Emir ve Sahra

12. Bölüm

Sezon finaline hoş geldiniz. 20 haziran da biliyorsunuz ki LGS sınavı var. Bu sınavı son bahane edişim söz. Lgs bittiği zaman her pazartesi ve her perşembe bölüm gelicek.

Nabzı atıyor. "Ayy kızım noldu?" Uykulu bir sesle annem konuşuyordu. "Anne beni çok korkuttun." Sinirlerim o kadar çok bozuldu ki bir anda ağlamaya başladım. Başımı annemin omzuna koyup hıçkırarak ağladım. "Şşş kuzum annem iyi misin?" Biraz sakinleşince yüzünü avuçladım. "Asıl sen iyi misin? Sana seslendim sende cevap vermeyince başını okşadım. Kolun düştü ben... ben öldün sandım." Ağlamam eski halinden daha kötü hâl aldı. "Aaa kızım senin sinirlerin baya bozulmuş." Başımı okşamaya başladı. "Şşş tamam geçti." Göz yaşlarımı sildim. "Sesin bayadır çıkmıyor neden beni aramadın?"  Soruma cevap vermek yerine "sen içeri geç kızım ben de sana güzel bir yemek koyuyim." Dedi. Ben cevap vermeden içeri tabiri caizse kaçtı. Bunun altında bir iş var. İçeri geçtim. Ağlamaktan başıma ağrı girmişti. "Anne ağrı kesici var mı?" "Var kızım bir yerin mi ağrıyor?" "Biraz başım ağrıyor da"

kendimi koltuğa attım. Anneme evlilik konusunu açmam gerekiyor.

Yemeğimi masaya koydu. Ama Ben tokum. Neyse kırmiyim kadını. Masaya oturdum ve pazının tadına baktım. Çok güzel olmuştu. Tok olmama rağmen hemen bitirdim. Annemle kendime kahve yapıp bahçeye geçtik.

"Annem benim senlen bir şey konuşmam lazım." "Söyle kızım. Belli zaten sabahtan beri kıvranıp kıvranıp duruyorsun." "Anne açık açık söylüyorum. Ben Emirle evleniyorum." Annem bir anda öksürmeye başladı. "Yavrum bu kadar ciddi olduğunuzu bilmiyordum." "Evet anne ciddiyiz. Düğünü planlamaya başladık. Ama ben kınaydı istemesiydi falan hiçbiriylen uğraşmak istemiyorum." "Katiyen buna müsaade etmem. İstemeside olucak kınasıda olucak" "anne hayır hayır hayır. Ben onlarla uğraşmak istemiyorum." Tartışmanın en hararetli yerinde kapı çaldı. "Baban gelmiştir bir de onun fikrini alalım." İkimizde çikolata savaşına girmiş çocuklar gibi hızlı ve dikkatli davranıyorduk. Kapıya yetişen kişi bendim. "Babacım hoş geld-" "ay ne babası sahra ya. Asıl sen buraya gelirsinde bana nasıl haber vermezsin. Zaten en son evden çıktığında halin çok kötüydü." Gelen neyseki Ervaydı. "Özür dilerim erva" ona sarıldım. "Geç içeri. Küçük sahra nerde?" "Evde o babasına bıraktım. Baba kız vakit geçiriyorlar." "Tamam" Salona geçtik. 

"Erva kızım nasılsın? Sahram nasıl?" "Hepimiz çok iyiyizde senin bu kızında bir sıkıntı var galiba" dedi Erva beni göstererek. "İkinizde bana taktınız ama" "Bak bak ergen gibi trip atıyor" Gözlerimi devirdim. "Neyse ben geldiğime göre tripimizi bitiriyoruz ve dedikodularımıza başlıyoruz." Beni kollarımdan çekip koltuğa oturdu. "Sahra hemen Emirle aranda olanları anlatıyorsun. " "Erva ne anlatıyım belli ki sen evleniceğimi duymuşsun." Tiz bir çığlık koptu. Kesin bütün Çıkmaz duymuşdur. "NE DİYORSUN KIZIM NASIL BANA HABER VERMEZSİN??? BEN SENİN KARDEŞİNİM NASIL BANA HABER VERMEZSİN??? BEN EVLENECİĞİM ZAMAN İLK SENİN HABERİN OLDU. VAY BAŞIMA GELENLER NASIL BANA HABER VE-" E artık yeter yani kulaklarımız sağar oldu. "Erva sana haber vermeye gelicektim. Biraz sakin bütün çıkmazın kulakları sağar oldu. Eğer sesini küçültmezsen elimi çekmeyeceğim. Sakinleştin mi?" Başını salladı. Elimi çektim. "Kızım senden iyi operacı olurmuş." annemin cümlesiylen ikimizde güldük. "Valla olurdum da Küçük Sahram izin vermez." üçümüzde gülerken kapı çaldı. "Bu sefer babam" koşarak kapıyı açtım.

"SAHRAAAAAA" Ne sahraymış ya adımı değiştiricem. Su ve Damla kapıdaydı. kapıyı açtığım gibi ikiside üzerime atladı."Kızlar eğer üzerimden kalkmazsanız nefessiz kalmaktan ölücem." İkiside kendilerini yana attı. "Sahra hemen bize neden gelip bize haber vermediğini anlatıyorsun. Vede "

Damlanın sözünü kesen Suydu. "Bileğine ne oldu" Evdekilerin hepsinin gözü bileğime kaydı. Ben bunu nasıl unuttum. Yalan uydur Yalan uydur. "Şey... ben... ben... Kalemle çizmiştim. Gerçekçi olmuş mu?" Bula bula bunumu buldun sahra. "Kızlar hadi içeri geçelim" dedim. Bu sessizliği bozmaya çalıştım ama olmadı. "E hadi bahçeye"  ayağa kalktım. Bahçeye geçip onları beklemeye başladım. Annem dışında hepsi gelmişti yanıma. "Sahra kuzum iyi misin?" Erva ellerimi tutup yanıma oturdu. "İyiyim ben gerçekten" Üçüde inanmamıştı. "Bak bize anlatabilirsin." Bunu diyen Suydu "Bir şeyin olduğu yok... A size bomba haberi veriyim ben evleniyorum." Bu sefer ki tiz çığlık Damla ve Sudan koptu. "KİMİNLE" "Doğru siz bilmiyorsunuz."