dat Louis zijn capuchon nog iets verder over zijn hoofd trekt en zijn hoofd laat rusten tegen het raam.
Nog geen 5 minuten later kijk ik weer naar Louis en is hij in slaap gevallen. Het was gisteravond dan ook wel laat dus ik laat hem lekker slapen.

POV Louis
Ik word door elkaar geschut. Ik open mijn ogen en herinner me dan dat ik bij Harry in de auto zit. We rijden een hobbelige weg over waar ik waarschijnlijk wakker van ben geworden. Ik hoor iemand neuriën. Het is Harry. Zachtjes hoor ik ook hoe hij de woorden uitspreekt. Het klinkt lief en ook heel mooi. Ik doe mijn ogen weer dicht om te doen alsof ik slaap en luister verder naar het lied dat hij zacht zingt;

And oh we started

Two hearts in one home

It's hard when we argue

We're both stubborn

I know, but oh

Sweet creature, sweet creature

Wherever I go, you bring me home

Ik kijk hem aan en hij stopt meteen met zingen. Hij schraapt even zijn keel en zegt dan "we zijn er bijna". We rijden nog een stukje door en dan stapt Harry uit hij pakt de fiets op en legt die neer in de achterbak. Hij loopt naar voren en gaat weer zitten. "Dat was het, we gaan weer terug naar Niall en dan gaan we naar het parkje". Ik glimlach naar hem. Volgens mij is hij nog nooit echt verliefd geweest want hij weet niet precies wanneer die wel en niet een kus kan geven. Waarschijnlijk wilt hij gewoon niet te veel zijn door de eerste avond.

"Je kan goed zingen" zeg ik als hij begint met rijden. Hij doet zijn wenkbrauwen omhoog. "Je sliep toch nog?" zegt hij dan snel. "Ik was al wakker en ik vond het heel mooi" hij kijkt me wat ongelovig aan "dankje" hij zet een glimlachje op en legt zijn hand op mijn knie en rijd dan weer verder. We zijn stil voor de rest van de rit.
Als we weer bij het huis aankomen stapt Harry uit en doet de deur voor me open. Hij pakt mijn hand vast en knijpt er zacht in. Met zijn andere hand doet hij zijn capuchon weer goed over zijn hoofd. Hij loopt naar achter terwijl hij me nog steeds aan mijn hand vast heeft en sleept met één hand de fiets iets verder uit de auto. Dan laat hij voorzichtig mijn hand los en pakt de fiets op en geeft mij de sleutels van het huis. "Louis kun je even open doen ik moet de fiets naar binnen tillen". Ik pak de sleutel en open de deur. Harry zet de fiets in de gang neer en doet dan gauw de deur dicht.

Aan de sleutel zit een klein hangertje ik kijk er naar. Het is klein en zilver in de vorm van een klein sleuteltje, maar het is meer voor de sier denk ik. Ik glijd er met mijn vingers overheen. Harry komt naar me toe en laat zijn hand in zijn shirt glijden waar hij een kettinkje uit haalt waar een rondje met een heel klein sleutelgat in zit. Ik had hem er eerder al mee zien spelen toen hij nerveus was. Hij pakt mijn hand en steekt het kleine sleuteltje er in.
Hij drukt een kusje op mijn hand en draait zich dan op om een soort gelijk kettinkje van de kast achter hem te pakken. Hij pakt de sleutel van me aan en rijgt het hele kleine sleuteltje er af en rijgt het sleuteltje aan de ketting.
Harry beweegt de ketting naar mijn nek en doet hem bij me om. Ik kijk er naar. "Als je weg gaat dan heb je dit, misschien een beetje cliché. Ik weet niet of je echt een aandenken aan mij wilt, maar ik dacht ik geef het je toch" zegt Harry. "Thx Harry" zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. "No problem Boo bear" zegt hij grinnikend. "Boo bear?" "Ja dat vond ik wel schattig klinken" antwoord Harry. Hij pakt me nog stevig vast drukt een kusje op mijn hoofd en laat me dan los.

POV Harry
"Jongens zullen we?" Niall komt blij de gang op en hij heeft een zwarte rugtas op zijn rug. "Ik heb broodjes gesmeerd en drinken gepakt! Oh ja ik pak alleen nog even mijn jas zodat ik ook mijn capuchon op kan doen."
Wanneer we naar buiten lopen zie ik dat Louis nog wat hinkt op het been waar de ketting aan zat en ik zie dat het na een tijdje zwaar wordt. Ik pak hem met één arm onder zijn been en de ander bij zijn schouder en til hem dan op. Louis slaat zijn arm om mijn nek en Niall springt voor ons om snel een foto te maken. "Sorry moest echt even wat gewoon te cute" lacht hij.

"Hoe lang is het nog?" Vraagt Louis als we al een kwartier aan het lopen zijn. Het parkje is hier om de hoek.

POV Louis
We lopen de hoek om en ik zie een klein parkje. Er staan veel bomen en het pad loopt door alle bomen heen. Het gras is groen en zo hier en daar schijnt de zon door de bomen heen. Harry zet me neer en pakt mijn hand vast. "Komen jullie nog" Niall loopt al blij voor ons uit. "Volgens mij had hij er gewoon het meest behoefte aan" lacht Harry. Ik lach en loop samen met Harry de weg over die niet heel druk is. In het park lopen enkele mensen, maar het is niet opvallend.
We lopen een tijdje door het park. Ik vind het fijn om weer buiten te zijn. "Ben je toch nog in een park aangekomen" zegt Harry dan. Ik kijk hem vragend aan "Ja daar ging je toch naar toe voordat wij je ontvoerden..." dat laatste zegt hij wat zachter. Dat is waar ook. "Wat wilde je doen in het park?" vraagt Niall die ondertussen ook al iets serieuzer is geworden. "Gewoon niet thuis zijn enzo" zeg ik.
"Dat is gelukt haha" zegt Niall. "NIALL" zegt Harry, maar ik moet al lachen waardoor Harry ook moet lachen. "Ja dat is zeker gelukt" Niall gaat zitten bij een bankje dat onder een grote boom staat die wat schaduw bied.

"Laten we hier wat eten" zegt hij en hij haalt zijn rugzak van zijn rug. Hij pakt er een bakje uit waar hij 6 boterhammen in heeft gestopt. We pakken er allemaal 1 uit en beginnen te eten. Harry komt naast me op het bankje zitten en komt dicht bij me zitten en gaat met zijn hand door mijn haar. "Ik voel me een beetje het derde wiel hier" zegt Niall. Waarop we allemaal beginnen te lachen.
Het is erg gezellig en ik merk dat we allemaal wat losser komen. Wat het natuurlijk wel heel gezellig maakt, maar waardoor we ook minder goed opletten. We kletsen nog een tijdje door...

TA TU TA TU TA TU

"SHIT" Roept Harry. Ik schrik op en zie nu ook wat er is...


Weer een deel af. Ik zit te denken om bij elk deel leuke plaatjes te zetten dus ik ga even plaatjes opzoeken. Ik spam misschien met mijn hoofdstukken, maar ik verveelde me toch vandaag. Ik hoop dat dat niet erg is. En anders mocht dat ook wel weer na anderhalve week niks doen.

So don't mind me, ik ga nu dus even leuke plaatjes overal boven zetten!

Larry Stylinson <3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu