Ölüm perisi, çığlık duyduğunda ölümün geldiğini ya da birisinin öldüğünü bilir. Lavin, duyduğu çığlıklardan sonra hasta olduğunu düşünür ve çözüm olarak akıl hastanesine yatmayı seçer. Yattığı günden sonra gördüğü gerçekler aklını karıştıracaktır. B...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔮
Can You Hold Me, NF
Sierra Kidd & Cheriimoya, Living Life In The Night
The Strumbellas, Spirits
KeithKenniff, Avenoir
2. Kaybedilmiş Geceler
Çığlıklardan kurtulmak için sığındığım ilk şey korkuydu.
Korku, çığlıklarınnedenini getirecekti; neden ise çözüm yollarını gösterecekti. Bu yüzden korkuya sığınmıştım. Eğer nedeni bilirsem o yolları görebilir ve çığlıklardankurtulabilirdim.
Düşündüğüm gibi olmadı: korku beni kurtarmak yerine saldırmayı seçti.
Saldırısına her karşı koyduğumda sonraki gece daha fazlasını ekliyordu. Korku her geçen gün artıyorken bunu tek başıma halletmem gerektiğini düşünüyordum. Gün geçtikçe uykularımdan kesmeye, ilaçlarımı birer değil ikişer almaya ve babamdan biraz uzak durmaya başlamıştım. Bir şeyler deniyordum, denerken hayatımdan giden zamanlar için de kendime üzülmemem gerektiğini hatırlatıyordum. Yaptıklarım geleceğim ve geleceğimiz içindi; babamla yaşacağım iyi vakitler için şimdiki vakitleri öldürüyordum.
Günler geçmişti, her şey üstüme gelmiş ve sabredememiştim. Korku her geçen gün artıyordu ve bunu tek başıma yapamıyordum.
Babamın yanına gittiğim zaman değişen durumlar olmuştu; neyi nasıl yanlış yaptığımı anlamıştım. Asıl hatam yalnız başıma hastalıktan kurtulmak değildi, sığındığım ilk şeyin korku olmasıydı.
Beni ayakta tutacak olan sevgiymiş,korkudeğil.
Neler yaptığımı, nelerden vazgeçtiğimi ya da nelerin peşinden koştuğumu ona anlatmadım, sadece onu dinledim ve dediği gibi yaptım. Aklıma yatmayanlar oldu, sustum. Babam çözüm yollarını gösterirken ben o yollarda hep korkuyu gördüm.Kaçmam gerektiğini biliyordum; arkama baktım, sağıma ve soluma göz gezdirdim. Kaçmaya çalıştığım korkunun ve çığlıkların peşimde olmadıklarını görmem gerekiyordu, peşimdeydiler.
Çünkü nefeslerimde ruhları saklıydı. Onları duyuyordum, acılarını hissediyordum.Bubanaacıveriyordu. Banaacıverdiğikadarda babama çile oluyordu.
