Stockholm Syndrome (Editing)

Chapter 17

Chapter  17

Retail Therapy

  
  
Nagising ako sa malambot at malapad na kama. Dumilat ako at sinipat ang paligid, I sighed when I realized I am in a luxurious hotel here in the city of Paris.

Bumangon ako at dinampot ang tuwalyang nakasabit sa upuan sa tabi ng kama at dumiretso sa banyo.

Pagpasok ko ay hindi ko maitago ang pagkamangha. Banyo ba talaga ito? I've been into luxurious hotels but the shower in this hotel is indeed amazing. Detalyado ang pagkakagawa at wala kang mailalait sa facilities nila dito. Banyo pa lang ito, paano pa kaya ang ibang parte ng hotel?

Binuksan ko ang sliding door na yari sa salamin ng shower room at talagang nakakamagha pati ang loob non. Ang tiles ng shower room ay kulay earth brown at sa itaas ay nandoon ang malapad na shower a hugis parisukat. Para akong nasa modernong paraiso. Hindi na ako nag atubili pa at naglinis na ng katawan.

Mahigpit kong hinila ang tali ng bath robe at tinowel dry ang buhok ko. Sinuri ko ang aking mukha bago lumabas ng banyo. Pagkalabas ko ay diretso akong tumungo sa cabinet at binuksan ang drawer at humugot ng mga damit na aking susuotin ngayong araw. Kinuha ko ang isang vintage blue dress na may itim na ribbon sa leeg at puting puffs sa dulo ng long sleeves nito. Hinaplos ko ang thin leather brown belt na ilalagay sa beywang. Natuwa ako ng makita pa ang ibang dress sa loob ng aparador. This wardrobe is perfect indeed, nothing to say.

Isinabit ko sa braso ko ang dress at kumuha ng panloob sa drawer, ng tapos na ako sa pagkuha ay isinara ko ang closet at napatalon ako sa gulat pagharap ko.

"Oh god!" Napatalon ako sa gulat at nahulog ang mga hawak ko.

Diretsong nakatitig sa akin si Zak. He was wearing his signature white polo underneath a black coat paired with black pants and shining shoes. His polo was buttoned down to third revealing the skin on his tough chest and again, that silver chain was hanging on his neck.

Bumababa ang tingin nito sa sahig at wala sa sariling napasunod ako ng tingin, nandoon sa sahig ang mga dala ko kanina including my undergarments. Mabilis na umakyat ang dugo sa pisngi ko at nag-init ang dibdib ko kaya mabilis kong pinulot ang mga nahulog kong gamit at niyakap iyon sa dibdib ko.

Pagtayo ko ay saktong tumayo 'din si Zak. He held his chin high, giving me enough view to his keen adam's apple, his midnight black hair was in mess curls excruciating his sexiness. He put his hands together in his front showing those huge metal rings in his fingers. I gulped involuntarily when he walk towards me and stops an inch away from my face.

Humigpit ang hawak ko sa damit ko na nasa bisig ko. My limbs started to tremble and my heart's racing faster beating it's own record. I can hear the thump of my own heart and my breath started to hitched when he lean towards me.

"Get ready, we'll be out for breakfast." Zak whispered to my ear and he leaves.

Multiple blinks hath done before my conciousness came back to life. Pinilig ko ang ulo ko ng ma-realize na natulala ako dahil sa ginawa ni Zak.

I know this reaction because I've read it to different romance novels and I'm aware of it since I've had a boyfriend. But, I can't believe myself I'm experiencing that kind of feeling, worsen to Zak. Why to my abductor anyway?

You know the feeling na alam mo, aware ka, pero hindi mo pa 'rin maintindihan. Kumbaga hindi matanggap ng utak mo na ganon ang response mo. It was mind-blowing, love is really mind blowing.