You and I

Chris

Narinig ko na ang boses nila tita Isabelle pati sila Alice at ang mahal ko.

"Nak!" dinig kung sabi ni mama mula sa labas ng room ko.

"Bakit po ma?"

"Nak, andito na sila. Lumabas ka jan." sabi ni mama

"Ma. *ubo-ubo* masama po pakiramdam ko. *ubo-ubo*" la lang gusto ko lang mag palusot.

"Chris?" sabi noong boses mula sa labas ng room ko.
Kilala ko yung boses na yun ah?
Si Mixed yun.

"Bakit?"

"Chris. Uhm.. Pwede ka bang lumabas jan? Gusto kasi kitang makita eh.. Kung ok lang sayo." sabi niya.

Gusto niya akong makita?

Pero hindi pwede. Natatakot ako.

"Ah... Oo sige lalabas na ako. Sandali lang." sabi ko.

Naghanap ako ng bagay na hindi niya malalaman ang identity ko.

Naalala ko tuloy yung eye glass ko na ibinigay niya noong last anniversary namin.

"Chris?"

"Ah... Oo anjan na ako!"

Lumabas na ako ng nakasuot ng nerdy eye glass. Naalala ko kasi na sabi niya sakin ang cute ko daw pag naka suot ako ng eye glass.

Nakita ko siya na nakatitig sa akin tapos nanlaki ang mata niya. Bigla naman akong namula dahil parang matutunaw na ako.

"Ah... Bakit? May dumi ba sa mukha ko?" sabay hawak ako sa pisngi ko.

"Ah... Eh... Wala." nakita ko siyang namula at yumuko. Parang nahiya siya.

"Ah... Ok"

"Ang.... Ang... Ang cu-cute mo kasi jan" sabi niya na itinawa ko ng malakas.
Hindi talaga siya nagsasabi ng hindi honest kaya nga mahal ko siya eh

"Anong nakakatawa?" sabi niya. Pero umiling lng ako pra maging sagot ko sa kanya.

"Ah... Thanks Mixed." sabi ko sa kanya.

She always do make me happy.

I hope this won't change.

Alam ko kasing anrami kung pagkukulang bilang boyfriend niya at pinagsisihan ko yun. Pinagsisihan ko yung mga pagkukulang ko.

"Nak. Bumaba na kayo jan. Kakain na." sabi sa amin ni mama.

Bumaba na kami ng hagdan.

Nakita niya yung picture sa may hagdan malapit. At nakita ko nanaman yung tingin na iyon.

May malaki kasing picture nang family namin malapit sa hagdan at everytime na nakikita niya iyon nag smile siya ng kaonti at sinasabi noong kami pa na. Sana ganoon din daw kasaya ang magiging family namin.

"Sana maging ganyan kasaya yung family na mabuo ko." anya pa.

"Alam ko. Lagi mo kaya yun sinasabi." sagot ko sa kanya na ikinagulat niya.

"Kaya ba parang lahat dito sa bahay na ito familiar sa akin kasi lagi akong andito?"

"Yep! Halos twice a year ka pumunta dito. Kaya nga turing nila sayo one of the family members"
Soon to be...

"Ah... Kaya naman pala eh." sagot niya.

Nakita kami ni Tita Isabelle at tinawag kami. Nag-uusap kasi sila ni mama ngayon na kung ano-anong bagay. Samantala sila papa nag-uusap about sa bussiness.
Lagi naman eh... Ano ba pinagbago?
Masanay ka na Chris. Sabi ng nakaka irita kong konsensya.

"Iho. Ang cute mo tignan jan. Yan ba yung binigay sayo ni Mixed?" sabi ni Tita Isabelle.

Namula agad ako doon at nakita kong si Mixed na nagtataka.

Mukhang kailangan na nyang malaman.

"Wala ba yang grado?" tanong sakin ni Mixed.

"Ah... Eh... Hehe tara na po kain na po tayo. Nagugutom na po kasi ako eh... Ma, ano po ba yung ulam?" palusot ko.

Nahalata na kasi ni Mixed eh.. Kasi nga matalino.

Hay...

Kahit ganoon
I still love her.

Kumain lang kami at lahat sila tumatawa. Nakikitawa na lang ako. At parang dati katabi ko si Mixed
Parati naman eh.. Kaya nga ginaganahan akong kumain.

Nakikitawa na lang ako pero nasa gilid ang mata ko at nakatingin kay Mixed habang tumatawa.
I missed her smile, her laugh, I miss everything about her.

"Iho, matutunaw na yang anak ko sa kakatitig mo sa kanya." sabi ni Tita Isabelle. Kaya tumingin sila lahat sa akin tapos namula ako. Mukha akong kamatis.

"Hahaha... Sorry Iho ha? Napansin ko lang" sabi ni tita kaya lahat sila ay tumawa except for Mixed and me.

Yumuko lang ako kasi nag mukha na talaga akong kamatis.
Bakit ba nila napansin?