Marry Lee: yüzüne dokunmaya onu da geçtim bakmaya katlanabilseydim sana yumruk atardım
Lee Dongsook: bu yüzden mi nereye baksam seninle göz göze geliyorum
sınıftan çıkmayan çocuk
artık içeri girmiyor
Marry Lee: yok öyle bir şey
Lee Dongsook: aynen
ben de yüzüne tükürürdüm bu arada
ah bekle
zaten tükürdüm
Marry Lee: hayatımda senin kadar gıcık bir insan görmedim
iğrençsin
delisin sen
Lee Dongsook: teşekkür ederim
Marry Lee: velet dedim diye bizi soktuğun duruma bak
Lee Dongsook: SUÇ BENİM Mİ YANİ
DEMESEYDİN
BEN VELET DEĞİLİM
Marry Lee: sana velet dediğim için özür dilersem bu saçmalığa son verecek misin
Lee Dongsook: artık çok geç
senden nefret ediyorum
Marry Lee: dilemeyecektim zaten
ben daha çok nefret ediyorum
Lee Dongsook: kendinden mi :)
Marry Lee: çok aptalsın
buna neden devam ettiğimi
bile bilmiyorum
Lee Dongsook: kendini soyutlamaktan sıkıldın da ondan
kimseyle konuşmuyormuşsun
bütün gün kitap okumaya nasıl katlanıyorsun anlamıyorum
Marry Lee: sınıfımdan kimseyle konuşmuyorum*
kitap okumanın katlanılabilecek bir işkence olduğunu düşündüğün için sana acıyorum
ve bir daha seni ilgilendirmeyen konular hakkında yorum yapma
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ᴇᴠᴇʀʏʙᴏᴅʏ ʜᴀᴛᴇs sᴏᴍᴇʙᴏᴅʏ • markhyuck
Humor[enemies to lovers! au] Sebepleri ve yaptıkları çocukçaydı ama birbirlerinden gerçekten nefret ediyorlardı.
