Gleciere's POV
Ang kaaapaaal talaga ng pagmumukha ng lalaking ito!
Lihim na nagngingitngit ang kalooban niya dahil sa nangyari kanina. Nakanguso ang kanya bibig at magkasalubong ang kanyang kilay habang nakatiklop sa kanyang dibdib ang kanyang mga kamay. Naiinis siya talaga! Kung makaasta kanina'y parang pag aari siya talaga nito. Argh! Ang lakas ng loob nitong sabihin yon sa kanya. Huh. Mine? She is mine raw! Asa. Anong asa? Alalay ka na nga niya diba? sabi ng utak niya. Grrr. Hindi niya namalayang mahigpit pala ang pagkakahawak niya sa seatbelt.
"Oi. Kung naiinis ka, wag mong ibuntong sa seatbelt ng sasakyan ko ang galit mo. Mas mahal pa to sa buhay mo."
Galit na nilingon niya ang lalaking nagmamaneho habang nakangisi. Sinulyapan siya nito saka humalakhak pagkakita sa mukha niya. Bakit? Aba'y galit na galit kaya siya. Argh!
"Gago ka. Wala akong pakialam kung ano man ang presyo nito, ulol." nanggagalaiti niyang singhal rito. Napangiwi naman ito saka itinaas ang magkabilang kamay nito. Traffic kasi.
"Okay.. Okay.. Calm down will you?"
"Aba't paano ako magcacalm down kung nakaka offend yang pinagsasabi mo. Jerk!"
"Okay. I'm sorry. I didn't mean-"
"What did you say?"
Gulat na napalingon siya dito dahil sa sinabi nito. Did she heard it right? Did he, the almighty bully, said sorry to her? It's miracle!
"Ang bingi mo naman! Ang sabi ko I didn't mean to-"
"Hindi yon!"
"Ang alin naman?" iritang tanong nito.
"I heard you said sorry."
Sandaling natigilan ito saka ngumisi. Napataas siya ng isang kilay. Ipinagpatuloy na nito ang pagmamaneho. Nilingon siya nito habang di parin nawawala ang ngisi nito.
"And so? What's with the fuss?"
Oh. " You are the almighty bully. Didn't it.. you know? Hit your ego?" I said emotionless.
"Why would it hit my ego? As you said earlier, I'm almighty. I don't care what others think of what I am. Why would I? I won't die in their simple comments about my life. Except you.. Gleciere." sabi nito habang nakatingin lamang sa daan.
Natahimik ako sa sinabi niya. Except me? What does he mean?
"What-"
"Shut up." malamig sa sabi nito.
Okay. That made her shut up.
*45 minutes later*
"What are we doing here?!" kunot noo kong tanong habang nakatingin sa mataas na gate sa harap nila. Hindi siya nito sinagot at lumabas lang sa kotse. Siya naman ay nalilitong sumunod dito. Pagkababa niya ay inilibot niya ang paningin sa harap. It's a black gate na halata na ang kalumaan. Behind it, there was a white house na medyo may kalumaan. Pumasok dito si Linden, sumunod rin siya. Bitbit niya ang tatlong paperbag na kinalalagyan ng pinamili nila kanina. Hawak naman ng binata ang ang apat. Nakatatlong hakbang palang sila ng sinalubong sila ng isang.. madre? Napakunot siya ng noo. Ano to?
"How are you, mother Thalia?" mabining tanong ni Linden sa madre saka hinagkan ito sa pisngi.
"I'm fine, Linden. Mabuti naman at napadalaw ka." nakangiti namang sagot ng Mother Thalia saka napabaling ang tingin sa kanya. Ngumiti ito. "At sino naman itong maganda mong kaasama hijo?"
BINABASA MO ANG
Warning: Love Virus Detected (ON GOING)
Teen Fiction"I really really hate him, you know! Yun bang makita mo lang kahit yung anino nya, sira na ang araw mo. Until one day, nagising akong siya lagi ang hinahanap ko. Kada pinagtitripan niya ako, instead na mainis ako eh parang kinikilig pa ako! What is...
