Ölüm perisi, çığlık duyduğunda ölümün geldiğini ya da birisinin öldüğünü bilir. Lavin, duyduğu çığlıklardan sonra hasta olduğunu düşünür ve çözüm olarak akıl hastanesine yatmayı seçer. Yattığı günden sonra gördüğü gerçekler aklını karıştıracaktır. B...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔮
NF - Lost in the moment, ft. Andreas Moss
Colbie Caillat, Try (Elif için)
Kadebostany, Castle in the snow
Berkay Altunyay, Ben ne anladım bu işten
3. Noktanın Adı Ölüm
Günlerden 11 Haziran 2020, üzerimdeki ince elbisemle birlikte içinde yalanların gerçeklere olan mücadelesine sahip çam ağaçlarıyla kaplı bir ormandaydım.
Burada geçmişteki yaşanmışlıklar vardı ve ben onları çıkaramıyordum.Burada güzel renkli çiçekler, yağmurun ardından çıkan gökkuşağı ya da sıcak bir yaz güneşi yoktu; soğuk bir sonbahar havası vardı. Ben gibiydi işte; biraz yağmurlu biraz soğuk biraz da keskin bir acı.
Islanan elbisemin altındaki vücudum titriyordu. Kollarımı birbirine dolayıp vücuduma sardığımda yürümeye başlamıştım. Beynim uyuşmuş, parmak uçlarım morarmıştı. Üşüyordum ama sanki attığım her adımda yaklaştığım bir yangın vardı ve yangının sonunda ateşiyle ısınacaktım.
İlk önce ormanı saran gri dumanı gördüm, gözlerim kısılırken çıktığı yere doğru baktığımda çam ağaçlarının yanmaya başladığını farketmiştim. Gördüklerim beni korkutmuştu; orman yanıyordu, üşüyordum ve tek olmadığımdan şüpheleniyordum.
Harıl harıl yanan yangının sıcaklığına yaklaştığım her an hissettim. Ateşin içinde olan dalların cızırtı seslerini duymuş sonra nereden kaynaklandığını bilmediğim acı beni sarmaya başlamıştı.
Bedenimde bir korku hakimdi ve bu bilinmezliğin korkusuydu.
Geri dönmek istedim, yangından uzaklaşmak istedim, olmadı; gökyüzü sallanmaya başladı. Aynı anda yağmur yağıyordu ve orman yanmaya devam ediyordu.
Islandığımın farkındaydım belki de gerçek değildi. Bu yüzden beni ver gerçekleri kurtaracak birisini bekledim; gözlerim ormanın en ücra köşelerine kadar gitti lakin kimse gelmedi. Birileri vardı ama o birileri sanki benim için yoktu. Başka yollara baktım fakat o yolların hepsi gözüme karanlık gelmişti. Orman yanıyordu, orman karanlığa gömülüyordu ve ben korkuyordum.
Sırtımda sonbaharın soğuk rüzgârını hissettim. O rüzgârbeni ateşedoğruitiyordu. Gidipgitmemekarasındakaldığımda devreye şüphegirmişti. Yakurtuluşumbu ateşse? Ya ateş, ateş değilse ve bu yangın, yangın değilse?
