From Afar (Isla del Fuego series 3)

Kabanata 50

Bastian POV

———————

Devastated

Nakatulog ako sa gitna ng pag-iisip. And I woke up feeling uneasy. Something strange that really happened. Binalewala ko lang 'yon at agad na pumasok sa banyo para maligo.

After, lumabas ako sa hotel room ko para puntahan aking pinsan. Our schedule for today is maligo sa dagat. Kasama parin namin ay yate since me and Tony wants to swim in the boundaries of Celebes Sea. I think safe naman don. May mga fisher naman and we already sign some waivers.

Agad kami kumain sa baba. I'm sipping some coffee while reading some news. At katulad ng balita kahapon, 'yon din ang balita ngayon sa bansa namin.

Kinapa ko ang bulsa ko para kunin sana 'yon pero napasipol nalang kaagad ako knowing I left it beside my laptop.

"Whats with that face? You look... Uncomfortable." My cousin hissed.

"There's a strange feeling na may nangyari talagang masama. And I can figure it out."

Kumunot ang noo nya. "What? About ba yan sa pamilya natin?"

Umiling ako. "Hindi... Someone really close to me in Philippines. Like something really happened."

"Uh... Kailan pala ang balik mo doon?"

"Probably next week. Up until now, hindi parin kami nag-uusap ni Mommy. Nagtatampo 'yon. Ikaw, kailan ka babalik sa Java?"

Umangat ang balikat nya. I bet some dollars, hindi sya uuwi muna doon. Magpapalamig muna sya ng ulo. Hihintayin nya muna na okay na ang lahat. He sigh heavily. "I don't know. I'll stay here for a couple some weeks? I don't know."

Ngumuso nalang ako. Thats us. Kapag talaga ganito ang mangyayari ay pipilitin namin maging okay muna. Papalamigin muna namin ang isa't-isa. Our parents are rude when they are mad. And as a child, I don't wanna be rude or sound so disrespectful to them. So we choice to stay away from the fire. We also cut the lines. So that the fire won't burn anymore.

"Thats good..." 'Yan lang ang tanging nasabi ko.

After namin kumain ay agad kami bumalik sa mga kuwarto namin para makapag handa. Kinuha ko ang cellphone ko at DSLR para makapag picture doon. Agad na rin akung bumaba at pumunta na sa likod ng hotel kung saan naghihintay ang bangka na masasakyan namin at ang pinsan ko.

Hindi na kami nag aksaya ng panahon. Kahit tirik ang araw ay hindi namin inantala. Everytime I took some glince on my cellphone bigla balang akung kinakabahan. Kaya nilingon ko ang pinsan ko sa likod ko.

"Can you hold it for me?"

Napakunot sya ng noo. "Huh? Bakit?"

"Just hold it."

Tinanggap nya nalang 'yon. Hindi parin mawala ang kaba ko. And the uneasiness felt my body that made me feel so uncomfortable even more.

Narating namin ang yacht. Mula dito ay makikita ko ang ibang mangingisda. Hindi ko alam kung pinoy pa ba o mga Indonesian. Agad rin umandar ang yate. Huminto lang 'to malapit sa boundary.

Medyo masakit sa balat ang init pero hindi 'yon pinapigil si Tony na tumalon sa dagat. Naghubad rin ako para maligo. Baka sakali mawala ang kakaibang nararamdaman ko.

Ilang oras rin kami sa tubig. Ako yung umahon ng una dahil medyo humahapdi na ang balat ko. The crew gave me towel. Pinaabot nya rin saakin ang cellphone ko na tumutunog.

"Sir, kanina pa 'yan tumutunog." Aniya.

Tumango ako at tiningnan ko kung sino ang tumawag. Its Dario. Kung kanina ay double ang kaba ko, ngayon ay naging triple na. This is insane. Damn.