Emir ve Sahra

13. bölüm

Kıyamadım size  ve kahvaltımın ortsaında bir bölüm yazmaya karar verdim. Veeeee 10 dk var hemen başlamalıyım.

Gözlerimi açtığımda karşımda bir adam vardı. Ben bir yatakta yatıyordum. "korkutuysam bizim adamların kusuruna bakma. Onlara kibarca getirin demiştim. Beni yanlış anlamışlar." Adam bir yerden tanıdık geliyor. Konuşması, yüzü, boyu... SERKAN "Serkan bey benim burda ne işim var. Beni bırakır mısınız?" Hala nasıl kibarlığımı koruyorum hiçbir fikrim yok. "Seninle bir işim var ondan sonra Emir seni almaya gelicek" benimle Serkan beyin ne işi olabilir ki. "Şimdi." Sandalyesini yanıma çekti. "Yasemin ve Ahmet ilişkisi hakkında ne biliyorsun." "Konumuz bu mu?" "evet" tam adamına sordun. banane onların ilişkisinden. "Yasemin Ahmete aşık ama Ahmet onu sadece arkadaş olarak seviyor. yani bu bilgi bir kaç yıl önce böyleydi. Ben gittikten sonra ne oldu bir fikrim yok." Doğruyu söylüyormuyum diye kontrol eden bir yüz ifadesiylen bana baktı. Cevabını almış gibi kafasını salladı ve kapıyı çekip çıktı. Ortamdaki gerginlikten olsa gerek başımın ağrısını fark etmemişim. Etrafa bakındığımda başucumda bir bardak su ve ağrı kesici vardı. Açta olsam hemen içtim. Ayağa kalktım. Herhalde artık gidebilirim. Kapıyı açmaya çalıştım ama kitliydi. Bu adam benden ne istiyor?

Galiba 2 saat geçmişti. Odaya kimse gelmemişti. Çok açtım sanki 2 gündür yemiyordum. Tekrar uyumaya çalışıyorum ama açlık hem başıma vurdu hemde aldığım ilaç mide bulantısı yapıyordu. Kapının arkasından sesler gelmeye başlıyınca doğruldum. Bu tanıdık ses içimi rahatlatmıştı. Kapı sertçe açıldı. "Sahra" "Emir" Bana sarıldı. Kulağıma yaklaştı. "Serkan sana bir şey yaptı mı?" "Hayır" Beni kucağına aldı. Odadan çıktık. Serkan ortalarda gözükmüyordu. Ev adı altında malikane gibi olan yerden çıktık. Emir beni arkaya yatırdı. Kapımı kapatıp şoför koltuğuna geçti. Araba benim midemi tutardı. Zaten çok bulanan midem daha fazla çalkantıya dayanamadan dışarıya boşaldı. Kusmadan iki saniye önce kendimi arabadan dışarı attığım için çimenliğe kustum. Emiri ne kadar engellemeye çalışsamda ben kusarken beni tuttu. İçimdekileri dışarı attığım gibi bedenim çok yorulmuştu. Bulantı ve baş ağrısı ikiside aynı anda olunca beni yormuştu. Emir yarı baygın bedenimi aldı ve koltuğa yatırdı.

Gözlerimi yumuşak bir yatakta ve belimde sıkı kollarlan açtım. Yüzümde bir gülümseme olmuştu. Emire biraz daha sokuldum. Yorganı ikimiz içinde yukarı çektim. Evet yazında yorganla yatıyorum. 

2 ay sonra

Gözlerimi günlerdir olduğu gibi yine emirin kollarında açmıştım. Bugün Düğün günüydü. Müstakbel kocamın yanağına bir öpücük kondurdum. Yatakten kalkıcakken belimden daha sıkıca tutulmamlan geri yatağa düştüm. Yüzüm yeni uyanan emire dönüktü. "Emir, artık kalkmamız gerek birazdan kızlar gelicek hazırlıklar başlıyıcak. Sende hemen uyan uykucu!" elimin tersiylen yanağını okşadım. Elimi öptü ve yataktan kalktı. "Hadi uykucu kalk" Benim lafımı bana satıyordu. Yastığı alıp ona vurdum. "Geç dalganı geç ben göstericem sana" yüzüme yaklaştı. "Bende bu gece göstericem sana" Bu imalar bana fazla ama. Yüzüm kesin domatese dönmüştü. "Emir!" Elini pes ediyormuş gibi kaldırdı ve odanın tuvaletine gitti. Yataktan kalktım ve bende koridordaki tuvalete girdim. İşimi halledip mutfağa indim. Kahvaltı hazırlamaya başladım. 

Bugün çok hızlı geçmişti. Şuan nemi yapıyorum. 

Emirin kolunda salona giriyorum. Sevdiğim herkes burdaydı. Bizim için ayrılan alana gittik. Memur bey klasik şeyleri söyledi. Bir kaç saniye sonra salondan "Evet" sesleri yükseldi. Evlilik cüzdanımızı alıp havada salladım. Artık Emir ve Ben evliydik.

ÇOOOOOK SAÇMA BİR BÖLÜM OLDU AMA ARTIK FİNALE YAKLAŞIYORUZ. 5 BÖLÜM SONRA FALAN FİNAL OLUR. ÖZEL OLARAK YAZDIĞIM BİR KİTAP VAR ONA ODAKLANMAK İSTİYORUM. O KİTABI BELKİ WATTPAD DEN YAYIMLARIM EMİN DEĞİLİM. NEYSE GÖRÜŞMEK ÜZERE.