CHASING YOU, MI AMORE (Mi Amore Series #1) [on-going]

Twelve

Dahil sa wala kaming ibang mapuntahan ngayon, nandito tuloy kami sa field. Malaki ang field, kaya yong ibang level gumawa ng booths dito. Sa gitna ng field may mga naglalaro like tug of war, sack race, at ibang activities na hindi ko alam ang tawag.

"Ang galing pala ni Cleive kumanta ni Cleive?" Reena. Panimula nya, napatingin naman kaming tatlo sa kanya.

"Lagi kasing tinuturuan ni Tita dati yon. Para daw pag may singing contest or pageants. Isasali sya ni Tita." Ako. Sagot ko sa kanya, tuwing summer kasi umuuwi kami sa province nila mama, kaya ayon.

"E bakit ayaw nya na?" Im. Tanong nya sakin, ewan ko din kung bakit?

"Oo nga." Jes. Pagsang ayon nya kay Im. Nagkibit balikat lang ako.

"Ewan ko don. Nung bata kami, mas nauuna pang nyang malaman na may contest sa ganto, sa ganyan. Tapos ngayon. Ewan sa kanya." Ako. As in, parang tropa na ata yon ng mayor non, laging sya yong iniimbita.

"Baka may umaaway or ng judge sa kanya. Kasi alam mo yon, hindi naman laging nanalo." Im. Napaiisip ako sa sinabi nya, malay ko? Matagal ko na ding hindi nakakasama yan.

"Baka. Tsaka dati, lagi akong iniinggit non na sasali daw sya sa ganto, sa ganyan, and ako daw hindi makasali kasi panget daw boses ko." Ako. Kasalanan ko bang mahiyain ako dati, tsaka sa harap lang nila mama ako kumakanta. "Magaling naman sumayaw." Bulong ko pa, yong sobrang hina para hindi na nila ako asarin.

"Ah, baka nakarma sa pang aaway sayo." Reena. Natatawang comment ni Reena, kung totoo yon, grabe naman ipekto kay Cleive, parang ayoko na din syang awayin.

"Gaga hahaha. Oo nga, baka. Matanong nga mamaya." Ako.

Pagkatapos naming magpahinga sa field, tumungo kaming canteen para bumili ng pagkain, mga walang kabusugan amp! Pero ampapayat, jusmi! Kinain namin saglit yon sa Gym habang nagtitingin ng mga booths, pagkatapos bumalik n kami sa kanya kanyang gawain.

"Oh, bakit nakape ka?!" Mayor. Takang tanong ni Mayor sakin.

"Nagkatuldok ako, e. Di ko nga alam na ngayon na pala ako." Ako. Sagot ko sa kanya.

"E di sakto lang. Madugo din sa loob." Pogi. Natatawang singit nya sa likod. Inirapan ko lang sya sa sinabi nya. Baliw na ba 'to? Sasapakin ko 'to, e.

"Pwede bang palitan mo muna ako? Baka mas maiyak pa ko kesa sa tatakutin natin, e." Ako. Pang uuto ko kay meron, sana pumayag! sana puma— yag.

"OA mo, takot ka lang sa bata. Dasal lang katapat non, lulubayan ka na non. Pag lalo kang natatakot, mas lalo kang tatakutin, sige ka." Mayor. Pangangaral sakin ni Mayor, jusmio baka di ko kayanin, amputcha!

"Amen." Ako. Nakabusangkot kong sabi sa kanila.

"Tsk! Oo nga, girl. Sabi nga nila mas matakot ka sa buhay, kesa sa patay." Rica. Dagdag pa nya sabay pasok na sa pinto.

Pumasok na lang din ako, ano pa nga bang magagwa ko? Talagang nagstick si Mayor sa pangaral nya sakin, hays. Pero may point din naman sya kahit papaano.

Nagdasal ako tulad ng sabi ni Mayor pagkarating ko sa pwesto ko. Pazigzag kasi ang ginawa namin na parang pa maze din, tapos kada kurtina non, may tao sa likod non. Pero kahit na ganon, wag naman sanang umepal bigla yong bata, jusq!

"Alam ko namang gagana yong sinabi ni Mayor, pero sana, sana lang talaga. Sana—." Ako. Pagdadasal ko nang may kumalabit sa balikat ko, lord, please lang huhu.

"Hoy!" Gian. Aish! Pag kaharap ko, si gian bakla lang pala, nagulat pa ako sa mukha nya, amputi kasi tapos ang liit pa, parang kaheight nya yong bata!