From Afar (Isla del Fuego series 3)

Kabanata 45

Last

"Oh come on, Vanessa! Don't be such a pussy." Sigaw ni Rhoda na syang nakapagpagising saakin.

Humikab ako at kinusot ang mga mata. Agad kung ginawa ang morning rituals ko at pagkatapos ay agad na akung lumabas.

Nasa hallway ng second floor si Rhoda at Vanessa. Parang nagtatalo sila sa kung ano mang bagay kaya huminto ako doon at nakinig. Hindi naman sa pagiging chismosa pero bahala na.

"I don't like the idea, Rhoda. Hindi ko kayang iwan sya doon. Baka ano pa ang mangyari." Ani Vanessa.

"Even I, Van. I don't like the idea. Hindi ko gusto na iiwan natin sya mag-isa sa barko. Pero tama yung sinabi nya kahapon. Alam ko na alam mo na tama 'yon pero nangingibabaw ang pride mo dahil ayaw nyong mawala si Cat." Si Rhoda.

Pinag-uusapan ba nila ako? Lumunok ako at tiningnan sila. Vanessa already shredding tears. While Rhoda is tapping her shoulder.

"Is there any way we can escape this? Natatakot ako sa pweding mangyari." Vanessa said between her sobs.

Umiling nalang si Rhoda. Niyakap nya ng mahigpit si Vanessa. "W-Wala. The only way for her to escape is to take that boat papuntang Indonesia. Alam kung takot ka and I'm also scared. Even Madam and Deen. Pero alam natin na ligtas sya doon."

"What if Cat won't surv—"

"Hushed, Bitch. What are you talking about? Of course, she will survive. Nakaya na nya lahat ng sakit sa buhay. Eto pa kaya na marami tayo? Come to think of it, she was alone that time when she suffer from everything. At ngayon, kasama na tayo sa laban nya. We will survive. We will get out of this mess."

Huminga ako ng malalim. I pouted my lips as I come near to them. Yakap parin nila ang isa't-isa.

"Why are you crying, Vanessa? I'm not even dead."

Bumitaw sya sa pagyakap at tiningnan ako kahit sobrang maluha-luha na ang mga mata nya. "Cat?" At umiyak muli sa braso ko.

"C-Cat... W-We don't have a c-choice anymore! I-I promise to f-follow you in Manadotua I-Island."

Ngumiti ako. Finally! Sinang-ayunan na nila ang plano ko. Huminga ako ng malalim at pilit syang pinatahan dahil humagulhul na sya ng iyak.

"I'll be okay there, Van. Nothing to worry about. Wag kanang umiyak please. I'm still alive here." Sabi ko. Pilit syang pinapatahan sa mga sinasabi ko.

"Bakla, tama na ang drama. Kailangan pa natin puntahan si Madam." Si Rhoda.

Pinunasan kaagad ni Vanessa ang sarili nya. Tinulungan ko sya na ayusin ang sarili nya at agad na kami nag tungo sa opisina ni Madam dito sa loob ng penthouse nya. Pagpasok namin ay may kasama syang babae. Nilingon nya kami at kumindat sya kay Vanessa. Inirapan nya lang 'to at lumapit sya.

"Gaga bakit ikaw may dala nyan?" Tanong ni Vanessa sa babae.

"Kasi ako ang inutusan ni Madam? Teka, sino ba si Catriona para masukat ko na ang kanyang susuotin na damit." Aniya.

"A-Ako." Tinaas ko ang kamay ko. "Bakit mo ako susukatan?"

Tiningnan nya lang ako mula ulo hanggang paa. "Ay mukhang kasya na sakanya 'to, Madam."

"Bakit ako susuot nyan? E hindi naman ako —"

"You have to wear it, Cat. Ako muna ang masusunod dito. I want you safe pagdating doon. May mag-aalaga sa'yo doon habang nandito pa kami at pilit na inaayos ang gulo. May mga tauhan na doon para ready na at para matulungan ka sa ano mang gulo." Si Madam.

Tumango nalang nalang ako. Hindi na ako sumagot at tiningnan nalang ang dress na parang vintage. Hanggang tuhod ko siguro ang haba.

"Ngayon ka aalis." Sabi nya na nakapagpabigla saakin.