I'm Sorry
Morning sunlight hits my face. Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Tiningnan ko ang orasan at alas 8 na ng umaga. Pumikit muli ako pero di na ako dinapuan ng kahit kunting antok. Wala na rin akung magawa kundi bumango nalang at maligo.
Nag bihis ako ng casual. Lumabas ako ng kuwarto at sinalubong ang maingay na tao. Ba't ang daming tao dito? Nakita ko ang paglingon ni Vanessa at ngumiti sya ng malapad. "Nagising kaba sa ingay namin?"
Umiling ako at nilibot ang tingin. "Hindi... bakit ang daming tao?"
"Make up artist ang mga yan. Yung iba naman ay assistant. Tsaka yung tatlo na nandoon sa dulo ay stylist. Nandito rin si Rhoda. Nagkakape ata. Nagugutom kana?" Si Van habang inayos ang buhok ko.
"Ang dami naman... Oo."
"Samahan na kita."
Naglakad kami. May iba na nagtanong na sino ako pero kinidhatan lang 'yon ni Vanessa. Sumulyap si Madam saakin at ngumiti. "Good morning. Sabay na kayo ni Rhoda kumain, Cat. Sorry if maingay. Ganito lang talaga sila." Ani Madam.
"Okay lang po. Hindi naman maririnig sa kuwarto ko. Nagising lang ako dahil sa sinag ng araw." Sabi ko at umupo. "G-goodmorning, Rhoda."
"Goodmorning! Ang fresh mo kahit bagong gising." Unas nya.
Ngumiti lang ako at pinagsilbihan ang sarili. Nagpatuloy silang nag-uusap at umalis doon si Van para kausapan ang mga bisita. Nakikain na rin sa Madam dahil naiinggit daw sya.
"By the way, Cat. I design you a gown. Minamdali ko talaga 'yon. Kasi yung napili ni Madam ay hindi naman gaanong bagay sayo. Promise, saktong-sakto sayo 'yon." Si Rhoda.
"Salamat." At kinagat ko na ang bacoon.
At nawala nanaman ang usapan. Napunta sa negosyo kaya tumahimik na muli ako at pinagpatuloy ang pagkain. Niligpit ko ang pinagkainan. Nagpaalam ako na mag sisipilyo lamang at hinayaan nila ako. Dumaan ako sa maraming propesyonal na mga bakla. They wave theres hands at me. I also did the same.
"Ang ganda, mamshie! Ang liit ng mukha tsaka, ang haba ng biyas." Rinig ko na bulong ng isang medyo chubby na bakla.
Ngumiti lang ako at pumasok sa kuwarto para makapag sipilyo. Pagkatapos ay kinuha ko ang cellphone ko para tingnan ang kung ano. Kahit wala naman akung ka text. Pagtingin ko doon ay may isang mensahi. Hindi sya naka phonebook saakin. Binuksan ko 'yon at binasa.
Unknown number:
Hi goodmorning beautiful woman. Si Bastian 'to. I got your number from Vanessa.
Napangiti ako sa kanyang mensahi. He really know how to flattered girls.
Ako:
Goodmorning. Bolero ka talaga.
Senind ko ang message na 'yon at lumabas. Sinirado ko ang pinto. Muling tumunog ang cellphone ko at tiningnan ang message nya. Sinave ko na ang number para hindi ko makalimutan.
Bastian:
I'm not bolero :) Truly, you're beautiful. Kumain kana ba?
Me:
Kakatapos lang. O sige na nga hindi. Ikaw kumain kana?
Nilagay ko sa bulsa ko pagkatapos kung isend. Naglakad ako papunta sa glass window para doon umupo. Ngunit sinalubong ako ng pangungutya na ngiti ni Vanessa.
"Hoy, sino ka text mo at ngumingiti ka dyan?" At sinundot ang tagiliran ko.
"Si Bastian. Binigay mo p-pala number ko sa kanya?"
![](https://img.wattpad.com/cover/198358517-288-k127357.jpg)
BINABASA MO ANG
From Afar (Isla del Fuego series 3)
Fiksi UmumHe always told you that he loves you but he keep on hurting you. The whole world despise you. Wala ka ng matanggap kundi puro nalang sakit. Will you still love him despite of what he did?