Lee Dongsook: 0 100 olmuş
ne yaptın
Marry Lee: şuanki notların çok önemli
geleceğine karışmaya hakkım yok
ikna ettim bir şekilde
Lee Dongsook: o ödev 60
bile etmezdi
sağol
Mark hyung
Mark hyung: vay be
hyung bile dedin
önemli değil
Donghyuck
Donghyuck: bu seni yanıltmasın
senden hala nefret ediyorum
ve çayına karabiber attığım için üzgün değilim
pek etkileyici olmasa da
idare et artık
Mark hyung: arkadaşım söylemişti koyduğunu
yani içmedim
Donghyuck: ajanını pardon arkadaşını buldum
o velet
Mark hyung: Jisung'a velet deme
Donghyuck: BEN VELETİM VE O DEĞİL Mİ YANİ
BU HAKSIZLIK AMA
arkadaşıma istediğim şekilde
hitap ederim ayrıca
Mark hyung: arkadaş olduğunuzu bilmiyordum
hemen tüm iletişimimi kesiyorum
Donghyuck: -_-
yine sinirimi bozdun
herneyse
120. sayfaya geldim
kitapta
Mark hyung: güzel
nasıl ilerliyor peki
beğendin mi
banane gerçi
Donghyuck: seninle normal bir konu hakkında konuşmak tuhaf geliyor
evet beğendim
okuduğum her cümle bende
bir etki bıraktı
oyun oynamayı bırakıp bütün gece kitap okudum
bunu daha önce yapmadığıma inanamıyorum
Mark hyung: yani neymiş
Donghyuck: bana acımakta haklıymışsın
ben de sana acıyorum
çünkü elinden düşmeyen rubik kübün artık benim
Mark hyung: DONGHYUCK
BIKTIMM
RUBİK KÜBÜMDEN NE İSTEDİN
SEN ONU ÇÖZEMEZSİN BİLE
OFF YA OFFFFF
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ᴇᴠᴇʀʏʙᴏᴅʏ ʜᴀᴛᴇs sᴏᴍᴇʙᴏᴅʏ • markhyuck
Humor[enemies to lovers! au] Sebepleri ve yaptıkları çocukçaydı ama birbirlerinden gerçekten nefret ediyorlardı.
